SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy ekonometrii |
Kod przedmiotu | 14.3-WZ-LogP-PE |
Wydział | Wydział Ekonomii i Zarządzania |
Kierunek | Logistyka |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 6 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studenta z podstawami budowy i weryfikacji statystycznej modelu ekonometrycznego. Ukazanie możliwości i przydatności stosowania takich modeli do rozwiązywania zagadnień z obszaru zjawisk dotyczących logistyki.
Znajomość podstaw ekonomii, matematyki i statystki opisowej
W ramach prowadzonych laboratoriów: rozwiązywanie zadań i problemów z zakresu metod prezentowanych na wykładach; dobór metod do badania zjawiska lub procesu z obszaru logistyki, przygotowanie projektu w dwuosobowych grupach mającego na celu rozwiązanie przydzielonego przez nauczyciela problemu.
W ramach prowadzonych wykładów: Dane statystyczne i ich źródła. Dobór zmiennych do modelu. Zależność zmiennych . Pojęcie causality. Pojęcie modelu ekonometrycznego. Klasyfikacja modeli ekonometrycznych. Etapy budowy modelu ekonometrycznego. Regresja liniowa z jedną zmienną objaśniającą oraz klasyczny model liniowy z wieloma zmiennymi objaśniającymi. Estymacja metodą najmniejszych kwadratów (KMNK) wektora parametrów strukturalnych. Miary dopasowania modelu do danych: współczynnik determinacji i zbieżności, wariancja resztowa, współczynnik zmienności losowej, standardowy błąd szacunku parametru modelu liniowego. Istotność parametrów modelu . Możliwości wykorzystania modeli ekonometrycznych do prognozowania. Modele nieliniowe. Linearyzacja.
Wykład konwencjonalny, klasyczna metoda problemowa, dyskusja, burza mózgów, giełda pomysłów, rozwiązywanie zadań i problemów z wykorzystaniem odpowiedniego oprogramowania, praca w grupach.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Sprawdzanie realizowanych efektów kształcenia realizowane jest przez:
- ocenę przygotowania studenta do poszczególnych laboratoriów – krótka powtórka poprzednich zajęć w formie pytań nauczyciela (K_W01, K_W02, K_W03,K_W08),
- ocenę umiejętności zdiagnozowania i prognozowania danego zjawiska lub procesu z obszaru logistyki zawartego w projekcie (K_W07, K_W12, K_U01, K_U05, K_U06 ),
- ocenę wiedzy i umiejętności wykazanych na sprawdzianie pisemnym w formie odpowiedzi na pytania zamknięte (K_W01, K_W02, K_W03,K_W08),
- ocenę aktywności studenta podczas ćwiczeń (K_K04).
Warunki zaliczenia dla laboratoriów: pozytywna ocena z projektu realizowanego w grupach dwuosobowych, tematy projektu są podawane studentom na drugich ćwiczeniach. Obowiązkowa obecność na laboratoriach.
Warunki zaliczenia dla wykładów: egzamin pisemny – lista pytań z zakresu tematycznego wykładów przesłana studentom z miesięcznym wyprzedzeniem, pytania testowe, test wyboru, wybór jednokrotny oraz krótkie zadania. Na zaliczenie należy uzyskać 65% poprawnych odpowiedzi w teście tj. 13 odpowiedzi poprawnych na 20 pytań. Obowiązkowa obecność na wykładach. Ocena końcowa przedmiotu stanowi średnią arytmetyczną pozytywnych ocen z poszczególnych form ćwiczeń (tj. wykładów, ćwiczeń, laboratorium, seminariów) prowadzonych w ramach przedmiotu.
Zmodyfikowane przez dr Paweł Szudra (ostatnia modyfikacja: 23-05-2018 16:31)