Kształcenie umiejętności rozumienia i analizowania przemian zachodzących w sztuce, ich genezy i powiązań z szerszym kontekstem kulturowym, religijnym, społecznym i historycznym, w oparciu o analizę dzieł architektury, rzeźby, malarstwa i wybranych postaw artystycznych.
Wymagania wstępne
Podstawowa znajomość historii, literatury powszechnej i filozofii.
Zakres tematyczny
Podstawowe pojęcia i terminy historii sztuki oraz niezbędne do analizy dzieł architektury, rzeźby i malarstwa.
Periodyzacja i cechy charakterystyczne właściwe dla poszczególnych etapów rozwoju sztuki, stylów i nurtów występujących w sztuce i kulturze od starożytności do 1945 roku.
Semestr II: Nowoczesne i awangardowe nurty, wybitne osobowości artystyczne w sztuce 2 poł. XIX i 1 poł. XX wieku.
Metody kształcenia
Studenci, po konsultacjach z prowadzącym, sami opracowują wybrane zagadnienie w formie referatu i prezentacji power-point oraz uczestniczą w dyskusji nad tematami prezentowanymi przez inne osoby.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Udział w ćwiczeniach.
Przygotowanie prezentacji.
Kolokwium.
Literatura podstawowa
Kopaliński, Władysław. Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa, 1987
Słownik terminologiczny sztuk pięknych PWN. Wyd. V. Warszawa, 2007
Sztuka świata. T. 8-10. Arkady: Warszawa
Koch, Wilfred. Style w archytekturze. Warszawa, 1996
Dzieje Architektury w Polsce. Wyd. Kluszyński, 2002
Janson, H.W. Historia sztuki. Warszawa, 1993
Białostocki, Jan. Sztuka cenniejsza niż złoto. Wyd. VII. Warszawa, 1993
Gombrich, Ernst. O sztuce. Warszawa, 1997
Beckett, Wendy. Historia malarstwa. Warszawa, 2000
Kęblowski, Janusz. Dzieje sztuki polskiej. Warszawa, 2001
Watkin, David. Historia architektury zachodniej. Warszawa, 2001
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.