SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Piłka siatkowa |
| Kod przedmiotu | 16.1-WL-WFSP-PS |
| Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
| Kierunek | Wychowanie fizyczne / nauczycielska |
| Profil | praktyczny |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
| Semestr | 6 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
| Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Przygotowanie studenta do uzyskania stopnia instruktora sportu w piłce siatkowej, a w szczególności do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę siatkową oraz ich realizacji w klubach sportowych i rekreacyjnych, ośrodkach wypoczynku, na obozach sportowych i koloniach, prowadzenia zajęć w ramach lekcji wychowania fizycznego (podniesienie kwalifikacji zawodowych nauczycieli).
Wiadomości, umiejętności i kompetencje na poziomie efektów kształcenia przedmiotu „Piłka Siatkowa” (kod przedmiotu: 16.1-WP-WF- Siat).
Wykład: Wykorzystanie techniki audio wizualnej w piłce siatkowej. Rola i znaczenie procesu odnowy biologicznej w szkoleniu sportowym. Profilaktyka zdrowotna i przygotowania motoryczne zawodnika w piłce siatkowej. Aktualne przepisy gry w piłce siatkowej, sędziowanie i protokołowanie. Doping w sporcie.
Laboratorium: Organizacja gry w piłkę siatkową napo szczególnych etapach szkolenia. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej. Gry i zabawy ruchowe w treningu. Metodyka kształtowania zdolności koordynacyjnych w siatkówce: różnicowanie, orientacja, szybka reakcja, dostosowanie, sprzężenie ruchu, rytmizacja, równowaga. Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne w treningu młodego siatkarza. Technika gry w piłkę siatkową. Jednostka treningowa. Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki przedmeczowej. Ćwiczenia w części końcowej. Ćwiczenia stabilizujące i korekcyjne kręgosłupa.
wykład konwencjonalny, zajęcia praktyczne, konsultacje, obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, zajęcia w grupach
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład z przedmiotu kończą się kolokwium w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów.
Laboratorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w organizacji zawodów sportowych w piłkę siatkową, udział w obserwacji zajęć piłki siatkowej. Ocenie podlegają: test sprawności specjalnej – 70%, opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 30%.
Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z wykładów (40%) i konwersatorium (60%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z wykładu i konwersatorium.
Przedmiot kończy się egzaminem przeprowadzonym w formie pisemnej (test jednokrotnego lub wielokrotnego wyboru), warunkiem zdania egzaminu jest uzyskanie 50% punktów możliwych do zdobycia. Do egzaminu student jest dopuszczany na podstawie zaliczenia z laboratorium.
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.
Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007.
Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003.
Czabański B.: Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. Wrocław 1998.
Czajkowski Z.: Nauczanie techniki sportowej. Warszawa 2004.
Grządziel G., Szade D.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2009.
Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa dla najmłodszych – zeszyt metodyczno-szkoleniowy dla klas 4-6.Warszawa 2010.
Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007.
Martens R.: Jak być skutecznym trenerem. Warszawa 2010.
Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002.
Program Szkolenia Siatkarza. Warszawa 2011. Biblioteka Polskiej Siatkówki APS.
Przepisy gry w piłkę siatkową.
Ryś G., Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa na Orlikach. Warszawa 2010.
Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006.
Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł.: System Powerball. Kompleksowy trening siłowy w piłce siatkowej. Warszawa 2000.
Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001.
Wróblewski P.: Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005.
Czajkowski Z.: Psychologia sprzymierzeńcem trenera. Warszawa 1996.
Gabryś T., Szmatlan-Gabryś U., Ficek K.: Biomedyczne uwarunkowania treningu młodych sportowców. Warszawa 2004.
Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000.
Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000.
Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993.
Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. Warszawa 2003.
Maugham R.J., Burke L.M.: Żywienie a zdolność do wysiłku. Kraków 2000.
Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005.
Roniker A.: Fizjologia sportu. Warszawa 2000.
Schmidt R.A., Wrisberg C.A.: Kształtowanie Zdolności Motorycznych. Warszawa 2010.
Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008.
Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995.
Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę siatkową. Wrocław 2008.
Waśkiewicz Z., Poprzęcki S., Zając A.: Żywienie i suplementacja w sporcie. Katowice 2007.
Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław 1996.
Zaporożanow W., Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997.
Program specjalizacji w treściach jak i ich wymiarach godzinowych został opracowany na podstawie, uznanego przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, „Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej” opracowanego przez Akademię Polskiej Siatkówki Polskiego Związku Piłki Siatkowej.
Zmodyfikowane przez dr Grażyna Biczysko (ostatnia modyfikacja: 07-10-2018 10:54)
