SylabUZ
Nazwa przedmiotu | PW1a - Modelowanie matematyczne |
Kod przedmiotu | 13.9-WB-BTP-Mod.mat.-S16 |
Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
Kierunek | Biotechnologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Wykład/Zdalne | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zapoznanie się z bioinformatycznymi i matematycznymi metodami obliczeniowymi stosowanymi w teoretycznej analizie procesów biologicznych na poziomie molekularnym. Zapoznanie się z teoretycznymi modelami zjawisk i procesów zachodzących w organizmie na poziomie molekularnym. Weryfikacja skuteczności i przydatności stosowanych powszechnie metod obliczeniowych w biologii molekularnej.
Obsługa komputera i internetu. Obsługa ogólnoużytkowych programów przewidzianych w programie przedmiotu "Podstawowe zastosowania komputerów". umiejętność korzystania z biologicznych baz danych
Historyczny przegląd rozwoju metod dopasowywania białkowych sekwencji homologicznych. Poszukiwanie optymalnego dopasowania, wykazującego maksymalny stopień identyczności/podobieństwa porównywanych sekwencji. Metody statystyczne i niestatystyczne dopasowania sekwencji. charakterystyka macierzy stochastycznych PAM i BLOSUM. Opis algorytmu semihomologii genetycznej. Zalety i wady różnych metod dopasowania sekwencji. Problem oszacowania istotności podobieństwa porównywanych sekwencji. Kryteria oszacowania istotności podobieństwa sekwencji. Błędne i właściwe zastosowania modelu Markowa w różnych dziedzinach biologii molekularnej. Obliczeniowe metody identyfikacji i lokalizacji sekwencji kodujących w genomie. Podstawy przyjmowania różnych form struktury II-rzędowej w białkach. Charakterystyka 6 poziomów strukturalnych w białkach. Zastosowanie teoretycznych metod obliczeniowych w projektowaniu białek o żądanej strukturze i funkcji biologicznej. Projektowanie białka o aktywności hormonalnej (glukagonu).
Wykład z prezentacjami multimedialnymi (PowerPoint) oraz korzystaniem z białkowych baz danych online oraz specjalistycznego oprogramowania bioinformatycznego do przewidywania, analizy, modelowania oraz projektowania struktur białkowych.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Test zaliczeniowy.
Ocena końcowa to zaliczenie na ocenę uzyskaną w wyniku rozwiązania testu zaliczeniowego.
1. Baxevanis, A.D, Ouellette, B.F.F. (red.), Bioinformatyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004.
2. Berg, J.M, Tymoczko, J.L. , Stryer, L., Biochemia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2005, wydanie III zmienione
3. Jin Xiong, Podstawy bioinformatyki, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2011
4. Higgs Paul G., Attword Teresa K., Bioinformatyka i ewolucja molekularna, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008.
5. Reginald H. Garret, Charles M. Grisham, Biochemistry (rozdział 6), Thomson Learning Third Edition, 2005
Zmodyfikowane przez dr hab. Jacek Leluk, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-04-2017 23:29)