SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teorie kultury i animacji - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Teorie kultury i animacji
Kod przedmiotu 14.7-WP-PEDP-TKA
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Bogdan Idzikowski, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 18 1,2 Egzamin
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przedmiot ma charakter propedeutyczny dla przedmiotów specjalizacyjnych (metodyki animacji kultury, instytucji kultury, edukacji kulturalnej, wiedzy o kulturze popularnej). Zapoznaje studentów z wiodącymi teoriami kultury, wyposaża w pojęciowość z zakresu kultury symbolicznej i animacji kultury, ukazuje złożoność i wieloaspektowość kultury, zagrożenia i szanse rozwojowe współczesnej kultury.

Wymagania wstępne

Brak.

Zakres tematyczny

Wykłady

Teorie kultury w różnym ujęciu dyscyplinowym: antropologicznym, socjologicznym, pedagogicznym, psychologicznym i filozoficznym. Szerokie i wąskie rozumienie kultury. Teorie wartości jako ramy strategii animacji kultury oraz strategii upowszechnienia kultury. Zagadnienie semiotyki w procesie społecznego komunikowania – tworzenia, przekazywania i odbierania treści kultury. Społeczne uczestnictwo w kulturze – jego uwarunkowania i korelaty. 

Ćwiczenia

Problematyka czasu wolnego i jego konteksty a modelowanie projektów animacyjnych. Transmisja wzorów kultury w relacjach międzygeneracyjnych, instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych, profesjonalnych i amatorskich. Kultura wysoka i niska, elitarna i popularna, uniwersalna i lokalna, kontrkultura, subkultury i kultura alternatywna. Problematyka potrzeb kulturalnych. Geneza animacji kultury: pedagogika humanistyczna, postmodernizm, pedagogika społeczna.

Metody kształcenia

Wykłady – metoda podająco-systematyzująca.

Ćwiczenia – metoda prezentacji wybranych zagadnień tematycznych w grupie ćwiczeniowej, metoda dyskusji z wykorzystaniem „dyskusji okrągłego stołu” i sądu inscenizowanego w grupie ćwiczeniowej.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady

Zakres wiadomości objętych treściami wykładu audytoryjnego wraz z treściami pochodzącymi z pracy własnej studenta będą sprawdzone testem jednokrotnego wyboru z progami punktowymi przy czym warunkiem uzyskania zaliczenia jest osiągnięcie minimalnej liczby punktów stanowiącej 60% możliwych do uzyskania w teście.

Ćwiczenia

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest aktywność na zajęciach (50%) oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego (50%).

Ocena końcowa z przedmiotu jest oceną uzyskaną w teście jednokrotnego wyboru z treści objetych wykładem.

Ocena końcowa jest oceną z egzaminu uzyskaną w teście z progami punktowymi.

Literatura podstawowa

1.      Burszta W., Antropologia kultury: tematy, teorie, interpretacje, Poznań 1998.

2.      Czerwiński M., Kultura i jej badanie, Wrocław 1985.

3.      Gajda J., Żardecki W., red., Dylematy animacji kulturalnej, Lublin 2001.

4.      Grad J., Karczmarek U., Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce: zmiany modelu, Poznań 1996.

5.      Jakubowski W., Edukacja w świecie kultury popularnej, Kraków 2006..

6.      Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.

7.      Kłoskowska A., Kultura masowa, Warszawa 1982.

8.      Kłoskowska A.,red., Encyklopedia kultury polskiej XX wieku: pojęcia i problemy kultury, Wrocław 1991 i następne.

9.      Nowicka E., Świat człowieka – świat kultury, Warszawa 2006.

1.      Burszta W., Antropologia kultury: tematy, teorie, interpretacje, Poznań 1998.

2.      Czerwiński M., Kultura i jej badanie, Wrocław 1985.

3.      Gajda J., Żardecki W., red., Dylematy animacji kulturalnej, Lublin 2001.

4.      Grad J., Karczmarek U., Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce: zmiany modelu, Poznań 1996.

5.      Jakubowski W., Edukacja w świecie kultury popularnej, Kraków 2006..

6.      Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.

7.      Kłoskowska A., Kultura masowa, Warszawa 1982.

8.      Kłoskowska A.,red., Encyklopedia kultury polskiej XX wieku: pojęcia i problemy kultury, Wrocław 1991 i następne.

9.      Nowicka E., Świat człowieka – świat kultury, Warszawa 2006.

10.    Idzikowski B., Narkiewicz-Niedbalec E., (red.), Edukacja kulturalna dzieci i młodzieży, Zielona Góra 2000.

11.    Słowińska S., Idzikowski B., Olejarz M., Zadłużny M., Dulęba J., Inicjatywy i ludzie w kulturze lubuskiej. Nowe przestrzenie, Zielona Góra 2012 (www.inicjatywyiludzie.wpsnz.uz.zgora.pl/raport.pdf)

 

Literatura uzupełniająca

brak

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 25-04-2019 19:25)