SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Wiedza o kulturze |
Kod przedmiotu | 14.7-WP-ARTEP-WoK |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Arteterapia |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Przedmiot ma charakter propedeutyczny dla przedmiotów specjalizacyjnych w dwóch blokach artystycznych: teatr i sztuki wizualne. Zapoznaje studentów z wiodącymi teoriami kultury, wyposaża w pojęciowość z zakresu kultury symbolicznej, animacji twórczości i działań arteterapeutycznych. Ukazuje złożoność i wieloaspektowość kultury, zagrożenia i szanse rozwojowe współczesnej kultury, a także potencjał terapeutyczny sztuki.
Brak wymagań.
Wykłady
Geneza terminu i historia kształtowania się refleksji o kulturze. Kultura w życiu jednostki i grup społecznych - jej regulatywna i tożsamościowo twórcza funkcja. Teorie kultury w różnym ujęciu dyscyplinowym: antropologicznym, socjologicznym, pedagogicznym, psychologicznym i filozoficznym. Szerokie i wąskie rozumienie kultury. Teorie wartości jako ramy strategii animacji kultury, upowszechnienia kultury oraz twórczości artystycznej. Zagadnienie semiotyki w procesie społecznego komunikowania – tworzenia, przekazywania i odbierania treści kultury. Społeczne uczestnictwo w kulturze – jego uwarunkowania i korelaty. Dziedziny kultury symbolicznej. Rola kultury w profilaktyce i terapii zachowań indywidualnych i grupowych.
Ćwiczenia
Problematyka czasu wolnego i jego konteksty a modelowanie projektów twórczych i animacyjnych. Transmisja wzorów kultury w relacjach międzygeneracyjnych, instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych, profesjonalnych i amatorskich. Kultura wysoka i niska, elitarna i popularna, uniwersalna i lokalna, kontrkultura, subkultury i kultura alternatywna. Problematyka potrzeb kulturalnych. Geneza animacji kultury: pedagogika humanistyczna, postmodernizm, pedagogika kultury, kulturoznawstwo.
Wykłady – metoda podająco-systematyzująca.
Ćwiczenia – metoda prezentacji wybranych zagadnień tematycznych w grupie ćwiczeniowej z wykorzystaniem prezentacji materiału oraz animowanie dyskusji panelowej, „dyskusji okrągłego stołu” i sądu inscenizowanego w grupie ćwiczeniowej.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady
Zakres wiadomości objętych treściami wykładu audytoryjnego wraz z treściami pochodzącymi z pracy własnej studenta będą sprawdzone testem jednokrotnego wyboru z progami punktowymi, przy czym warunkiem uzyskania oceny pozytywnej jest osiągnięcie minimalnej liczby punktów stanowiącej 60% możliwych do uzyskania w teście.
Ćwiczenia
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest:
Ocena końcowa
Ocena końcowa jest oceną z egzaminu uzyskaną w teście jednokrotnego wyboru z progami punktowymi.
Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 29-04-2019 13:09)