SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Ochrona i rekultywacja gleb |
Kod przedmiotu | Ochrona i rekult.gleb 03LBUD_pNadGenOPNGG |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Inżynieria środowiska |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 7 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Projekt | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Wprowadzenie studentów w podstawy gleboznawstwa – genezy gleb, właściwości i klasyfikacji; ujęcie gleby jako części składowej środowiska przyrodniczego; określenie wpływu właściwości fizycznych, chemicznych i fizyczno-chemicznych gleb na ich żyzność wraz z możliwościami regulacji; zapoznanie z przyczynami i formami degradacji gleb i metodami oraz technikami ich rekultywacji.
Formalne: zaliczenie przedmiotów: Biologia i ekologia, Chemia ogólna;
Nieformalne: Wiedza z zakresu biologii, i chemii z ubiegłych semestrów oraz geografii na poziomie szkoły średniej.
Program wykładów: Podstawowe pojęcia gleboznawcze. Gleba i jej funkcje. Czynniki glebotwórcze. Procesy glebotwórcze. Trójfazowy układ gleby. Właściwości fizyczne, chemiczne i fizyczno-chemiczne gleb. Biologiczne przemiany w glebach. Systematyka genetyczna gleb Polski na tle innych systemów klasyfikacyjnych. Polskie klasyfikacje użytkowe gleb. Antropogeniczne przekształcenia gleb. Czystość gleb w świetle przepisów i norm; liczby graniczne. Wybór kierunku i celów rekultywacji. Rekultywacja techniczna i biologiczna terenów. Metody przeciwdziałania degradacji środowiska. Ochrona gleb przed erozją.
Program ćwiczeń laboratoryjnych: Opis profilu glebowego. Pobieranie próbek glebowych. Podstawowe metody oznaczeń polowych materiału glebowego. Sporządzanie wyciągów glebowych. Oznaczanie podstawowych wskaźników fizyczno-chemicznych gleb – odczyn, kwasowość hydrolityczna, suma kationów o charakterze zasadowym, zawartość węgla organicznego, skład granulometryczny, zasolenie. Kolorymetria w analizie gleb. ICP w analizie gleb. Czytanie map glebowych. Ocena stanu gleb na podstawie wyników analiz laboratoryjnych.
Program zajęć projektowych: Wykonanie projektu terenu zdegradowanego, obejmującego charakterystykę terenu, ocenę stanu gleb oraz harmonogram działań rekultywacyjnych, obmiary prac i skrócony kosztorys.
Metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy.
Metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk chemicznych, fizycznych i biologicznych zachodzących w glebach oraz zjawisk degradacyjnych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji glebowych i terenowych; ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, obserwacji i pomiaru w terenie, studium przykładowe.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Celem uzyskania zaliczenia przedmiotu wszystkie formy prowadzonych zajęć muszą być zaliczone na ocenę pozytywną.
Laboratorium: zaliczenie na podstawie:
Projekt: zaliczenie na podstawie:
Wykład: warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie 100% zajęć laboratoryjnych, terenowych i pracy projektowej. Egzamin końcowy – w formie pisemnej; obejmuje 10 pytań. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej. Ocena końcowa jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5,0 – 45-50 pkt. / 4,5 – 40-44 pkt. / 4,0 – 35-39 pkt. / 3,5 – 34-30 pkt. / 3,0 – 25-29 pkt. Zgodnie z Regulaminem Studiów obecność na zajęciach jest obowiązkowa. Ocena końcowa z przedmiotu obejmuje 50% oceny z egzaminu, 30% z zajęć laboratoryjnych i 20% z zajęć projektowych.
Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena końcowa ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.
Wymagane jest posługiwanie się w celach opisów gleb najnowszym wydaniem Systematyki Gleb Polski (V wyd. z 2011 r.).
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 21-03-2019 12:00)