SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Interpretacja piosenki z podstawami gry aktorskiej |
Kod przedmiotu | 03.2-WA-JiMEP-IPGA-Ć-S14_pNadGenACJWK |
Wydział | Wydział Artystyczny |
Kierunek | Jazz i muzyka estradowa |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Semestr | 6 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 1 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi elementami gry aktorskiej, wykorzystującej różnorodność wypowiedzi artystycznej, w tym ekspresji jako środkiem wyrazu i emocji, na potrzeby tworzenia interpretacji piosenki; uświadomienie procesów zachodzących między wykonawcą a odbiorcą; kształcenie umiejętności kodowania myśli i emocji w znaki, za pomocą których dochodzi do komunikacji oraz rozwój wrażliwości emocjonalnej i wyobraźni artystycznej.
Zaliczony przedmiot w 5 semestrze.
- Nabywanie umiejętności interpretowania dzieła pod kątem: jego sensu, znaczenia, formy, związków słowno-muzycznych i ekspresji.
- Wyodrębnianie fraz o szczególnym znaczeniu przekazywanych treści aby poprzez akcent wykazać to w procesie interpretacji.
- Znajdowanie dla poszczególnych zdań, fraz, tematów odpowiedniego znaku emocjonalnego, adekwatnego do założeń interpretatora.
- Nauka zasad improwizacji poprzez zmianę zadania i emocji na wykonywanym tekście.
- Uświadomienie roli zmysłów w kontaktach ze światem zewnętrznym.
- Budowanie świadomości ciała.
- Zdobywanie umiejętności świadomego tworzenia gestów i mimiki.
- Nauka wzbudzania i okazywania emocji. Podstawowe zasady dialogu.
- Zasady tworzenia postaci.
- Koncepcje i style gry aktorskiej.
- Nauka wyrażania stanów emocjonalnych za pomocą ruchu i tańca.
- Nauka przekazywania informacji o postaci: Co myśli? Jak się zachowuje ? Co czyni ? Jak działa ?
- Nauka świadomego posługiwania się przestrzenią.
- Poznawanie wzajemnych relacji działających podmiotów.
- Uświadamianie konfliktów między podmiotami.
- Znak jako podstawa komunikacji.
- Mowa ciała, ekspresja twarzy (gesty i mimika).
- Konwencja a gra spontaniczna.
Pokaz, dyskusja, ćwiczenia.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Obecność na zajęciach, aktywny udział, przygotowanie pokazu – zaliczenie bez oceny.
1. O. Alsan: Aktor XX wieku, 1978
2. J. Degler: Wprowadzenie do nauki o Teatrze, T. 2: cz. II, Gra aktorska, 1976 b,
3. K. Stanisławski: Praca aktora nad osobą, cz. I – II, 1954
4. O. Islam: Aktor XX wieku, 1978
5. J.Sipowicz: Ekspresja jako środek wyrazu artystycznego i emocji na przykładzie pieśni Jana Antoniego Wichrowskiego, Krystiana Kiełba i Jadwigi Szajny
Lewandowskiej, cz.I.
6. W. Bogusławski: Dramaturgia, czyli nauka sztuki scenicznej dla Szkoły Teatralnej..., cz. II: Mimika, 19651.
7. K. Stanisławski: Praca aktora nad sobą, cz. I – II, 1954
8. T. Dobrzyńska: Z problemów głosowej interpretacji tekstów, [w:]”Pamiętnik Literacki, 1968
9. J. P. Richard: Porozumiewanie się i teatr, [w:]”Pamiętnik Literacki”, z. 2, 1971
1. P. Pavis: Słownik terminów teatralnych, 2002.
2. S. Jaracz: O Teatrze i aktorze, 1962
3. J. Lipiński: Mimika i gest, [w:]„Dialog”, nr 10, 1970
4. D. Diderot:Paradoks o aktorze, 1958
5. M. Semil, E. Wysińska: Słownik współczesnego teatru, 1980
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Jerzy Szymaniuk (ostatnia modyfikacja: 29-04-2017 10:48)