SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Wykład I-A - Fale grawitacyjne |
Kod przedmiotu | 13.2-WF-FiAT-W-I-A-S17 |
Wydział | Wydział Fizyki i Astronomii |
Kierunek | Fizyka i Astronomia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | trzeciego stopnia z tyt. doktora |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
Zdobycie wiedzy o obecnym stanie badań naukowych na temat fal grawitacyjnych przewidzianych przez Ogólną Teorię Względność Einsteina, astrofizycznych źródeł fal grawitacyjnych oraz detektorów fal grawitacyjnych.
Wiedza z fizyki i/lub astronomii na poziomie studiów magisterskich.
Fale grawitacyjne - podstawy teoretyczne.
Oddziaływanie fal grawitacyjnych z materią.
Astrofizyczne źródła fal grawitacyjnych.
Detekcja fal grawitacyjnych.
Obecne i przyszłe detektory fal grawitacyjnych.
Fale grawitacyjne nowe okno na wszechświat.
Wykład konwencjonalny, dyskusja, konsultacje, opracowanie wybranego zagadnienia teoretycznego z zakresu tematycznego wykładu, lektura literatury podstawowej i uzupełniającej.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Pozytywna ocena z egzaminu ustnego. Aktywny udział w dyskusjach, opracowanie wybranego zagadnienia teoretycznego z zakresu tematycznego wykładu.
[1] Artykuły naukowe polecone przez wykładowcę
[2] S. Shapiro, S. Teukolsky, Black Holes, White Dwarfs and Neutron Stars, Wiley-VCH 2004.
[3] M. Demiański, Astrofizyka relatywistyczna, PWN.
[4] James B. Hartle, Grawitacja, 2009, ISBN 9788323504764
[1] C. W. Misner, K. S. Thorne, J. A. Wheeler, Gravitation, 1973
Zmodyfikowane przez dr Joanna Kalaga (ostatnia modyfikacja: 20-10-2017 17:57)