SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Analiza dyskursu publicznego |
Kod przedmiotu | 09.3-WH-DiksD-ADP-S17 |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Dziennikarstwo i komunikacja społeczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 6 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Wiedza: zapoznanie studenta z teorią dyskursu i metodologią jego analizy (ze szczególnym uwzględnieniem lingwistycznej analizy dyskursu), przedstawienie najważniejszych uwarunkowań, mechanizmów, strategii, a także problemów współczesnej debaty publicznej oraz możliwości ich rozwiązywania na gruncie dyskursu.
Umiejętności: podnoszenie świadomości językowej, rozwijanie kompetencji dyskursywnej, czyli umiejętności posługiwania się językiem jako wyrazicielem i kreatorem postaw, dostrzegania, tworzenia i rozumienia wypowiedzi o różnym zabarwieniu ideologicznym.
Kompetencje: uwrażliwienie studenta na problem poprawności politycznej w języku i poszanowania wielości postaw dyskursywnych, znaczenia etyki słowa w dyskursie publicznym jako warunku jakość życia społecznego.
brak
Co to jest dyskurs – przedmiot analizy dyskursu. Kształt zmediatyzowanej debaty publicznej a wielość dyskursów i konkurencja o hegemonię w wyrażaniu rzeczywistości społecznej. Zaburzenia dyskursu – bariery i pomosty w debacie publicznej. Kompetencja tekstualna, gatunkowa, dyskursywna jako warunek efektywnego udziału w dyskursie publicznym. Uczestnicy dyskursu: podmioty, tożsamości i role społeczne. Ramowanie dyskursu – ramy interpretacyjne i scenariusze komunikacyjne w dyskursie publicznym. Między dyskursami – łańcuchy intertekstualne i gatunkowe w debacie publicznej.
Metody: wykład problemowy, dyskusja, studia przypadków.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Obserwacja podczas zajęć / ocena aktywności w dyskusji, ocena umiejętności krytycznej analizy tekstów źródłowych, prezentacja „studium przypadku” – analizy dyskursu na aktualny temat w debacie publicznej, praca pisemna.
Przewidziano także „lżejszą” formę zaliczenia końcowego tego przedmiotu, tj. zamiast złożenia pracy pisemnej – „zwykłe” zaliczenie na ocenę, niżej punktowane; w przypadku wyboru zaliczenia na ocenę obowiązuje sylabus przedmiotu uwzględniający ten fakt (dostępny w systemie).
Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 02-05-2018 10:33)