Celem przedmiotu jest rozważenie zależności genologicznych między literacką a filmową (najszersze spektrum tego pojęcia) formułą scenariusza. Wskazanie na przydatność instrumentarium literaturoznawczego w kreowaniu form tegoż. Prześledzenie konkretnych przykładów scenariuszopisarskich adaptacji dzieł literackich. Poznanie narzędzi i metod tworzenia scenariuszy przy zróżnicowaniu ich materii. Nazwanie technik pisania scenariuszy: filmu fabularnego, filmu dokumentalnego, filmu reklamowego, komunikatów audiowizualnych (wideoklipów, newsów) oraz gier komputerowych.
Prerequisites
brak
Scope
Na zajęciach zostaną zaprezentowane wybrane przykłady dzieł literackich i ich scenariuszowe odpowiedniki. Porównawcze analizy, wsparte odpowiednią podbudową teoretyczną, ustalą zależności między przedmiotami komparatystycznych zestawień, a także nazwą repertuar technik adaptacyjnych. Interdyscyplinarne odwołania do języka literatury, filmu, reklamy i komputera – przede wszystkim w zakresie norm montażu, kompozycji, ruchu postaci oraz tworzenia designu (projektu gier komputerowych).
Teaching methods
wykład konwersatoryjny, praca z tekstem źródłowym, dyskusja, praca koncepcyjna i problemowa, metody aktywizujące (burza mózgów, projekty, dyskusje)
Learning outcomes and methods of theirs verification
Outcome description
Outcome symbols
Methods of verification
The class form
Assignment conditions
aktywny udział w zajęciach, przedstawienie projektu końcowego (próby przekładu wybranego tekstu literackiego na scenariusz bądź własnego scenariusza)
Recommended reading
Seger Linda, Tworzenie niezapomnianych postaci, Warszawa 2016.
Seger Linda, Doskonalenie dobrego scenariusza, tłum. K.Długosz, Warszawa 2012.
Seger Linda, Scenariusz dla zaawansowanych. Jak osiągnąć poziom oscarowy. 2013.
Bruce Block, Opowiadanie obrazem. Tworzenie struktury wizualnej w filmie, TV i mediach cyfrowych, tłum. M. Kuczbajska, Warszawa 2009.
Warren Auckland, Reżyseria Steven Spielberg. Warsztat filmowy we współczesnym Hollywood, tłum. T. Szafrański, Warszawa 2011.
Gustaw Mercado, Okiem filmowca. Nauka i łamanie zasad filmowej kompozycji, tłum. R. Mączyński, Warszawa 2011.
Robin U. Russin, William Missouri Downs, Jak napisać scenariusz filmowy, tłum. E. Spirydowicz, Warszawa 2005.
Martin Schabenbeck, Format scenariusza filmowego, tłum. A. K. Drozdowska, Warszawa 2008.
Raymond G. Fresham, Jak napisać scenariusz, tłum. P. Wawrzyszko, Kraków 1998.
Piotr Mańkowski, Cyfrowe marzenia. Historie gier komputerowych i wideo, Warszawa 2010.
Mario Vargas Llosa, Listy do młodego pisarza, tłum. M. Szafrańska-Brandt, Warszawa 2012.
Stephen King, Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika, tłum. P. Braiter, Warszawa 2008.
Umberto Eco, Wyznania młodego pisarza, tłum. J. Korfanty, Warszawa 2011.
Siergiej Eisenstein, Forma scenariusza [w:] tegoż Wybór pism, tłum. M. Kumorek, Warszawa 1959.
Further reading
Mitologie popularne. Szkice z antropologii współczesności, pod red. D. Czai, Kraków 1994;
Joseph Campbell , Potęga mitu, tłum. I. Kania, Kraków 2009.
John Storey, Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Teorie i metody, tłum. J. Barański, Kraków 2003.
Giovanni Sartori, Homo videns. Telewizja i post-myślenie, tłum. J. Uszyński, Warszawa 2008.
Wit Dąbal, Piotr Andrejew , Kompendium terminologii filmowej, Warszawa 2005.
Lidia Zonn, O montażu w filmie dokumentalnym, Warszawa 1996.
Remigiusz Bocian, Michał J. Zabłocki, Angielsko-polski słownik terminologii filmowej, Warszawa 2008.
Joseph Michael Strączyński, The Complete Book of Scriptwriting, Titan 1996 i inne wydania.
Notes
brak
Modified by dr hab. Tomasz Ratajczak, prof. UZ (last modification: 28-09-2016 23:30)
