SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Praktyka w zakresie prelekcji i krytyki muzycznej - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Praktyka w zakresie prelekcji i krytyki muzycznej
Kod przedmiotu 03.2-WA-JiMEP-PPK-Ć-S14_pNadGenO9CXR
Wydział Wydział Artystyczny
Kierunek Jazz i muzyka estradowa
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 6
Liczba punktów ECTS do zdobycia 1
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Rafał Ciesielski, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 15 1 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

- opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej krytyki muzycznej (istota, funkcje, historia),

- opanowanie wiedzy z zakresu estetyczno-muzycznych uwarunkowań praktyki krytycznomuzycznej (publicystycznomuzycznej),

- zapoznanie z problematyką warsztatu krytycznomuzycznego (publicystycznego),

- przygotowanie do praktycznej działalności publicystycznej (recenzenckiej) w zakresie muzyki (w środowiskach i mediach lokalnych),

- przygotowanie do praktycznej realizacji różnych form publicznego komentowania muzyki.

Wymagania wstępne

Zaliczenie z przedmiotu: seminarium prelekcji i krytyki muzycznej.

Zakres tematyczny

1. Krytyka muzyczna – pojęcie, źródła, funkcje i formy. 2. Zarys historii krytyki muzycznej. Socjologiczne, estetyczne i kulturowe uwarunkowania funkcjonowania krytyki muzycznej. Krytyka muzyczna w Polsce – historia i współczesność. 3. Podstawowa problematyka krytycznomuzyczna i jej estetycznomuzyczne konteksty (estetyka muzyczna-socjologia muzyki-krytyka muzyczna). 4. Formalno-prawne aspekty publicystyki muzycznej. Prawo prasowe. 5. Sylwetka krytyka (publicysty) muzycznego. 6. Elementy warsztatu krytycznomuzycznego. 7. Krytyka (publicystyka) muzyczna jako działalność społeczna. 8. Formy publicystyki muzycznej. 9. Prasa lokalna – przegląd, stan, perspektywy. Publicystyka muzyczna w prasie lokalnej.

Metody kształcenia

Metoda projektu, wykład problemowy, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ocena semestralna wynika z ocen za poszczególne projekty (publikacja w prasie tekstu o muzyce/kulturze muzycznej lub wywiadu, sporządzenie dossier artystycznego solisty lub zespołu). Kryteria oceny: tytuł, język, forma, poprawność merytoryczna, oryginalność ujęcia.

Literatura podstawowa

1. W.Pisarek, Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002;

2. Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z.Bauer, E.Chudziński, Kraków 2004;

3. J.Sobczak, Prawo prasowe, Warszawa 2000

Literatura uzupełniająca

  1. S.Jarociński, Antologia polskiej krytyki muzycznej XIX i XX wieku, Kraków 1955;
  2. M.Dziadek, Polska krytyka muzyczna 1890-1914. Koncepcje i zagadnienia, Katowice 2002;
  3. R.Ciesielski, Refleksja estetyczna w polskiej krytyce muzycznej Dwudziestolecia międzywojennego, Poznań 2005,
  4. R.Ciesielski, Polska krytyka jazzowa XX wieku. Zagadnienia i postawy, Zielona Góra 2017.

Uwagi


Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Jerzy Szymaniuk (ostatnia modyfikacja: 18-06-2018 20:43)