Zaznajomienie się z technikami i strategiami interpretacyjnymi, wypracowanymi na gruncie współczesnych szkół literaturoznawczych
Nabycie umiejętności interpretacji dzieła literackiego oraz wielokierunkowego czytania tekstów literackich.
Nabycie wysokich kompetencji lekturowych oraz umiejętności wykorzystania zdobytej wiedzy dla celów pragmatycznych, zwłaszcza w interpretacji utworów literackich i w tworzeniu samodzielnym tekstów.
Wymagania wstępne
brak
Zakres tematyczny
Interpretacja jako rodzaj postępowania badawczego i jako „ars interpretandi”.
Strategie, modele i kierunki interpretacyjne we współczesnym literaturoznawstwie.
Najważniejsze kierunki w interpretacji dzieła literackiego (m.in. lektura hermeneutyczna, metoda strukturalistyczna, metoda dekonstrukcyjna, intertekstualna i semiotyczna, eksplikacja tekstu, konstruktywizm).
Kulturowe praktyki interpretacyjne.
Granice interpretacji, problem nadinterpretacji.
Interpretacja a użycie.
Etyka i filozofia interpretacji.
Spór o interpretację we współczesnym literaturoznawstwie.
Metody kształcenia
opis wyjaśniający, opis klasyfikujący, rozmowa nauczająca, dyskusja
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
aktywny udział w zajęciach, prezentacja wybranego zagadnienia cząstkowego
Literatura podstawowa
Bieżące artykuły dotyczące analizy i interpretacji dzieła literackiego, publikowane na łamach „Pamiętnika Literackiego, „Tekstów Drugich”, „Ruchu Literackiego” oraz innych czasopism literaturoznawczych.
Barańczak S., Kim naprawdę byli „dwaj panowie stateczności”? albo: z frontu walki o gdybizm, albo: Sławiński nareszcie uzupełniony, [w:] Poezja i duch uogólnienia, Kraków 1996 lub „Teksty Drugie” 1994, nr 4.
Eco U., Rorty R., Culler J., Brooke-Rose Ch., Interpretacja i nadinterpretacja, red. S. Collini, przeł. T. Bieroń, Kraków 1996.
Lekcje czytania. Eksplikacje literackie. cz. 1, praca zbiorowa pod red. W. Dynaka i A. W. Labudy, Warszawa 1991,
Liryka polska. Interpretacje, pod red. red. J. Sławińskiego i J. Prokopa, Kraków 1966.
Filozofia i etyka interpretacji, red. A. F. Kola, A.. Szahaj, Kraków 2007 (wybór).
Pilch A., Kierunki interpretacji tekstu poetyckiego. Literaturoznawstwo i dydaktyka, Kraków 2003.
Sławiński J., Miejsce interpretacji, Gdańsk 206.
Sławiński J., Miron Białoszewski: Ballada od rymu, [w:] Liryka polska. Interpretacje. Pod red. J. Sławińskiego i J. Prokopa, Kraków 1966, s. 403-415.
Literatura uzupełniająca
Cieliński A., Smużniak K., Strategie interpretacji tekstu poetyckiego, Wałbrzych 2000
Interpretacje aksjologiczne, red. W. Panas, a. Tyszczyk, Lublin 1997.
Markiewicz H., O falsyfikowaniu interpretacji literackich, „Pamiętnik Literacki” 1996, z. 1, s. 59-73 lub [w:] Wiedza o literaturze i edukacja. Księga referatów Zjazdu Polonistów. Warszawa 1995, pod red. t. Michałowskiej, Z. Golińskiego, Z. Jarosińskiego, Warszawa 1996, s. 505-522 lub [w:] H. Markiewicz, Dopowiedzenia. Rozprawy i szkice z wiedzy o literaturze, Kraków 2000, s. 77-101.
Mikołajczak M., „W cieniu heksametru”. Interpretacje wierszy Zbigniewa Herberta, Zielona Góra 2004.
Ricoeur P., Język, tekst, interpretacja. Wybór pism. Oprac. i przeł. K. Rosner, Warszawa 1989.
Sawicki S., Granice „sakralnych” interpretacji literatury, [w:] Wartość – sacrum – Norwid, Lublin 1994, s. 105-132.
„Teksty Drugie” 1996, nr 1 (wybrane artykuły).
Uwagi
Jest to przedmiot obowiązkowy w ramach specjalizacji pisanie kreatywne.
Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 08-07-2019 13:16)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.