SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy automatyki |
Kod przedmiotu | 06.0-WE-EEP-PA |
Wydział | Wydział Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki |
Kierunek | Efektywność energetyczna |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 6 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
Laboratorium | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
C1W. Przekazanie wiedzy w zakresie podstawowych metod analizy i projektowania liniowych układów dynamicznych.
C1U. Ukształtowanie u studentów podstawowych umiejętności w zakresie zapewnienia odpowiednich wymagań jakościowych w układach regulacji automatycznej.
C1K. Uświadomienie znaczenia technik regulacji automatycznej w zapewnieniu optymalnego sterowania układami i systemami.
Fizyka techniczna, podstawy elektrotechniki i energoelektroniki.
Wykład |
Wprowadzenie do układów regulacji automatycznej. |
Układy regulacji automatycznej z zamkniętą pętlą sprzężenia zwrotnego. |
Matematyczne podstawy regulacji automatycznej. Wprowadzenie do metod analizy opartych na transformacie Laplace’a |
Transmitancja operatorowa układów. Wyznaczanie transmitancji operatorowej wybranych układów elektrycznych i elektronicznych. |
Odwrotna transformata Laplace’a i jej zastosowanie do wyznaczania odpowiedzi skokowej i impulsowej układów. |
Modele w przestrzeni stanów. Analiza układów i systemów metodami przestrzeni stanów. |
Układy pierwszego i drugiego rzędu. Wyznaczanie charakterystyk czasowych i częstotliwościowych. |
Analiza stabilności układów dynamicznych. |
Uchyb w stanie ustalonym. Metoda kształtowania odpowiedzi częstotliwościowej. |
Kompensator wyprzedzający i metody doboru jego parametrów. |
Kompensator opóźniający i metody doboru jego parametrów. |
Kompensator opóźniająco-wyprzedzający. |
Regulator PID i podstawowe metody strojenia tego regulatora. |
Metody doboru wzmocnień poszczególnych członów w regulatorze PID na podstawie wskaźników jakościowych regulacji. |
Podsumowanie wiadomości z zakresu teorii sterowania. |
Laboratorium |
Wprowadzenie do środowiska obliczeń inżynierskich Matlab. |
Podstawy analizy systemów dynamicznych. |
Modelowanie sygnałów i systemów w dziedzinie częstotliwości cz.1. |
Modelowanie sygnałów i systemów w dziedzinie częstotliwości cz.2. |
Modelowanie sygnałów i systemów w dziedzinie czasu cz.1. |
Modelowanie sygnałów i systemów w dziedzinie czasu cz.2. |
Obliczanie wzmocnienia i stałej czasowej układów rzędu pierwszego. |
Wyznaczanie wartości wskaźników jakościowych regulacji układów rzędu drugiego. |
Badanie stabilności układów dynamicznych z użyciem metody Routh’a. |
Zastosowanie metoda linii pierwiastkowych do analizy stabilności układów dynamicznych. |
Wyznaczanie wartości uchybu w stanie ustalonym. |
Projektowanie kompensatorów wyprzedzających. |
Projektowanie kompensatorów opóźniających. |
Strojenie regulatora PID |
Podsumowanie metod projektowania kompensatorów i regulatorów |
Wykład: wykład konwencjonalny (multimedialny), wykład problemowy
Laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne, praca w grupach
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład
W skład oceny końcowej wchodzą: ocena z egzaminu z wagą 90%; ocena z aktywności na zajęciach z wagą 10%.
Laboratorium
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną z ocen cząstkowych wystawianych za wykonanie przez studentów zadań rachunkowych oraz sprawozdań.
Ocena końcowa
Ocena końcowa przedmiotu jest wyznaczana jako średnia arytmetyczna z ocen ze wszystkich form przedmiotu z wagą: wykład 50%, laboratorium 50%.
Uwaga:
Niezależnie od formy zajęć, ocena pozytywna może zostać wystawiona jedynie, gdy wszystkie oceny cząstkowe w każdej z form zajęć są pozytywne.
1. T. Kaczorek, A. Dzieliński, W. Dąbrowski, R. Łopatka, Podstawy teorii sterowania, wydanie 3, WNT, Warszawa, 2013.
2. J. Brzózka, Regulatory i układy automatyki, Wydawnictwo MIKOM, Warszawa, 2004.
3. T. Kaczorek, Teoria sterowania i systemów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1999.
4. K.J. Åström, R.M. Murray, Feedback systems: an introduction for scientists and engineers, Princeton University Press, Princeton 2010. Dostępne na: http://www.cds.caltech.edu/~murray/amwiki/index.php/Main_Page
1. R.C. Dorf, R.H. Bishop, Modern control system, Pearson Education, Inc. London, 2008.
2. K. Ogata, Modern Control Engineering, Prentice-Hall, Inc., Upper Saddle River, New Jersey, 2002
3. D. Xue, Y.-Q. Chen, D.P. Atherton, Linear Feedback Control. Analysis and Design with MATLAB. SIAM, Society for Industrial and Applied Mathematics, Philadelphia 2007.
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. inż. Grzegorz Benysek (ostatnia modyfikacja: 30-06-2017 10:07)