SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Rozwój w okresie dzieciństwa i dorastania. Mechanizmy zaburzeń psychosomatycznych. Klasyfikacje zaburzeń rozwoju |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-TZZAOD-RwODiD |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Terapia zaburzeń zachowań adolescentów i osób dorosłych |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | podyplomowe |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Jednostka obsługująca przedmiot | Wydział Nauk Społecznych |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | - | - | 10 (w tym jako e-learning) |
0,67 (w tym jako e-learning) |
Egzamin |
Zapoznanie słuchaczy z wiedzą psychologiczną z zakresu zaburzeń w zachowaniu oraz kształtowanie umiejętności radzenia sobie z problemami okresu dorastania.
Podstawowa wiedza z zakresu psychologii ogólnej i osobowości.
Charakterystyka okresu dzieciństwa, dorastania i wczesnej dorosłości
Zarys koncepcji rozwojowych
Teorie rozwoju z punktu widzenia relacji podmiot – środowisko
Egzogenne koncepcje rozwoju i wychowania
Endogenne czynniki rozwoju
Interakcyjny model rozwoju i wychowania człowieka
Wychowanie a proces socjalizacji
Tożsamość jednostki – etapy kształtowania się tożsamości
Obraz własnego Ja
Koncepcja kryzysów rozwojowych E. Ericssona
Klasyfikacje zaburzeń rozwojowych we współczesnej psychologii osobowości
Podstawowe zaburzenia w rozwoju jednostki: psychozy, nerwice, zaburzenia osobowości, upośledzenia, zaburzenia zachowań
Biologiczne i społeczne czynniki zaburzeń
Diagnostyka cech osobowości w kontekście zaburzeń psychospołecznych
Wczesna profilaktyka zaburzeń
Dyskusja. Analiza przypadków.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Każdy słuchacz zobowiązany jest do wykonania i przedstawienia prezentacji multimedialnej lub referatu. Notowana jest aktywność i przygotowanie podczas zajęć. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest egzamin pisemny lub ustny.
J. Strelau (2005) Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Kosslyn S.M., Rosenberg R.S (2006). Psychologia. Mózg, człowiek, świat. Kraków: Wydawnictwo Znak
Okun B. (2001). Skuteczna pomoc psychologiczna. Warszawa: Wydawnictwo IPZiT
Sęk H. (2011). Psychologa kliniczna. Wydawnictwo Naukowe PWN. Tom 1, tom 2
Wojciszke B. Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, 2002
Zmodyfikowane przez dr hab. Barbara Toroń-Fórmanek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 17-07-2017 20:20)