SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Strategie zapobiegania przestępczości |
Kod przedmiotu | 16.9-WP-KzEW-SZP |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Kryminologia z elementami wiktymologii |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | podyplomowe |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Jednostka obsługująca przedmiot | Wydział Nauk Społecznych |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Warsztaty | - | - | 15 (w tym jako e-learning) |
1 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Przedstawienie słuchaczom strategii zapobiegania przestępczości
Znajomość prawa karnego, procesowego, wykonawczego, prawa policyjnego. Znajomość kryminologii i kryminalistyki. Znajomość zadań organów administracji publicznej. Znajomość systemu organów bezpieczeństwa w RP
Przestępczość w rozumieniu prawnym i kryminologicznym.
Pojęcie strategii w zakresie zwalczania przestępczości i w zapobieganiu przestępczości.
Strategie destruktywne. Strategie kreatywne.
Etapy działań zapobiegawczych.
Pojęcie bezpieczeństwa, pojęcie bezpieczeństwa obywateli, pojęcie porządku publicznego.
Przestępczość jako rodzaj zagrożenia dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Pojęcie profilaktyki.
System przeciwdziałania przestępczości i patologiom.
Zakres odpowiedzialności organów za bezpieczeństwo i porządek publiczny w Polsce.
Zakres odpowiedzialności służb państwowych a zwłaszcza Policji w przedmiocie zapobiegania przestępczości.
Podstawy prawne działań profilaktycznych.
Lokalne programy prewencyjne – pojęcie.
Przesłanki faktyczne do działalności zapobiegawczej.
Zasady budowy programów prewencyjnych.
Rola rozpoznania zagrożeń działalnością przestępczą w wyborze tematyki prewencyjnej.
Etapy formułowania programów prewencyjnych.
Kryminogenne czynniki przestrzeni.
Wpływ środowiska na przestępczość.
Rola ochrony osób, mienia i obiektów w zakresie zapobiegania przestępczości.
Obiekty podlegające obowiązkowej ochronie.
Rola monitoringu obiektowego i ulicznego w profilaktyce.
Przedstawienie i omówienie (wybranych, aktualnie realizowanych) lokalnych programów profilaktycznych odnoszących się do: bezpieczeństwa osobistego obywateli, mienia obywateli, problematyki uzależnień, bezpieczeństwa w obszarze szkół i placówek wychowawczych, bezpieczeństwa w ruchu drogowym i zagrożeń terrorystycznych.
Warsztat - analiza przypadków/prezentacja, aktywna dyskusja.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Na ocenę składają się: aktywny udział w zajęciach, dyskusjach, pozytywnie oceniony sprawdzian pisemny.
Krupiarz W., Czapska J., Zapobieganie przestępczości w środowisku lokalnym. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 1999
Gontarzewski Z., Zapobieganie przestępczości w społecznościach lokalnych - jednoosobowe patrole policyjne: materiały pokonferencyjne, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji 2008
Czapska J., Kury H., Mit represyjności albo o znaczeniu prewencji kryminalnej, 2002
Kossowska A., Sytuacyjne zapobieganie przestępczości „Archiwum Kryminologii” t. XX Bezpieczeństwo lokalne. Społeczny kontekst prewencji kryminalnej, (red) Czapska J., Widacki J., Warszawa 2000
Czarnecki B., Siemiński W., Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni publicznej, Warszawa 2004
Bratton W., Knobler P., Przełom. Jak szef policji nowojorskiej powstrzymał epidemię przestępstw. Poznań 2000
Kelling G. L., Coles C.M., Wybite szyby. Jak zwalczyć przestępczość i przywrócić ład w najbliższym otoczeniu, Poznań 2000
Zmodyfikowane przez dr hab. Barbara Toroń-Fórmanek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 17-07-2017 20:05)