Celem zajęć jest przybliżenie studentom najważniejszych zasad periodyzacji historii sztuki i kultury,zwłaszcza polskiej europejskiej, a także pojęć i wiadomości z tej dziedziny, w tym dotyczących metod opisu i interpretacji obiektów artystycznych.
Wymagania wstępne
Pozytywne zaliczenie ćwiczeń w III semestrze.
Zakres tematyczny
Program nauczania obejmuje dzieje sztuk wizualnych i architektury od starożytności do czasów współczesnych, w szczególności do 1945 roku. Materiał wizualny prezentowany na zajęciach służy ilustracji podstawowych typów ikonograficznych, tła ideowego i cech stylowych poszczególnych epok kulturowych oraz dokonań ich najwybitniejszych przedstawicieli. Stanowi on punkt wyjścia do omówienia wybranych zagadnień z zakresu metodologii historii sztuki oraz porównawczej teorii sztuk wizualnych i literatury oraz muzyki.
W IV semestrze studenci poznają dzieje sztuki klasycyzmu, historyzmu, klasycznej awangardy podstawy periodyzacji epok, terminologiii dotyczącej metodologii historii sztuki i opisu dzieł sztuki, a także ikonografii chrześcijańskiej.
Metody kształcenia
Ćwiczenia: studia lektury, przygotowanie prezentacji power point i referatu, dyskusja.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Regularny i aktywny udział w ćwiczeniach.
Prezentacja analizy porównawczej tekstów teoretycznych i historycznych.
Przygotowanie referatu i prezentacji PowerPoint.
Kolokwium zaliczeniowe.
Literatura podstawowa
Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 1987
Słownik terminologiczny sztuk pięknych PWN, wyd. V, Warszawa 2005
Jan Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, wyd. VII, Warszawa 1993
Ernst Gombrich, O sztuce, Warszawa 1997
Matilde Battistini, Symbole i alegorie, Warszawa 2005
Sztuka świata, T. 1/14, Arkady
H. W. Janson, Historia sztuki, Warszawa 1993
Dzieje architektury w Polsce, wyd. Kluszczyński, 2002
Tadeusz Chrzanowski, Polska sztuka sakralna, wyd. Kluszczyński, 2002
Maria Poprzęcka, Galeria. Sztuka patrzenia. Warszawa 2004
Tadeusz Dobrowolski, Historia architektury dla wszystkich, wyd III, Wrocław 1990
Piotr Kotula, Piotr Krakowski, Malarstwo, rzeźba, architektura, Warszawa 1977 i n.
Hugh Honour, John Fleming, Historia Sztuki Świata, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2006
Lekturę do ćwiczeń kaźdorazowo podaje prowadzący.
Literatura uzupełniająca
Stanisław Lorenz, Andrzej Rottermund, Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984
Koniec wieku. Sztuka polskiego modernizmu 1890-1914, Warszawa 1992
Joanna Pollakówna, Malarstwo polskie miedzy wojnami, Warszawa 1982
Od awangardy do postmodernizmu, red. Grzegorz Dziamski, Warszawa 1996
Edward Lucie-Smith, Bildende Kunst im 20. Jahrhundert, Köln 1999
Central European Avant-Gardes. Exchange and Transformation 1910-1930, Massachusetts 2002
Izabella Kowalczyk, Ciało i władza. Polska sztuka krytyczna lat 90’, Warszawa 2002
Zygmunt Baumann, Ciało i przemoc w obliczu ponowoczesności. Toruń 1995
Duchowość i cielesność. Skarby Muzeum Narodowego w Warszawie, red. Małgorzata Kochanowska-Reiche, Matthias Winzen, Warszawa 2005
Hans Richter, Dadaizm: sztuka i antysztuka, tłum. J.S. Buras, Warszawa 1983
Zofia Baranowicz, Polska awangarda artystyczna 1918-1939,Warszawa 1979
Lakshmi Bhaskaran, Design XXw. Główne nurty i style we współczesnym designie, Warszawa 2006
Andrzej K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Warszawa 1988
Anda Rottenberg. Sztuka w Polsce 1945-2000 Warszawa 2005
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr hab. Helena Kardasz, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 22-07-2017 12:35)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.