SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Profilaktyka i rewitalizacja społeczna |
Kod przedmiotu | 05.6-WP-PEDP-PrRS |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Pedagogika / Poradnictwo rodzinne i młodzieżowe z edukacją seksualną |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Zdobycie wiedzy na temat profilaktyki i rewitalizacji społecznej i posługiwanie się aparatem pojęciowym z obszaru przedmiotu. Zrozumienie przyczyn niedostosowania społecznego oraz wynikających z tego problemów społecznych. Poznanie koncepcji, celów, zadań, poziomów profilaktyki, strategii profilaktycznych, standaryzowanych programów profilaktycznych. Zdobycie wiedzy dotyczącej planowania i tworzenia programów profilaktycznych i kampanii profilaktycznych w Polsce i innych krajach.
Wiedza z zakresu pedagogiki ogólnej, psychologii ogólnej, psychologii rozwojowej.
Pojęcia z zakresu profilaktyki społecznej (profilaktyka, rewitalizacja, prewencja, kompensacja społeczna, niedostosowanie społeczne, wykolejenie społeczne, marginalizacja, ekskluzja społeczna, anomia).
Podziały, klasyfikacje i rodzaje niedostosowania społecznego.
Główne przyczyny, objawy i uwarunkowania niedostosowania społecznego dzieci i młodzieży.
Czynniki chroniące i czynniki ryzyka. Typy, rodzaje, klasyfikacje profilaktyki.
Cele, strategie, modele profilaktyki społecznej Podstawowe zasady, formy i podstawy prawne tworzenia programów profilaktyki.
Analiza standaryzowanych programów profilaktycznych.
Zasady konstruowania programów profilaktycznych.
Główne problemy i zjawiska w obszarze niedostosowania młodzieży: przemoc rówieśnicza, uzależnienie, wagarowanie, sekty, ucieczki z domu, dzieci ulicy, prostytucja nieletnich, przestępczość nieletnich.
Działania profilaktyczne na różnych poziomach profilaktyki w odniesieniu do wybranych form i przejawów niedostosowania społecznego.
Dyskusja, praca w grupach, metody problemowe, prezentacja multimedialna, metoda sytuacyjna, metoda projektów.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczeniem z ćwiczeń jest zaprezentowanie wybranego zagadnienia programowego w toku zajęć – praca grupowa; w ramach projektu – przygotowanie opracowanie dotyczące projektowania odpowiednich działań profilaktycznych w odniesieniu do danego problemu społecznego – praca indywidualna; wykazanie się aktywnością w toku zajęć, prezentując i argumentując własne poglądy.
1. Bartkowicz Z., Maciaszczyk P. (red.), Profilaktyka i resocjalizacja, Tarnobrzeg 2011.
2. Dimoff T., Carter S. Jak rozpoznać, że dziecko sięga po narkotyki?, Warszawa 1994.
3. Holka-Marzec K. (red.), Marginalizacja w problematyce pedagogiki społecznej i praktyce pracy socjalnej, Bydgoszcz 2005.
4. Hollin C., Browne D., Palmer E., Przestępczość wśród młodzieży: rozpoznanie zjawiska, diagnozowanie i profilaktyka, Gdańsk 2004.
5. Knez R., Słonina W., Saper – jak rozminować agresję?, Warszawa 2000.
6. Kosińska E., Zachyra B., Profilaktyka pierwszorzędowa w szkole: scenariusze zajęć z uczniami, Kraków 2003.
7. Kozaczuk F. (red.), Młodzież wobec współczesnych zagrożeń, Rzeszów 2003
8. Kozaczuk F., Urban B. (red.), Profilaktyka i resocjalizacja młodzieży, Rzeszów 2004.
9. Kozaczuk F. (red.), Zachowania przestępcze. Przyczyny i zapobieganie, Rzeszów 2010.
10. Kuberska-Gaca K., Profilaktyka niedostosowania społecznego, Warszawa 1986.
11. Nowakowski P.T., Sekty: co każdy wiedzieć powinien, Tychy 1999.
12. Pasek M., Narkotyki przy tablicy, Warszawa 2000.
13. Prokop J., Uwaga rodzice! Sekty, Warszawa 1994.
14. Urban B, Zachowania dewiacyjne młodzieży w interakcjach rówieśniczych, Kraków 2005.
15. Urban B., Zachowania dewiacyjne młodzieży, Kraków 2000.
16. Wojcieszek K., Wygrać życie: szkolny program profilaktyki, Kraków 2002.
Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 09-04-2018 16:43)