SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Chemia |
| Kod przedmiotu | 13.3-WE-EEP-Ch |
| Wydział | Wydział Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki |
| Kierunek | Efektywność energetyczna |
| Profil | praktyczny |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
| Semestr | 2 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
| Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
| Laboratorium | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest nabycie przez studentów umiejętności i kompetencji w zakresie rozumienia przemian chemicznych i ich znaczenia dla procesów energetycznych w oparciu o podstawowe prawa, obliczenia i eksperymenty chemiczne.
Nieformalne: Chemia na poziomie szkoły średniej.
Wykład
Podstawowe pojęcia i prawa chemiczne.
Budowa atomu, konfiguracje elektronowe atomów, układ okresowy pierwiastków.
Wiązania chemiczne. Oddziaływania międzycząsteczkowe.
Stany skupienia materii.
Klasyfikacja i nomenklatura związków nieorganicznych.
Typy reakcji chemicznych.
Roztwory i ich właściwości. Teoria elektrolitów. Dysocjacja. Równowagi w roztworach elektrolitów, prawo rozcieńczeń Ostwalda, definicje kwasów i zasad, pojęcie pH.
Hydroliza. Roztwory buforowe.
Kinetyka reakcji chemicznych. Kataliza.
Podstawy termochemii.
Elektrochemia. Reakcje utleniania i redukcji. Szereg napięciowy metali. Ogniwa elektrochemiczne. Równanie Nernsta.
Korozja metali. Korozja chemiczna. Korozja elektrochemiczna. Ochrona przed korozją.
Elementy chemii organicznej. Wprowadzenie do chemii organicznej. Węglowodory (alkany, alkeny, alkiny, węglowodory aromatyczne).
Alkohole, fenole, aldehydy, ketony.
Kwasy karboksylowe, estry, aminy.
Ćwiczenia
Podstawowe pojęcia w chemii, wzory, nazewnictwo.
Typy reakcji chemicznych.
Obliczenia stechiometryczne.
Roztwory. Stężenia procentowe.
Stężenia molowe.
Przeliczanie stężeń.
Reakcje utleniania i redukcji.
Dysocjacja elektrolityczna, stopień i stała dysocjacji.
pH roztworów.
Reakcje zobojętniania. Miareczkowanie.
Hydroliza soli.
Roztwory buforowe.
Reakcje strącania osadów. Iloczyn rozpuszczalności.
Termochemia.
Elektrochemia.
Laboratorium
Typy reakcji chemicznych.
Elektrolity.
Hydroliza soli.
Bufory.
Reakcje utleniania i redukcji.
Analiza kationów grupy I.
Analiza kationów grupy II.
Analiza kationów grupy III.
Analiza kationów grupy IV i V.
Analiza miareczkowa – alkacymetria.
Analiza miareczkowa – redoksymetria.
Analiza miareczkowa – kompleksometria.
Analiza wagowa.
Analiza wybranych związków organicznych.
Podstawy syntez organicznych.
Wykład: wykład konwencjonalny (multimedialny), wykład problemowy
Ćwiczenia: ćwiczeniowa, problemowa giełda pomysłów w celu rozwiązania danego problemu chemicznego
Laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne, praca w grupach
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład
Ocena końcowa jest oceną z kolokwium pisemnego.
Ćwiczenia
Ocena końcowa jest oceną z kolokwium końcowego.
Kolokwium pisemne: 5 pytań, ocena z kolokwium jest średnią arytmetyczną z pięciu ocen za poszczególne pytania.
Laboratorium
Na ocenę końcową z ćwiczeń laboratoryjnych składa się ocena z kolokwium pisemnego sprawdzającego wiedzę teoretyczną z zakresu ćwiczenia i ocena ze sprawozdania z wykonanego ćwiczenia. Do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych wymagane jest wykonanie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych przewidzianych w programie oraz uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich kolokwiów pisemnych oraz sprawozdań. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną z ocen cząstkowych z kolokwiów oraz z ocen cząstkowych wystawianych za wykonane przez studentów sprawozdania z każdych zajęć laboratoryjnych.
Ocena końcowa
Ocena końcowa przedmiotu jest wyznaczana, jako średnia arytmetyczna z ocen ze wszystkich form przedmiotu z wagą: wykład 40%, ćwiczenia 30% i laboratorium 30%.
1. A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Wydawnictwo Naukowe PWN
2. L. Pajdowski , Chemia ogólna, Wydawnictwo Naukowe PWN
3. J. Banaś, W. Solarski, Chemia dla inżynierów, Wydawnictwo Naukowo Dydaktyczne AGH
4. T. Lipiec, Z. Szmal, Chemia analityczna, Wydawnictwo Naukowe PZWL
5. P. Mastalerz, Chemia organiczna, Wydawnictwo Chemiczne
1. M. J. Sienko, R. A. Plane, Chemia podstawy i zastosowania, Wydawnictwo Naukowo- Techniczne
2. J. McMurry, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN
3. Praca zbiorowa pod redakcją Alfreda Śliwy, Obliczenia Chemiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. inż. Grzegorz Benysek (ostatnia modyfikacja: 30-06-2017 10:07)
