SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychopatologia kryminalna |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PEDP-PK |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Pedagogika |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Konwersatorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest przedstawienie psychologicznych, biologicznych (organicznych) i społecznych uwarunkowań podejmowania zachowań przestępczych, a także roli ofiary i psychologicznych skutków bycia ofiarą.
Podstawowa wiedza z zakresu psychologii, pedagogiki i socjologii.
Podstawowa wiedza na temat psychopatologii w kryminologii i kryminalistyce.
Zaburzenia w obszarach: poznawczym, emocjonalnym jak i motywacyjnym.
Powstawanie zaburzeń psychicznych w różnych koncepcjach psychologicznych.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych.
Zaburzenia osobowości (psychopatie, seryjni mordercy, kanibalizm).
Parafilie (zaburzenia seksualne, przestępstwa seksualne, agresja seksualna, pedofilia).
Podstawowe teorie powstawania agresji.
Uzależnienia (od substancji, behawioralne).
Niepoczytalność oraz zaburzenia dzieci i młodzieży.
Warsztat, dyskusja, praca z tekstem, praca w grupach, burza mózgów, analiza przypadków
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Obecność oraz bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność – 25%; końcowe zaliczenie pisemne 75%.
1. Butcher J. N., Hooley J.M., Mineka S. (2017), Psychologia zaburzeń. Sopot: GWP
2. Augustynek A. (2015), Psychopatologia Człowieka dorosłego. Warszawa: Difin.
3. Seligman M. E., Walker E. F. Rosenhan D. L. (2003), Psychopatologia. Warszawa: Zysk i S-ka.
4. Stukan J. (2017), Seryjni mordercy. Kraków: Wydawnictwo Aktywa.
5. Kendall P.C. ((2016), Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP.
6. Pospiszyl K. (2005) Przestępstwa seksualne. Warszawa: PWN.
7. Pospiszyl K. (2000), Psychopatia. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
8. Pastwa-Wojciechowska B. (2013). Psychopaci. Sprawcy przestępstw seksualnych. Gdańsk: Harmonia Uniwersalis90. Beisert M. (2012), Pedofilia. Geneza i mechanizm zaburzenia. Sopot: GWP
9. Stukan J. (2014), Seksualni seryjni mordercy. Zdzieszowice: Psyche.
10. Gierowski J. K., Szymusik A. (red.) (1996), Postępowanie karne i cywilne wobec osób zaburzonych psychicznie. Wybrane zagadnienia z psychiatrii, psychologii i seksuologii sądowej. Kraków: Collegium Medicum UJ
11. Ogińska-Bulik N. (2010), Uzależnienie od czynności. Mit czy rzeczywistość. Warszawa: Difin.
12. Ostrowska K. (2016), Psychologia dla służb społecznych. Warszawa: Difin
1. Pużyński, S., Wciórka, J. (red.). (2000). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10: Badawcze kryteria diagnostyczne. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”.
2. Sęk, H. (red.) (2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
Zmodyfikowane przez dr hab. Barbara Toroń-Fórmanek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 03-12-2019 14:34)