1. SylabUZ
2. Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu
3. semestr zimowy 2018/2019
4. Neurologopedia - podyplomowe
5. Diagnoza i terapia neurologopedyczna osób dorosłych

Wygeneruj PDF dla tej strony

Diagnoza i terapia neurologopedyczna osób dorosłych - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zapoznanie z metodami i metodyką diagnozy i terapii osób dorosłych z zaburzoną zdolnością komunikacyjną spowodowaną uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego. Przygotowanie słuchaczy do samodzielnej diagnozy i terapii osób dorosłych z zaburzoną zdolnością komunikacyjną spowodowaną uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Podstawy logopedii.

Zakres tematyczny

Wykłady: Specyficzne i niespecyficzne przejawy uszkodzeń mózgu u dorosłych. Typologia i klasyfikacja zaburzeń mowy u osób ze specyficznymi zaburzeniami komunikacji językowej. Metodyka postępowania logopedycznego z osobami po przebytych incydentach neurologicznych we wczesnej i późnej fazie zdrowienia. Zasady diagnozowania i terapii osób z narastającymi zaburzeniami mowy w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych. Sposoby różnicowania zaburzeń mowy o podłożu neurologicznym i psychicznym. Diagnoza różnicowa zaburzeń mowy w chorobach psychicznych. Diagnozowanie i terapia zaburzeń płynności mówienia u osób dorosłych.

Ćwiczenia: Ocena neurologopedyczna i stymulowanie aktywności językowej osób dorosłych po przebytych incydentach neurologicznych we wczesnej fazie zdrowienia. Diagnozowanie i terapia osób dorosłych z zaburzeniami mowy powstałymi na skutek ogniskowych uszkodzeń po ustabilizowaniu się stanu klinicznego (afazja, pragnozja, dysartria, sprzężone zaburzenia mowy – afazja, pragnozja, dysartria, dysfonia). Diagnozowanie i terapia osób dorosłych z zaburzeniami mowy powstałymi w wyniku chorób neurodegeneracyjnych. Zasady diagnozy różnicowej zaburzeń mowy u osób dorosłych z powikłanym przebiegiem procesów chorobowych i wieloogniskowymi i/lub rozsianymi uszkodzeniami mózgu. Diagnozowanie i terapia osób dorosłych z zaburzeniami mowy w przebiegu schorzeń psychicznych. Diagnozowanie i terapia osób dorosłych z zaburzeniami mowy z objawami niepłynności mówienia. Zasady wykorzystania alternatywnych metod komunikacji z osobami dorosłymi po przebytych incydentach neurologicznych i w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych. Formy budowania kontaktu terapeutycznego z osobami dorosłymi, u których wystąpiły uszkodzenia i/lub dysfunkcje układu nerwowego oraz z ich rodziną. Metodyka prowadzenia diagnozy i terapii neurologicznej osób dorosłych z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego. Profilaktyka zaburzeń mowy u dorosłych.

Metody kształcenia

Wykład – wykład tradycyjny, prezentacja, pokaz.

Ćwiczenia – dyskusja, praca z tekstem, klasyczna metoda problemowa, metoda przypadku, projekt, praca w grupie.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ćwiczenia – średnia ocen z kolokwiów, prac pisemnych, projektów.

Wykład – egzamin pisemny.

Literatura podstawowa

Domagała A., Zachowania językowe w demencji. Struktura wypowiedzi w chorobie Alzheimera, Lublin 2007.

Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G. (red.), Podstawy neurologopedii. Podręcznik akademicki, Opole 2005.

Jauer-Niworowska O., Dyzartria nabyta. Diagnoza logopedyczna i terapia osób dorosłych, Warszawa 2009.

Marczewska H., Osiejuk E., Nie tylko afazja... O zaburzeniach językowych w demencji Alzheimera, demencji wielozawałowej i przy uszkodzeniach prawej półkuli mózgu, Warszawa 1994.

Pąchalska M., Afazjologia, Warszawa-Kraków 1999.

<link href="moz-extension://3808f1ee-b6a9-4fa2-a065-1838f002b866/skin/s3gt_tooltip_mini.css" rel="stylesheet" type="text/css" /> <style media="print" type="text/css">#s3gt_translate_tooltip_mini { display: none !important; } </style>

Literatura uzupełniająca

Pruszewicz A. (red.), Foniatria kliniczna, Warszawa 1992.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-09-2019 19:03)