SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Planowanie przestrzenne regionalne i krajowe I |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-AiUD-Plan.Przest.R.Kraj.01W-W-S14_pNadGenNKV91 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura / Projektowanie architektoniczno-urbanistyczne |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera architekta |
Semestr rozpoczęcia | semestr letni 2019/2020 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta, z wpływem zmieniających się w czasie uwarunkowań ustrojowo-gospodarczych i geopolitycznych państwa na rozwój, organizację i metodologię planowania przestrzennego regionalnego i krajowego w Polsce oraz z podstawowymi elementami związanymi z kształtowaniem i zarządzaniem gospodarką przestrzenną województw.
2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta przeprowadzania zgodnie z ustawą w ramach okresowego przeglądu planu regionalnego, kompleksowej analizy i oceny stanu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz sporządzenia na podstawie przyjętej metody, zestawienia wyników przeglądu zmian w zagospodarowaniu przestrzennym regionu, ustalających, w którym miejscu plan wymaga aktualizacji.
3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do pracy zespołowej i kierowania podzespołem oraz uwrażliwienie na problemy rozwojowe regionu związane z potrzebą podwyższania jakości kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa.
Nieformalne:
Student posiada podstawową wiedzę w zakresie obowiązującego systemu planowania przestrzennego w Polsce.
Program wykładów:
Początki planowania przestrzennego regionalnego i krajowego w Polsce okresu międzywojennego i wojennego: uwarunkowania ustrojowo-gospodarcze, organizacja planowania przestrzennego na tle tworzącej się struktury administracyjno-przestrzennej regionów odradzającego się państwa, pionierskie osiągnięcia w kształtowaniu przestrzeni osadniczych i otwartych kraju. Planowanie przestrzenne regionalne i krajowe po drugiej wojnie światowej w nowych granicach Polski Ludowej: przebudowa organizacji planowania przestrzennego Polski w kierunku hierarchiczno-nakazowym zgodnie z wprowadzonymi „socjalistycznymi” uwarunkowaniami polityczno-gospodarczymi i administracyjno-przestrzennymi państwa, wpływ zmieniających się warunków społecznych i gospodarczych kraju na ukierunkowanie planowania przestrzennego w stronę ochrony środowiska przyrodniczego. Planowanie przestrzenne regionalne i krajowe w okresie przemian ustrojowych i geopolitycznych Polski w Europie po „Okrągłym stole” – 1989 r.: wpływ nowych uwarunkowań ustrojowo-politycznych i gospodarczo-rynkowych na kolejne zmiany organizacji planowania przestrzennego w kraju i jego nowelizacja w kierunku ponownej hierarchizacji planów zagospodarowania w okresie po ostatniej reformie administracyjnej Polski.
Program ćwiczeń:
Część wprowadzająca do tematu zadania planistycznego:
1. Opracowanie przez planistyczny zespół studentów (w formie prezentacji audiowizualnej) analizy budowy i metodologii sporządzenia planu regionalnego, jednego z wybranych województw.
2. Prezentacja przez planistyczne podzespoły studentów analiz wykonanych według podziału zapisu planu na elementy stanu zagospodarowania przestrzennego województwa, sprzed okresu jego obowiązywania.
Część podstawowa zadania planistycznego:
1. Opracowanie zdania planistycznego (w formie pisemno-graficznej), dotyczącego wyników przeglądu i oceny aktualności zapisu planu regionalnego od czasu jego obowiązywania w województwie.
2. Zadanie planistyczne zespołu studentów wykonane w całości przez poszczególne planistyczne podzespoły, uwzględnia analizy zachodzących w tym okresie zmian społecznych, gospodarczych i prawnych, a także nowych uwarunkowań, korzyści i zobowiązań międzynarodowych.
Metody podające:
Wykłady dotyczące poszerzonej wiedzy w zakresie planowania przestrzennego, realizowane są w sposób konwencjonalny z wykorzystaniem urządzeń audiowizualnych.
Metody poszukujące:
Ćwiczenia dotyczące nabywania przez studenta praktycznych umiejętności, realizowane są w zespołach i podzespołach planistycznych, wykonujących indywidualne i wspólne zadania studialne.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady:
Student poddaje się weryfikacji wiedzy dotyczącej rozwoju, organizacji i metodologii planowania przestrzennego regionalnego i krajowego w Polsce, a także rozróżnia podstawowe elementy związane z kształtowaniem i zarządzaniem gospodarką przestrzenną województw.
Ćwiczenia:
Student dokonuje kompleksowej analizy i oceny stanu zagospodarowania przestrzennego województwa, jak również przeprowadza obszerną prezentację własnych analiz i ocen budowy planu regionalnego, jednego z wybranych województw, z wykorzystaniem środków audio-wizualnych, technicznych i materiałowych. Student przedstawia do weryfikacji sporządzone wspólnie z zespołem planistycznym zestawienie wyników przeglądu zmian w zagospodarowaniu przestrzennym regionu, ustalających, w którym miejscu plan wymaga. Student wykazuje na zajęciach zainteresowanie w rozwiązywaniu problemów planowania przestrzennego regionalnego i krajowego, wykazuje się aktywnością i umiejętnością koordynowania pracy w podzespole planistycznym oraz potwierdza, poza zajęciami, wynajdywanie źródeł danych dotyczących rozwoju regionu w zakresie podwyższania jakości kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa.
Zasada ustalania oceny:
Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „wiedza” jest wynik (W) z pisemnego kolokwium, uzyskany na podstawie testu z progami punktowymi:
Brak efektu kształcenia:
0,0 pkt = nd, 0,5 pkt = nd+,
Uzyskany efekt kształcenia:
1,0 pkt = dst, 1,5 pkt = dst+, 2,0 pkt = db, 2,5 pkt = db+, 3,0 pkt = bdb.
Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „umiejętności” jest wynik (U) z przeglądu oddania końcowego zadania planistycznego wraz z prezentacją analiz przeprowadzoną na zajęciach.
Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „kompetencje” jest wynik (K) z liczby konsultacji projektowych, odbytych bezpośrednio z prowadzącym na zajęciach potwierdzających m.in. udział studenta w zadaniach przedmiotowych.
Łączna ocena za przedmiot (P) jest średnią arytmetyczną ocen z wykładu (W) i ćwiczenia (U):
P = 0,5 (W+KU),
gdzie wartość oceny U zależy od oceny K dla oceny: negatywnej K = 0, pozytywnej K = 1.
Sala wykładowa z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych oraz w rzutnik folii.
Sala projektowa z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w stoły projektowe, w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych
oraz w rzutnik folii.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Bogusław Wojtyszyn, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 30-04-2019 22:03)