SylabUZ

Generate PDF for this page

Developmental psychopathology - course description

General information
Course name Developmental psychopathology
Course ID 14.4-WP-PSChM-PpR
Faculty Faculty of Social Sciences
Field of study Psychology
Education profile academic
Level of studies Long-cycle studies leading to MS degree
Beginning semester winter term 2020/2021
Course information
Semester 5
ECTS credits to win 5
Course type obligatory
Teaching language polish
Author of syllabus
  • dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ
Classes forms
The class form Hours per semester (full-time) Hours per week (full-time) Hours per semester (part-time) Hours per week (part-time) Form of assignment
Lecture 15 1 - - Credit with grade
Class 30 2 - - Credit with grade

Aim of the course

Przedstawienie zjawisk patologicznych na tle normy rozwojowej. Opis zaburzeń rozwoju u dzieci i młodzieży wraz z ich możliwymi przyczynami i odległymi następstwami. Wskazanie zmienności procesów patologicznych w ciągu życia, a także możliwości profilaktyki i postępowania terapeutycznego.

Prerequisites

Wiedza z zakresu rozwoju człowieka w cyklu życia oraz biologicznych podstaw zachowania.

Scope

Specyfika psychopatologii rozwojowej: Przedmiot zainteresowań psychopatologii rozwojowej i jej powiązania z innymi obszarami psychologii. Historyczno-kulturowy kontekst psychopatologii rozwoju. Nowe trendy w psychopatologii rozwoju. Kryteria diagnostyczne a dymensjonalne ujęcie zaburzeń u dzieci.

Wielorakie uwarunkowania zaburzeń rozwoju: czynniki biologiczne, środowisko rodzinne, sytuacje traumatyczne. Rozpoznawanie i interpretacja zaburzeń u dzieci i młodzieży w kontekście historii indywidualnego rozwoju. Ciągłość rozwoju – związek miedzy doświadczeniami dzieciństwa a zaburzeniami w późniejszych okresach rozwojowych.

Eksternalizacja i internalizacja zaburzeń u dzieci i młodzieży.

Dziecko w środowisku rodzinnym: pozytywny i negatywny wpływ systemu rodzinnego na rozwój dzieci i młodzieży (m.in. rozwód rodziców, uzależnienie rodziców, narodziny młodszego dziecka w rodzinie, rywalizacja z rodzeństwem). Reakcje rodziny na przewlekłą chorobę u dziecka.

Doświadczenia urazowe i ich konsekwencje dla rozwoju dzieci: przemoc wobec dzieci – maltretowanie fizyczne i molestowanie seksualne, separacja od rodziców, utrata rodziców, doświadczenie katastrofy.

Procesy adaptacji i dezadaptacji i ich rola w rozwoju. Odporność i zaburzenia w świetle psychopatologii rozwojowej.

Kryzysy w rozwoju: kryzys tożsamości, kryzys wieku średniego, niezdolność do realizacji zadań rozwojowych, tendencje samobójcze, reakcje na utratę i żałobę.

Całościowe zaburzenia rozwoju. Eksternalizacja i internalizacja problemów u dzieci i młodzieży. Uwarunkowania, objawy, mechanizmy zaburzeń, konsekwencje dla funkcjonowania dziecka.

Specyficzne problemy w przebiegu rozwoju: dzieci rodziców przewlekle chorych, z zaburzeniami psychicznymi, uzależnionych.

Psychopatologia rozwojowa w kontekście profilaktyki i terapii.

Teaching methods

Wykład konwencjonalny. Pogadanka, metoda przypadków, praca z książką, prezentacja, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, dyskusja wielokrotna.

Learning outcomes and methods of theirs verification

Outcome description Outcome symbols Methods of verification The class form

Assignment conditions

Wykład kończy się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia będzie sprawdzian. Warunkiem zaliczenia sprawdzianu jest 70% poprawności uzyskanych wyników. Sprawdzian może składać się z pytań zamkniętych i/lub  pytań otwartych  ocenianych według następujących kryteriów: bardzo dobry – odpowiedź wyczerpująca, zgodna z programem, swobodne operowanie faktami i dostrzeganie związków między nimi, wykazując jednocześnie własne przemyślenia i oceny dobry – odpowiedź zasadniczo poprawna, zawiera większość wymaganych treści, poprawna pod względem terminologii, brak  błędów merytorycznych, nie wyczerpuje zagadnienia w sposób bardzo dobry,  dostateczny – student zna najważniejsze fakty, umie je zinterpretować, występują nieliczne błędy merytoryczne  niedostateczny-brak odpowiedzi na większość pytań, braki w wiadomościach koniecznych, błędy merytoryczne

Ćwiczenia kończą się zaliczeniem z oceną. Warunkiem zaliczenia jest przygotowanie pracy pisemnej i/lub prezentacji oraz kolokwium. 

Ocena końcowa będzie średnią arytmetyczną z przedstawionych powyżej form sprawdzenia wiedzy w ramach wykładów i ćwiczeń.

Recommended reading

  • Grzegorzewska I., Cierpiałkowska L., Borkowska A.R. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. warszawa: PWN

  • Białecka-Pikul M. (2011). Psychopatologia rozwojowa jako dziedzina badań nad rozwojem atypowym, „Psychologia Rozwojowa”, tom 16, nr 3, s. 15-25.

  • Cierpiałkowska L., Grzegorzewska I. (2016). Dzieci alkoholików w perspektywie klinicznej i rozwojowej. Wyd. UAM

  • Cierpiałkowska L., Sęk H. (2016) Psychologia kliniczna. PWN

  • Kendall Ph. (2004), Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP.

  • Namysłowska I. (red,) (2004), Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa: PZWL.

  • Oleszkowicz A. (2006). Bunt młodzieńczy: uwarunkowania, formy, skutki . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.

  • Pfiffner L. (1996). Wszystko o ADHD. Poznań: Zysk i S-ka.

  • Radziwiłłowicz W. (2010), Depresja u dzieci i młodzieży. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

  • Radziwiłłowicz W, Sumiłą A. (red.) (2006), Psychopatologia okresu dorastania. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

  • Wolańczyk T, Komender J. (2005). Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: PZWL.

  • Marceli D. (2013) Psychopatologia wieku dziecięcego, Elsevier.

Further reading

  • Cierpiałkowska L. (2007), Psychopatologia. Warszawa: Scholar.

  • Daniels S., Piechowski M.M.(red.) (2009). Living with intensity. Understanding the Sensitivity, Excitability, and Emotional Development of Gifted Children, Adolescents, and Adults . Scottsdale: Great Potential Press.

  • James B. (2003). Leczenie dzieci po urazach psychicznych. Warszawa: PARPA.

  • Łoś Z. (2010). Rozwój psychiczny człowieka w ciągu całego życia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

  • Olechnowicz H. (1997). Opowieści terapeutów. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

  • Parker J., Randall P. (2010). Autyzm. Jak pomóc rodzinie. Gdańsk: GWP.

  • Grzegorzewska. I. (2013). Odporność psychiczna dzieci alkoholików. Warszawa: WN SCHOLAR.

Notes


Modified by dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (last modification: 05-05-2020 17:06)