SylabUZ
Course name | Psychological diagnosis of a child - case study |
Course ID | 14.4-WP-PSChM-DPDz(sp) |
Faculty | Faculty of Social Sciences |
Field of study | Psychology |
Education profile | academic |
Level of studies | Long-cycle studies leading to MS degree |
Beginning semester | winter term 2022/2023 |
Semester | 5 |
ECTS credits to win | 4 |
Course type | obligatory |
Teaching language | polish |
Author of syllabus |
|
The class form | Hours per semester (full-time) | Hours per week (full-time) | Hours per semester (part-time) | Hours per week (part-time) | Form of assignment |
Lecture | 15 | 1 | - | - | Credit with grade |
Class | 45 | 3 | - | - | Credit with grade |
Celem przedmiotu jest zapoznanie ze specyfiką psychologicznej diagnozy psychologicznej dziecka, w tym ze sposobami ujmowania procesu diagnozowania w psychologii dziecka i rodzajami diagnoz oraz założeniami studium przypadku. Wiedza na temat metod diagnozowania.
Podstawowa wiedza z psychologii rozwojowej i psychometrii.
Wykłady:
Definicja diagnozy i diagnozowania.
Cele diagnozy psychologicznej dziecka.
Podstawowe założenia i typy diagnozy klinicznej. Znaczenie kontekstów - instytucjonalnego, rodzinnego i indywidualnego . Kontrakt diagnostyczny i trudności w identyfikacji problemu dziecka . Model medyczny i model integracyjny w diagnozie. Diagnoza różnicowa. Etapy postępowania diagnostycznego. Kliniczna diagnoza opisowa dla celów terapeutycznych . Kliniczna diagnozy wyjaśniająca dla celów terapeutycznych. Diagnozowanie w procesie terapii.
Podstawowe procedury wykorzystywane w diagnozowaniu; zachowania testowe i pozatestowe. Ilościowy i jakościowy opis zachowań. Charakterystyka wskaźników diagnostycznych – sposoby interpretacji. Prognozowanie diagnostyczne. Selekcja – strategie decyzyjne. Faza wyjaśniania – poszukiwanie związków zachowań testowych i pozatestowych (dane symptomatologiczne i etiologiczne a problem trafności); faza interwencji, interwencja i jej formy. Wybrane techniki badania diagnostycznego dzieci.
Ćwiczenia:
Podstawowe umiejętności diagnozowania: wywiad i rozmowa psychologiczna, obserwacja, badanie procesów poznawczych, techniki kwestionariuszowe, techniki projekcyjne.
Proces diagnozowania.
1. Etap prediagnostyczny.
2. Nawiązywanie kontaktu - znaczenie nawiązania odpowiedniego kontaktu z osobą badaną dla przeprowadzenia rzetelnej diagnozy. Metody nawiązywania kontaktu. Znaczenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Organizacja miejsca.
3. Przeprowadzenie diagnozy.
Zasady opracowania przypadku. Opiniowanie i orzecznictwo dzieci i młodzieży.
Wykład konwencjonalny, wykład problemowy, studium przypadku, pokaz, praca w grupach, praca z tekstem, praca w terenie.
Outcome description | Outcome symbols | Methods of verification | The class form |
Zaliczenie wykładów odbywa się na podstawie sprawdzianu pisemnego lub pracy pisemnej. Sprawdzian składa się z pytań zamkniętych i/lub kilku pytań otwartych ocenianych według następujących kryteriów: bardzo dobry – odpowiedź wyczerpująca, zgodna z programem, swobodne operowanie faktami i dostrzeganie związków między nimi, wykazując jednocześnie własne przemyślenia i oceny dobry – odpowiedź zasadniczo poprawna, zawiera większość wymaganych treści, poprawna pod względem terminologii, brak błędów merytorycznych, nie wyczerpuje zagadnienia w sposób bardzo dobry, dostateczny – student zna najważniejsze fakty, umie je zinterpretować, występują nieliczne błędy merytoryczne niedostateczny-brak odpowiedzi na większość pytań, braki w wiadomościach koniecznych, błędy merytoryczne
Zaliczenie ćwiczeń odbywa się na podstawie aktywności studenta, przygotowania pracy kontrolnej (indywidualnie lub grupowo) dotyczącej wybranego tematu, okresowego sprawdzania wiedzy i/lub przygotowania studium przypadku.
Warunkiem uzyskania zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z wykładów i ćwiczeń.
Grzegorzewska I., Cierpiałkowska L., Borkowska A. ( red) (2020) Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży.PWN cz.II
Manassis K. (2015). Opracowanie przypadku w terapii dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo UJ
Stemplewska – Żakowicz K., Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna; Gdańsk 2009.
Paluchowski W.J., Diagnoza psychologiczna. Proces-narzędzia-standardy; Warszawa 2007.
Marceli D. Psychopatologia wieku dziecięcego, Warszawa 2013
Frick P.J., Barry C.T., Kamphaus R.W., (2010). Clinical Assessment of Child and Adolescent Personality and Behavior. New York: Springer.
M. Białecka-Pikul: PSYCHOPATOLOGIA ROZWOJOWA JAKO DZIEDZINA BADAŃ NAD ROZWOJEM ATYPOWYM Psychologia Rozwojowa, tom 16 nr 3, pp. 15-25 Kraków 2011
Borucka, A., & Ostaszewski, K. (2008). Koncepcja resilience. Kluczowe pojęcia i wybrane zagadnienia. Medycyna Wieku Rozwojowego, 12(2 Pt 1), 587–597.
Anastasi A., Urbina S., Testy psychologiczne; Warszawa 1999.
Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania; Warszawa 2006.
Suchańska A., Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej; Warszawa 2007.
Szustrowa T., Swobodne techniki diagnostyczne. Wywiad i obserwacja, Warszawa 1991.
Modified by dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (last modification: 03-04-2023 14:32)