SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Wiedza o kulturze - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Wiedza o kulturze
Kod przedmiotu 14.7-WP-ARTEP-WoK
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Arteterapia
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Bogdan Idzikowski, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 - - Egzamin
Ćwiczenia 15 1 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przedmiot ma charakter propedeutyczny dla przedmiotów specjalizacyjnych w dwóch blokach artystycznych: teatr i sztuki wizualne. Zapoznaje studentów z wiodącymi teoriami kultury, wyposaża w pojęciowość z zakresu kultury symbolicznej, animacji twórczości i działań arteterapeutycznych. Ukazuje złożoność i wieloaspektowość kultury, zagrożenia i szanse rozwojowe współczesnej kultury, a także potencjał terapeutyczny sztuki.

Wymagania wstępne

Brak wymagań.

Zakres tematyczny

Wykłady

Geneza terminu i historia kształtowania się refleksji o kulturze. Kultura w życiu jednostki i grup społecznych - jej regulatywna i tożsamościowo twórcza funkcja. Teorie kultury w różnym ujęciu dyscyplinowym: antropologicznym, socjologicznym, pedagogicznym, psychologicznym i filozoficznym. Szerokie i wąskie rozumienie kultury. Teorie wartości jako ramy strategii animacji kultury, upowszechnienia kultury oraz twórczości artystycznej. Zagadnienie semiotyki w procesie społecznego komunikowania – tworzenia, przekazywania i odbierania treści kultury. Społeczne uczestnictwo w kulturze – jego uwarunkowania i korelaty. Dziedziny kultury symbolicznej. Rola kultury w profilaktyce i terapii zachowań indywidualnych i grupowych.

Ćwiczenia

Problematyka czasu wolnego i jego konteksty a modelowanie projektów twórczych i animacyjnych.  Transmisja wzorów kultury w relacjach międzygeneracyjnych, instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych, profesjonalnych i amatorskich. Kultura wysoka i niska, elitarna i popularna, uniwersalna i lokalna, kontrkultura, subkultury i kultura alternatywna. Problematyka potrzeb kulturalnych. Geneza animacji kultury: pedagogika humanistyczna, postmodernizm, pedagogika kultury, kulturoznawstwo.

 

Metody kształcenia

Wykłady – metoda podająco-systematyzująca.

Ćwiczenia – metoda prezentacji wybranych zagadnień tematycznych w grupie ćwiczeniowej z wykorzystaniem prezentacji materiału oraz animowanie dyskusji panelowej, „dyskusji okrągłego stołu” i sądu inscenizowanego w grupie ćwiczeniowej.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady

Zakres wiadomości objętych treściami wykładu audytoryjnego wraz z treściami pochodzącymi z pracy własnej studenta będą sprawdzone testem jednokrotnego wyboru z progami punktowymi, przy czym warunkiem uzyskania oceny pozytywnej jest osiągnięcie minimalnej liczby punktów stanowiącej 60% możliwych do uzyskania w teście.

Ćwiczenia

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest:

  • uzyskanie pozytywnej oceny za samodzielną realizację zajęć na zadany temat w grupie ćwiczeniowej z wykorzystaniem prezentacji materiału oraz animowanie dyskusji panelowej, „sądu inscenizowanego”, dyskusji „okrągłego stołu” (do wyboru przez studenta), lub
  • uzyskanie pozytywnej oceny z pisemnej pracy zaliczeniowej na zadany temat.

Ocena końcowa

Ocena końcowa jest oceną z egzaminu uzyskaną w teście jednokrotnego wyboru z progami punktowymi.

Literatura podstawowa

  1. Burszta W. (1998), Antropologia kultury: tematy, teorie, interpretacje, Poznań.
  2. Czerwiński M. (1985), Kultura i jej badanie, Wrocław.
  3. Gajda J., Żardecki W., red. (2001), Dylematy animacji kulturalnej, Lublin.
  4. Golka M. (2008), Socjologia kultury, Warszawa.
  5. Grad J., Karczmarek U. (1996), Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce: zmiany modelu, Poznań.
  6. Jakubowski W. (2006), Edukacja w świecie kultury popularnej, Kraków.
  7. Kargul J.(2012), Upowszechnianie, animacja, komercjalizacja kultury. Podręcznik akademicki, Warszawa.
  8. Kłoskowska A. (2006), Kultura masowa, Warszawa.
  9. Kłoskowska A., red. (1991 i następne), Encyklopedia kultury polskiej XX wieku: pojęcia i problemy kultury, Wrocław.
  10. Nowicka E. (2006), Świat człowieka – świat kultury, Warszawa.

Literatura uzupełniająca

  1. Jedlewska B.(2015), Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin.
  2. Słowińska S., red.(2015), Inicjatywy kulturalne angażujące osoby 50+ jako przestrzeń indywidualnego rozwoju i kształtowania kapitału społecznego, Zielona Góra.
  3. Słowińska S. (2017), Sensy oddolnych inicjatyw kulturalnych w interpretacji ich realizatorów, Zielona Góra.

 

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 29-04-2019 13:09)