Przedstawienie studentom teorii komunikacji jako nauki o warunkach, strukturze i przebiegu międzyludzkiego porozumiewania się, określenie stosunku między teorią komunikacji a pragmatyką, opisanie celów, zadań i głównych obszarów pragmatyki lingwistycznej.
Wymagania wstępne
Oczekuje się, że studenci posiadają podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa
Zakres tematyczny
Podstawy teorii komunikacji a model opisowy komunikacji;
Pragmatyka jako nauka o językowym działaniu
Teoria aktów mowy w kontekście pragmatyki językowej
Wypowiedzi performatywne i konstatywne; warunki sukcesu performatywnych wypowiedzi
Jawne i niejawne wypowiedzi performatywne
Struktura aktu mowy według J. Austina
Struktura aktu mowy według J. Searlea
Klasyfikacja aktów mowy J. Austina. Krytyka tejże klasyfikacji przez Searlea
Taksonomia illokucyjnych aktów J. Searlea
Klasyfikacja aktów mowy u D. Wunderlicha i J. Habermasa
Niejawne akty mowy
Reguły konwersacyjne. Teoria implikatur. Implikatury konwencjonalne (presupozycja) i niekonwencjonalne (konwersacyjne i niekonwersacyjne).
Pojęcie dyskursu. Tekst a dyskurs
Podstawowe jednostki, procedury i metody analizy dyskursu
Grzeczność. Koncepcja zachowania twarzy Browna / Levinson
Metody kształcenia
Praca z tekstem źródłowym, praca z książką, opis wyjaśniający (prezentacja w Power Poincie), prelekcja, dyskusja, ćwiczenia kreatywne, opis klasyfikujący, opis uzasadniający, rozmowa nauczająca, klasyczna metoda problemowa.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Weryfikacja efektów kształcenia jest dokonywana na podstawie kontroli wyników nauczania w trakcie semestru. Techniki testowania dotyczą pytań kontrolnych, sprawdzających stopień opanowania materiału, streszczenia i interpretacji przekazywanych treści, opracowania i wygłoszenia samodzielnych prelekcji.
Literatura podstawowa
Ehrhard, Claus / Heringer, Hans Jürgen. Pragmatik. Paderborn: Wilhelm Fink, 2011.
Levinson, S. C. Pragmatik. Tübingen: Niemeyer, 1983/2000.
Ernst, Peter. Pragmalinguistik : Grundlagen, Anwendungen, Probleme. Berlin; New York : Walter de Gruyter, 2002.
Hindeland G. Einführung in die Sprehakttheorie. Tübingen: Niemeyer, 2004.
Meibauer, J. Pragmatik. Tübingen: Stauffenburg, 1999.
Literatura uzupełniająca
Austin, J.L. Zur Theorie der Sprechakte, Stuttgart: Reclam 1996.
Habermas J. Vorbereitende Bemerkungen zu einer Theorie der kommunikativen Kompetenz. In: J. Habermas, N. Luhmann (Hrsg.). Theorie der Gesellschaft oder Sozialtechnologie. Frankfurt, 1970, S. 101- 141.
Harras, Gisela. Handlungssprache und Sprechhandlung: eine Einführung in die theoretischen Grundlagen. Berlin; New York: Walter de Gruyter, 2004.
Searle J. R. Ausdruck und Bedeutung. Stuttgart: Reclam 1982.
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.