SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychopatologia |
Kod przedmiotu | 12.2-WP-PSChM-Ppat-W-S14_pNadGenAZZ4Y |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia / Psychologia kliniczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 8 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 12 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Ćwiczenia | 60 | 4 | 36 | 2,4 | Zaliczenie na ocenę |
Uwrażliwienie na problemy osób cierpiących z powodu zaburzeń będących przedmiotem zainteresowania psychopatologii.
Wyposażenie studentów w wiedzę na temat zasad udzielania wsparcia osobom cierpiącym na zaburzenia psychiczne.
Dostarczenie wiedzy o zdrowiu i zaburzeniach psychicznych, która znajduje zastosowanie w praktyce klinicznej.
Rozwinięcie umiejętności wykorzystania wiedzy z zakresu psychopatologii do różnicowania zdrowia od zaburzeń psychicznych.
Dostarczenie wiedzy o objawach i warunkach koniecznych do rozpoznawania zaburzeń psychicznych w dzieciństwie, adolescencji i dorosłości.
Kształtowanie umiejętności zastosowania wiedzy z zakresu psychopatologii w różnych dziedzinach psychologii.
Kształtowanie umiejętności wyjaśniania zjawisk z zakresu psychopatologii przy pomocy wiedzy z różnych dziedzin psychologii.
Kształtowanie umiejętności krytycznego stosowania koncepcji o różnych rodowodach teoretycznych.
Student powinien posiadać wiedzę, umiejętności i kompetencje wynikające z zaliczenia podstawowych przedmiotów obligatoryjnych obejmujących wprowadzenie do psychologii, psychologię procesów poznawczych, emocji, motywacji i osobowości oraz wprowadzenie do psychologii klinicznej i diagnozę psychologiczną
Wykłady
Koncepcje normy i patologii a klasyfikacje zaburzeń psychicznych. Wskaźniki zaburzeń. Psychologia kliniczna, psychiatria a psychopatologia – wzajemne zależności. Epidemiologia zaburzeń. Społeczno – kulturowy kontekst kształtowania normy i patologii.
Biologiczne modele i koncepcje zaburzeń psychicznych.
Przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych – paradygmaty psychopatologii.
Psychopatologia ogólna: zaburzenia prostych i złożonych czynności psychicznych. Klasyfikacje i objawy zaburzeń procesów poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych. Zaburzenia świadomości i orientacji. Wprowadzenie pojęć „symptom”, „zespół”.
Podstawy kryteria klasyfikacji zaburzeń psychicznych w systemach klasyfikacyjnych ICD-10, DSM-IV i DSM-V,
Postępowanie diagnostyczne i modele diagnozy w psychopatologii.
Wprowadzenie do psychopatologii szczegółowej: omówienie wybranych zaburzeń psychicznych
Ćwiczenia: Moduł I – Psychologia zaburzeń osobowości
Wprowadzenie do problematyki zaburzeń osobowości: osobowość normalna i zaburzona, klasyfikacja zaburzeń osobowości, rozpowszechnienie zaburzeń, modele diagnozy
Zaburzenia osobowości w paradygmacie poznawczym, psychodynamicznym i integracyjnym.
Szczegółowe zaburzenia osobowości: obraz kliniczny, problemy diagnostyczne i współzachorowalność, koncepcje wyjaśniające
Zaburzenia osobowości w okresie dojrzewania.
Ćwiczenia: Moduł II – Psychologia zaburzeń afektywnych i lękowych
Zaburzenia afektywne: kryteria diagnostyczne i obraz kliniczny depresji, epizodu maniakalnego i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
Zaburzenia afektywne: modele i koncepcje genezy i mechanizmu zaburzeń afektywnych.
Zaburzenia afektywne: leczenie i psychoterapia
Zaburzenia lękowe: wprowadzenie, lęk i strach jako zachowania adaptacyjne i dezadapatacyjne
Zaburzenia lękowe: modele i koncepcje genezy i mechanizmu zaburzeń lękowych
Zaburzenia lękowe: leczenie i psychoterapia
Ćwiczenia: Moduł III – Psychologia zaburzeń psychotycznych i innych
Schizofrenia: obraz kliniczny i kryteria diagnostyczne, postacie schizofrenii
Modele i koncepcje zaburzeń schizofrenicznych. Leczenie i rehabilitacja w schizofrenii.
Zaburzenia dysocjacyjne i zespoły zaburzeń pod postacią somatyczną
Zaburzenia odżywiania się i snu
Ćwiczenia: Moduł IV – Psychologia uzależnień
1. Wprowadzenie do problematyki uzależnień: uzależnienia substancjalne i niesubstancjalne.
2. Szkodliwe używanie i uzależnienie od alkoholu: klasyfikacja zaburzeń, typologie alkoholizmu, diagnoza
3. Modele genetyczne i koncepcje psychologiczne wyjaśniające zaburzenia związane z używaniem alkoholu
4. Uzależnienie i współuzależnienie: rodzina i małżeństwo z problemem alkoholowym – problemy psychologiczne
5. Modele i programy terapii osoby uzależnionej i członków jej rodziny.
6. Inne uzależnienia substancjalne: narkotyki, leki.
7. Uzależnienia behawioralne: istota zjawiska, problemy diagnozy klinicznej, klasyfikacja i typologia, obraz kliniczny, pomoc psychologiczna
Wykłady, dyskusja, praca w grupach, praca z podręcznikiem, prezentacje multimedialne, studium przypadku, . analiza indywidualnych studiów klinicznych.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady: egzamin pisemny. Warunkiem uzyskania oceny pozytywnej jest uzyskanie co najmniej 70% poprawnych odpowiedzi. Ćwiczenia: każdy moduł kończy się zaliczeniem z oceną. Podstawą wystawienia ocen z poszczególnych modułów jest kolokwium, ocena prezentacji i/lub pracy pisemnej, aktywność na zajęciach. Ocena z ćwiczeń jest średnią arytmetyczną ocen z poszczególnych modułów. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń.
Na ocenę końcową składa się średnia z oceny z ćwiczeń i egzaminu. Warunkiem zaliczenia jest pozytywna ocena z ćwiczeń i wykładów.
Cierpiałkowska, L. (2007) Psychopatologia. Warszawa: Scholar.
Cierpiałkowska, L. Sęk H.red. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN
Cierpiałkowska L. Soroko E. red. (2014). Zaburzenia osobowości. Problemy diagnozy klinicznej. Wydawnictwo Naukowe UAM.
Cierpiałkowska L. Ziarko M. (2010). Psychologia uzależnień. Alkoholizm. WAiP.
Leonard K., Blane, H. (2003). Picie i alkoholizm w świetle teorii psychologicznych. PARPA.
Birchwood, M., Jackson, C. (2004) Schizofrenia: Gdańsk GWP.
Chlewiński, Z., Grzywa, A. (1992) Urojeniowa wizja świata. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Dyduch, Grzywa, A. (2009). Stygmatyzacja i czynniki ją warunkujące na przykładzie stygmatyzacji związanej z chorobą psychiczną. Polski Merkuriusz Lekarski, 2009, XXVI, 153, 263-267
Gazzaniga, M.S. (2013). Istota człowieczeństwa. Co sprawia, że jesteśmy wyjątkowi. Sopot: Smak Słowa.
Hammen, C. (2004) Depresja. Gdańsk: GWP.
Kantorska-Janiec,M., Kiejna,A., Świątkiewicz, G.,Zagdańska, M. (2009) Epidemiologia zaburzeń psychicznych –dotychczasowe doświadczenia. Psychiatria Polska, XLIII, 375–385.
Kępiński, A. (1981). Schizofrenia. Warszawa: PZWL.
Johnson V. (1987). Od jutra nie piję. SPP.
Leiblum, S.R., Rosen, R.C. (2005) Terapia zaburzeń seksualnych. Gdańsk: GWP. .
Meyer, R. (2003). Psychopatologia. Gdańsk: GWP.
Rachman, S. (2005). Zaburzenia lękowe. Gdańsk: GWP.
Reinecke, M.,A., Clark, D.A. red. (2005) Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce. Gdańsk: GWP.
Rowan, J., Cooper, M. (2008) Jekyll i Hyde. Wielorakie Ja we współczesnym świecie. Gdańsk: GWP.
Sacks, O. (2008). Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem. Poznań: Zysk i S-ka.
Sacks, O. (2008). Antropolog na Marsie. Poznań: Zysk i S-ka.
Sęk, H. (red.) (2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Trzebińska, E., Grabińska, A. (2009) Przeżywanie uczuć w zaburzeniach osobowości. W: E. Trzebińska (red.) Szaleństwo bez utraty rozumu (144-171). Z badań nad zaburzeniami osobowości. Warszawa; ACADEMICA.
Carson. Butcher Mineka (2003). Psychologia zaburzeń. GWP. Gdańsk
Stirling, Hellewell. Psychopatologia. GWP, Gdańsk, 2005.
Seligman. M., Walker E., Rosenhan D. Psychopatologia. Zysk i S-ka, Poznań, 2003.
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 22-07-2016 21:43)