Umiejętność definiowania pojęć: krajoznawstwo, obiekt krajoznawczy, centrum krajoznawcze, zespół krajoznawczy, Inwentaryzacja Krajoznawcza Polski;
Umiejętność wskazania źródeł wiedzy krajoznawczej;
Wiedza nt. historii i rozwoju stowarzyszeń o charakterze krajoznawczym;
Wiedza nt. historii oraz rozwoju prasy krajoznawczej;
Wiedza nt. metod oraz form uprawiania krajoznawstwa;
Znajomość rodzajów krajobrazów naturalnych, występujących w Polsce;
Wiedza nt. ochrony dóbr oraz walorów krajoznawczych;
Znajomość oraz umiejętność zlokalizowania obszarów chronionych w Polsce.
Wymagania wstępne
Ogólna wiedza o kraju, zawarta w programach szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły średniej.
Zakres tematyczny
Wykłady:
Istota i znaczenie krajoznawstwa. Krajoznawstwo a nauka.
Funkcje społeczno-kulturowe działalności krajoznawczej.
Działalność krajoznawcza jako narzędzie edukacji.
Krajoznawstwo w Polsce – rys dziejów: kronikarstwo, początki muzealnictwa, wyprawy krajoznawcze, Towarzystwo Tatrzańskie, Polskie Towarzystwo Krajoznawcze.
Polskie krajoznawstwo po II wojnie światowej: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze – struktura i działalność, ewolucja.
Sposoby i środki upowszechniania krajoznawstwa: informacja krajoznawcza, kanały i narzędzia przekazu informacji krajoznawczej, odznaki krajoznawcze.
Regionalizm krajoznawczy.
Metody i formy uprzystępniania walorów krajoznawczych – interpretacja dziedzictwa.
Ćwiczenia/Laboratoria:
Krajoznawstwo a turystyka.
Organizatorzy i promotorzy krajoznawstwa: działalność oddolna i zinstytucjonalizowana, np. Narodowy Instytut Dziedzictwa.
Walory krajoznawcze i ich systematyka.
Podstawy Inwentaryzacji Krajoznawczej Polski: przedmiot inwentaryzacji, grupy rodzajowe, zakres, kartoteki, proces klasyfikacji.
Pozyskiwanie danych krajoznawczych. Informacja krajoznawcza.
Stan obecny i problemy ochrony dóbr i walorów krajoznawczych.
Klasyfikacja typologiczna krajobrazów naturalnych w Polsce.
Obszary chronione w Polsce.
Obiekty na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO w Polsce. Pomniki historii. Rezerwaty biosfery.
Archiwa. Zbieractwo i kolekcjonerstwo.
Muzea: klasyfikacja muzeów, muzealne wydarzenia cykliczne.
Odznaki krajoznawcze i ich rola w popularyzowaniu krajoznawstwa.
Konkursy wiedzy o Polsce i regionie najbliższym. Questy krajoznawcze.
Identyfikacja i interpretacja dziedzictwa krajoznawczego wybranej „małej ojczyzny”.
Metody kształcenia
Wykład, dyskusja, praca z książką;
Klasyczna metoda problemowa.
Metoda realizacji zadań.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Zaliczenie na ocenę na podstawie oceny z ćwiczeń/laboratorium. Ocena zadań wykonywanych na zajęciach.
Wykłady kończą się egzaminem. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi.
Literatura podstawowa
Kruczek Zygmunt, Kurek Artur, Nowacki Marek, Krajoznawstwo. Zarys teorii i metodyki, Kraków 2003, Wydawnictwo „Proksenia”;
Bieńczyk G. Krajoznawstwo i jego związki z turystyką. Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2003.
Mazur E., Leksykon turystyki i krajoznawstwa; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2000
Literatura uzupełniająca
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Agnieszka Gandecka (ostatnia modyfikacja: 14-06-2021 09:28)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.