SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Zaburzenia mowy IV - dysartria, afazja, zaburzenia mowy w chorobach neurodegeneracyjnych, fonacja pozakrtaniowa |
| Kod przedmiotu | 12.9-WL-LOiK-ZMDAZMCHNFP |
| Wydział | Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu |
| Kierunek | Logopedia ogólna i kliniczna |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | podyplomowe |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
| Semestr | 4 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Ćwiczenia | - | - | 40 (w tym jako e-learning) |
2,67 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Teoretyczne przygotowanie słuchaczy do samodzielnego prowadzenia diagnozy i terapii logopedycznej. Przyswojenie niezbędnej wiedzy teoretycznej i trening umiejętności praktycznej realizacji diagnozy logopedycznej w zakresie zaburzeń mowy pochodzenia centralnego. Ćwiczenie umiejętności dostosowania metod terapeutycznych w zakresie dysartrii, alalii i afazji do indywidualnych potrzeb pacjenta w zależności od przyczyn i wieku.
Anatomia i fizjologia narządów mowy. Typologia zaburzeń komunikacji językowej. Podstawy neurologii. Wprowadzenie do metodyki diagnozy i terapii logopedycznej.
Afazja, dysfazja – wyjaśnienia terminologiczne. Rodzaje i przyczyny afazji. Anartria, dysartria – definicje, rodzaje, przyczyny (mózgowe porażenie dziecięce, inne). Mowa osób z dysartrią w normie intelektualnej
i z upośledzeniem umysłowym. Alalia – wyjaśnienia terminologiczne. Etiologia niedokształcenia mowy pochodzenia korowego. Objawy pozajęzykowe i językowe charakterystyczne dla niedokształcenia mowy pochodzenia korowego. Charakterystyka poszczególnych metod diagnostycznych w afazji. Metody leczenia, rehabilitacji neurolingwistycznej pacjentów z afazją, dysfazją. Programy rehabilitacyjne i najnowsze metod lecznicze. Diagnostyka neuroobrazowania mózgu w terapii i rehabilitacji mózgu. Metody dodatkowo wspomagające rehabilitację afazji i dysfazji. Wsparcie dla pacjentów i ich rodzin (urzędy, instytucje, ośrodki, grupy wsparcia, organizacje, turnusy rehabilitacyjne). Diagnoza dysartrii. Dysartria a afazja, jąkanie, dyslalia. Metody terapii dysartrii. Proces diagnozowania dzieci z dysfunkcjami mózgowymi. Badania specjalistyczne i logopedyczne – analiza. Proces stymulacji i usprawniania rozwoju mowy u dzieci z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego.
Ćwiczenia – praca z książka, studium przypadku, praca w grupach, projekt.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ćwiczenia – zaliczenie z ocena na podstawie ocen ze sprawdzianu pisemnego (50%) i projektu (50%).
Borkowska A. R., Domańska Ł., Neuropsychologia kliniczna dziecka: wybrane zagadnienia, Warszawa 2006.
Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G. (red.), Podstawy neurologopedii, Opole 2005.
Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.), Logopedia: pytania i odpowiedzi, T. 1-2, Opole 2003.
Maruszewski M., Mowa a mózg: zagadnienia neuropsychologiczne, Warszawa 1970.
Parol U., Dziecko z niedokształceniem mowy, Warszawa 1989.
Pąchalska M., Afazjologia, Warszawa-Kraków 1999.
Pąchalska M., Neuropsychologia kliniczna, T. 1-2, Warszawa 2007.
Styczek I., Logopedia, Warszawa 1981.
Tarkowski Z., Dyzartria, Lublin 1999.
Borkowska M., ABC rehabilitacji dzieci, Warszawa 1989.
Michałowicz R. (red.), Mózgowe porażenie dziecięce, Warszawa 1993.
Walsh K., Neuropsychologia kliniczna, Warszawa 2000.
Zaleski T., Opóźnienia w rozwoju mowy, Warszawa 2002.
Zmodyfikowane przez dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-09-2019 18:00)
