SylabUZ
Course name | Źródłoznawstwo i krytyka źródeł |
Course ID | 08.3-WH-HD-ŹiK- 19 |
Faculty | Faculty of Humanities |
Field of study | History |
Education profile | academic |
Level of studies | Second-cycle studies leading to MS degree |
Beginning semester | winter term 2022/2023 |
Semester | 1 |
ECTS credits to win | 4 |
Course type | obligatory |
Teaching language | polish |
Author of syllabus |
|
The class form | Hours per semester (full-time) | Hours per week (full-time) | Hours per semester (part-time) | Hours per week (part-time) | Form of assignment |
Class | 30 | 2 | - | - | Credit with grade |
Celem przedmiotu jest poznanie głównych kategorii źródeł oraz zdobycie umiejętności związanych z analizą źródłoznawczą.
Brak
Źródłoznawstwo- zakres i charakter pojęcia. Klasyfikacja źródeł historycznych i charakterystyka szczegółowa. Źródła historyczne niepisane. Źródła historyczne pisane ( historiograficzne, dokumentowe, aktowe, epistolarne, biograficzne, pamiętniki, źródła statystyczne, prasa). Metody badań źródłoznawczych.
Edycja źródeł historycznych (uwagi ogólne). Praca na źródłach mająca na celu wskazanie ich autorstwa, okoliczności powstania, proweniencji.
Praca ze źródłem historycznym, prezentacje multimedialne, rozmowa nauczająca, dyskusja.
Outcome description | Outcome symbols | Methods of verification | The class form |
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest umiejętność dokonania krytycznej analizy wskazanego źródła i zaprezentowania wybranego zagadnienia z zakresu tematycznego zajęć w formie multimedialnej. Aktywność na zajęciach.
1. K. Bobowski, K. Burski, B. Turoń, Encyklopedia nauk pomocniczych historii nowożytnej i najnowszej, Wrocław 1976 (rozdział źródłoznawstwo).
2. J. Dąbrowski, Dawne dziejopisarstwo polskie do 1480 r., Wrocław 1964.
3. Dyplomatyka staropolska, pod red. T. Jurka, Warszawa 2015.
6. G. Labuda, Próba nowej systematyki i nowej interpretacji źródeł historycznych, Studia Źródłoznawcze, t. 1, 1957.
7. G. Labuda, Rozwój metod dziejopisarskich od starożytności do współczesności, cz. 1, do schyłku XIX w., Poznań 2003.
8. W. Korta , Średniowieczna annalistyka śląska, Wrocław 1966.
9. B. Kürbis, Dziejopisarstwo wielkopolskie XIII i XIV w., Warszawa 1959.
10. I. Sułkowska-Kurasiowa, Księgi wpisów Metryki Koronnej (1447-1794( w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie, Archeion, t. 44, 1966.
11. J. Szymański, Nauki pomocnicze historii, wydanie dowolne (rozdział: Źródłoznawstwo)
12. J. Tandecki, K. Kopiński, Edytorstwo źródeł historycznych, Warszawa 2014.
13. Z. Wojtkowiak, Nauki pomocnicze historii: źródłoznawstwo: źródła narracyjne, Poznań 2001.
1. M. Bielińska, Kancelarie i dokumenty wielkopolskie XIII wieku, Wrocław 1967.
2. S. Borowski, Kryteria oceny źródeł statystycznych, Studia źródłoznawcze, t. 10, 1965.
3. W. Czapliński, Pamiętnik jako źródło dla historyka nowożytnego, Pamiętnikarstwo polskie, nr 2, 1972.
4. P. Dymmel, Tradycja rękopiśmienna Roczników Jana Długosza, Warszawa 1992.
5. P. Dymmel, Bibliografia edytorstwa źródeł historycznych w Polsce, Lublin 2001.
6. W. Drelicharz, Annalistyka małopolska XIII-XIV w. Kierunki rozwoju wielkich roczników kompilowanych, Kraków 2003.
7. Z. Guldon, Uwagi w sprawie przydatności badawczej rejestrów poborowych z XVI w., Zapiski Historyczne, t. 31, 1966.
8. T. Jasiński, O pochodzeniu Galla Anonima, Kraków 2008.
9. S. Kętrzyński, Zarys nauki o dokumencie polskim wieków średnich, wyd. 2, Poznań 2008.
10. W. Korta, Średniowieczna annalistyka śląska, Wrocław 1966
11. G. Labuda, Główne linie rozwoju rocznikarstwa polskiego w wiekach średnich, Kwartalnik Historyczny, t. 78, 1971.
12. M. Plezia, Nowe studia nad Gallem Anonimem, w : Mente et litteris, Poznań 1984.
13. Polska kancelaria królewska czasów nowożytnych: między władzą a społeczeństwem, red. W. Chorążyczewski, W. Krawczuk, Toruń 2003.
14 Prasa dawna i współczesna, red. B. Kosmanowa, Poznań 2000..
15. Z. Wilk-Woś, Późnośredniowieczna kancelaria arcybiskupów gnieźnieńskich (1437-1493), Łódź 2013.
Modified by dr hab. Joanna Karczewska, prof. UZ (last modification: 20-04-2022 13:32)