zapoznanie studentów z głównymi szkołami psychoterapeutycznymi, ich podstawowymi pojęciami i metodami psychoterapii;
zapoznanie studentów z procesami zachodzącymi w trakcie oddziaływań terapeutycznych,
doskonalenie umiejętności studentów w zakresie terapeutycznej komunikacji z pacjentem i jego rodziną.
Prerequisites
Wiedza: Znajomość podstaw psychologii
Umiejętności; otwartość, szacunek do innych
Scope
Psychoterapia specjalistyczna a pomoc psychologiczna i komunikacja terapeutyczna;
Główne orientacje teoretyczne w psychoterapii i pomocy psychologicznej (psychoanalityczna, neopsychoanalityczna, behawioralna, poznawcza, humanistyczna, systemowa);
Relacja terapeutyczna – jej znaczenie, cechy, granice, zjawisko przeniesienia i przeciwprzeniesienia;
Etapy leczenia i czynniki leczące w psychoterapii oraz wskazania do stosowania.
Warunki powstania relacji terapeutycznej i główne przeszkody w jej budowaniu (sprzyjające i niesprzyjające postawy terapeuty, trudne zachowania pacjenta);
Dynamika grup społecznych. Psychoterapia grupowa
Psychologiczne narzędzia potrzebne w budowaniu relacji terapeutycznej (empatia - aktywne słuchanie, asertywność – techniki zachowań asertywnych); Rola zasobów osobistych podczas terapeutycznej komunikacji z pacjentem (poczucie własnej wartości, poczucie wsparcia, poczucie rozumienia, nadzieja, poczucie sensu, humor, motywacja do wyleczenia, zdolność do uzewnętrzniania uczuć);
Formy komunikacji terapeutycznej (udzielanie wyjaśnień, udzielanie porad i zaleceń, udzielanie wsparcia emocjonalnego, pomoc w odreagowaniu negatywnych uczuć);
Trudne sytuacje w psychoterapii (np. sytuacje konfliktowe i stresujące).
Teaching methods
Praca indywidualna i w grupach, praca z tekstem, dyskusja problemowa, studium przypadku.
Learning outcomes and methods of theirs verification
Outcome description
Outcome symbols
Methods of verification
The class form
Assignment conditions
Test wiedzy
Uzyskanie minimum 60% z testu wiedzy - ocena dostateczna, 75% – ocena dobra, powyżej 90% ocena bardzo dobra
Przygotowanie i przedstawienie analizy przypadku (praca indywidualna, pisemna)
Ocena uwzględnia:
· opracowanie logicznej struktury wybranego problemu/zagadnienia,
· trafność zaproponowanych działań i rozwiązań praktycznych danego problemu terapeutycznego,
· dobór i zakres literatury wykorzystanej do prezentacji kolejnych wątków wybranego tematu,
Skala ocen zapisemną analizę przypadku: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);
Przygotowanie i prezentacja ustana projektu opracowanego w grupie
Ocena uwzględnia:
· wybór i opracowanie tematu wystąpienia/prezentacji,
· opracowanie logicznej struktury wybranego problemu/zagadnienia,
· trafność zaproponowanych działań i rozwiązań praktycznych danego problemu terapeutycznego,
· dobór i zakres literatury wykorzystanej do prezentacji kolejnych wątków wybranego tematu,
· stopień samodzielności wygłaszania przygotowanej prezentacji (dopuszczalne korzystanie z opracowanej struktury)
Skala ocen za prezentację ustną: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);
Aktywność studenta na zajęciach – opracowanie i prezentacja w czasie ćwiczeń zagadnień, problemów przewidzianych w programie przedmiotu (metody kształcenia: praca w grupach, z tekstem i dyskusja problemowa)
narzędzie weryfikacji: przygotowane, adekwatnie do danego tematu zajęć zagadnienia problemowe;
Skala ocen za aktywność: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);
Warunkiem uzyskania zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z wszystkich elementów weryfikacji wiedzy oraz aktywności na zajęciach.
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen uwzględniająca ocenę za aktywności na zajęciach i ocenę za prezentację.
Corey, Gerard. Teoria i praktyka poradnictwa i psychoterapii Zysk i S-ka. Poznań, 2005
Drat-Ruszczak K., Drążkowska-Zielińska E. (2005). Podręcznik pomagania. Podstawy pomocy psychologicznej. Szkoły i kierunki psychoterapii. Gdańsk. GWP
Geldard K., Geldard D. (2004). Rozmowa, która pomaga. Gdańsk. GWP.
Heaton J. (2004). Podstawy umiejętności terapeutycznych. Gdańsk. GWP.
Jones C., Shilito-Clarke C., Syme G., Holl D., CasemorR. (2003). Co wolno, a czego nie wolno terapeucie. Zagadnienia etyczne w pytaniach i odpowiedziach. Gdańsk: GWP.
Kottler J. (2003). Skuteczny terapeuta. Gdańsk. GWP.
Kratochvil S., (2003). Podstawy psychoterapii. Poznań: Zysk i s-ka.
Szczukiewicz P. (2005). O pomaganiu i psychoterapeutach. Lublin: Wyd. UMCS
Notes
Modified by dr Jarosław Wagner (last modification: 26-04-2020 11:05)
