SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Wstęp do translatoryki |
Kod przedmiotu | 09.4-WH-JFZP-WDT-S16 |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Filologia / Język francuski w komunikacji zawodowej, z drugim językiem romańskim |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | francuski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Poznanie podstawowych zagadnień związanych z problematyką i specyfiką przekładu (głównie tekstów pisanych o zróżnicowanej tematyce i różnym stopniu trudności), znajomość metodologii właściwej tłumaczeniom tekstów, znajomość podstawowych procedur i technik tłumaczeniowych, świadomość niektórych zagrożeń związanych z pracą przekładową, rozwijanie i doskonalenie własnego warsztatu przekładowego, rozwijanie i doskonalenie kompetencji językowych i komunikacyjnych (rozumienie tekstów, utrwalanie słownictwa, dostosowywanie słownictwa do tematyki i typu tekstu, praca nad poprawnością językową wypowiedzi), umiejętność świadomego korzystania z tzw. narzędzi tłumaczeniowych (leksykonów, glosariuszy, słowników językowych, słowników tematycznych, terminologicznych baz danych, tekstów paralelnych, itp.).
Znajomość języka francuskiego co najmniej na poziomie A2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego.
1. Podstawowe zagadnienia z zakresu traduktologii:
• przekład: pojęcie i definicje,
• techniki i procedury tłumaczeniowe,
• typologia przekładów,
• etapy pracy tłumaczeniowej,
• zagadnienia ekwiwalencji i adekwatności przekładowej,
• faux-amis, czyli o interferencji językowej,
• typologia najczęstszych błędów tłumaczeniowych.
2. Praca z tekstem, głównie pisanym:
• tłumaczenie mniejszych lub większych sekwencji tekstowych (wyrażenia, zdania, fragmenty tekstów, krótkie teksty) z języka polskiego na francuski i z języka francuskiego na polski, praca z tekstem oryginalnym o zróżnicowanej tematyce i różnym nacechowaniu stylistycznym (artykuły prasowe, teksty reklamowe, ulotki informacyjne, dokumenty administracyjne, fragmenty tekstów literackich i specjalistycznych, instrukcje obsługi, itp.),
• praca na tekstach paralelnych,
• analiza porównawcza tekstu tłumaczonego z jego oryginałem (analiza zastosowanych rozwiązań
tłumaczeniowych),
• samodzielna praca tłumaczeniowa,
• analiza i korekta popełnionych błędów tłumaczeniowych.
Prezentacja, dyskusja, warsztaty ćwiczeniowe, rundka, praca w grupach, praca z tekstem źródłowym, praca na tekstach paralelnych, itp.
Zajęcia mają charakter konwersatoryjny i ćwiczeniowy. Studenci skłaniani są m.in. do szybkich ripost i reagowania na punktowe, problemowe pytania i zagadnienia, do samodzielnej i zespołowej pracy, itp.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenia bieżącego materiału ćwiczeniowego w formie krótkich testów (elementy teorii, leksyka), tłumaczenie tekstu prasowego na język polski; obecności i aktywności na zajęciach.
1. Belczyk A. (2009). Poradnik tłumacza. Kraków: Idea.
2. Pieńkos J. (1993). Tłumacz we współczesnym świecie. Warszawa: PWN
3. Pisarska A. i T. Tomaszkiewicz. (1996). Współczesne tendencje przekładoznawcze. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
4. Kopczyński A. i Kizeweter M. (red.). (2009). Jakość i ocena tłumaczenia. Warszawa: Wydawnictwo SWPS.
5. Hejwowski K. (2009). Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa: PWN.
6. Gile D., (2005). La traduction, La comprendre, l’apprendre. Paris: Presses Universitaires de France.
7. Ricoeur P. (2004). Sur la traduction. Paris : Bayard.
8. Wojtasiewicz O. (2007). Wstęp do teorii tłumaczenia. Warszawa : Translegis.
1. Skibińska E.,( 2001) Inaczej mówiąc... Tłumaczenie z francuskiego na polski, Wrocław: DWE.
2. Tomaszkiewicz T. (red.), (2006). Odpowiednie dać rzeczy słowo … czyli jak tłumaczyć z francuskiego na nasze i odwrotnie, Poznań: UAM.
3. Lewicki R. (2000). Obcość w odbiorze przekładu, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Zmodyfikowane przez dr Witold Kowalski (ostatnia modyfikacja: 30-08-2016 20:59)