SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Współczesne teorie komunikowania - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Współczesne teorie komunikowania
Kod przedmiotu 09.1-WP-SOCD- WTK
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Socjologia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Beata Trzop, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studenta z wybranymi współczesnymi teoriami komunikowania i teoriami mediów, ich podstawowymi założeniami, autorami i pojęciami oraz dyskursem związanym z poruszana problematyką.

Wymagania wstępne

Brak

Zakres tematyczny

  1. Klasyczne teorie komunikacji: od szkoły chicagowskiej do frankfurckiej szkoły badań społecznych.
  2. Teorie połowy xx wieku: studia kulturowe, etnografia audytorium, dominium komunikacji.
  3. Krótka historia teorii komunikowania.
  4. Między filozofią a teorią mediów.
  5. Od Gutenberga do McLuhana: zmiana perspektywy, teoria komunikowania masowego
  6. Założenia negatywnej teorii mediów.
  7. Wybrane współczesne problemy teorii mediów: globalizacja a glokalizacja; hybrydyzacja i konwergencja mediów, szerokie paradygmaty medialne w codziennym doświadczeniu medialnym.
  8. Wybrane sfery komunikowania: komunikowanie międzykulturowe, komunikowanie polityczne i publiczne.

Metody kształcenia

Metoda kształcenia to wykład konwencjonalny.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie wykładów - kolokwium (minimalny próg - 50 % punktów), Ocenę końcową stanowi ocena z wykładu.

Literatura podstawowa

  1. Castells M., Władza komunikacji, Warszawa 2013.
  2. Dobek – Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2012.
  3. Lisowska - Magdziarz M., Media powszednie, Kraków 2008.
  4. Mattelart A. M., Teorie komunikacji, Warszawa – Kraków 2001.
  5. Mersch D., Teorie mediów, Warszawa 2006.
  6. Szopski M, Komunikowanie międzykulturowe, Warszawa 2005.

Literatura uzupełniająca

  1. Baudrillard J., Wojny w Zatoce nie było, Warszawa 2006.
  2. Bazuń D., Trzop B., Internet a edukacja informacyjna, w: Wymiary globalizacji: aspekty polityczno-kulturowe , Opole, 2002.
  3. Goban- Klas T., Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2009.
  4. Mcluhan M., Wybór tekstów, Poznań 2001.
  5. Piontek D., Komunikowanie polityczne i kultura popularna, Poznań 2011.

 

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Beata Trzop, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 18-04-2019 09:59)