SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Metodyka logopedyczna I - dyslalia, palatolalia |
Kod przedmiotu | 05.6-WP-PEDP-ML1 |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Pedagogika |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Występuje w specjalnościach | Logopedia i terapia pedagogiczna |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 15 | 1 | Egzamin |
Laboratorium | 45 | 3 | 45 | 3 | Zaliczenie na ocenę |
Teoretyczne przygotowanie studentów do samodzielnego prowadzenia diagnozy i terapii logopedycznej. Przyswojenie niezbędnej wiedzy teoretycznej i trening umiejętności praktycznej realizacji diagnozy logopedycznej i terapii zaburzeń artykulacyjnych. Ćwiczenie umiejętności dostosowania metod terapeutycznych w zakresie dyslalii i palatolalii do indywidualnych potrzeb pacjenta w zależności od przyczyn i wieku.
Anatomia i fizjologia narządów mowy. Etapy prawidłowego rozwoju mowy. Typologia zaburzeń komunikacji językowej. Wprowadzenie do metodyki diagnozy i terapii logopedycznej.
Wykłady
Zasady diagnostyki zaburzeń wymowy:
Konwersatoria
Analizowanie i diagnozowanie zaburzeń mowy
Wykłady – wykład tradycyjny.
Konwersatoria – metoda projektu, praca z książką, metoda przypadków, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, burza mózgów.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Laboratoria - Na ocenę z laboratoriów składają się wyniki osiągnięte z projektu (50%) oraz studium przypadku (50%).
Wykłady - Ocena z kolokwium.
Ocena końcowa - Na ocenę z przedmiotu składa się średnia ocen z laboratorium (50%) i wykładu (50%). Z obu form zajęć oceny muszą być pozytywne.
1. Czaplewska E., Diagnoza zaburzeń rozwoju artykulacji, [w:] Diagnoza logopedyczna: podręcznik akademicki, GWP, Sopot 2012.
2. Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.), Logopedia: pytania i odpowiedzi, Opole 2003.
3. Mackiewicz B., Wskazówki do nauki prawidłowego połykania w wadach zgryzu i wymowy u dzieci, [w:] Opieka logopedyczna od poczęcia, red. B. Rocławski, Gdańsk 1998.
4. Sachajska E., Uczymy poprawnej wymowy, Warszawa 2004.
5. Skorek E.M., Oblicza wad wymowy, Warszawa 2001.
6. Skorek E.M., Reranie: profilaktyka, diagnoza, korekcja, Kraków 2002.
7. Skorek E.M., Samogłoski; profilaktyka, diagnoza, korekcja, Kraków 2000.
8. Styczek I., Logopedia, Warszawa 1981.
1. Skorek E.M., Z logopedią na ty: podręczny słownik logopedyczny, Kraków 2000.
2. Stecko E., Zaburzenia mowy – wczesne rozpoznawanie i postępowanie logopedyczne, Warszawa 1994.
3. Wójtowicz J., Logopedyczny zbiór wyrazów, Warszawa 1981.
Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 23-04-2021 19:23)