1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Pedagogika - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Metodyka logopedyczna III - oligofazja, autyzm, surdologopedia

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka logopedyczna III - oligofazja, autyzm, surdologopedia - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z zagadnieniami terapii logopedycznej stosowanej u osób z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum autyzmu oraz przekazanie zasda pracystosowanych w surdologopedii. Podczas zajęć słuchacze zdobywają umiejętność przyggotowywania diagnozy logopedycznej osób z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum autyzmu oraz osób niesłysząccyh i niedosłyszacych. Słuchacze zdobywają róniez umiejętność konstruowania programów terapeutycznych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Wiedza słuchaczy z zakresu:

1. anatomii i fizjologii narządów mowy.
2. pedagogiiki specjalnej
3. etapów prawidłowego rozwoju mowy.
4. typologii zaburzeń komunikacji językowej

Zakres tematyczny

Wykłady

Oligofazja. Istota zaburzeń mowy w upośledzeniu umysłowym. Oligofazje – definicje, przyczyny chorobowe, rodzaje uszkodzeń i upośledzeń. Neuroobrazowanie a rehabilitacja neurolingwistyczna. Wybrane zagadnienia z neuroanatomii, neurofizjologii i patofizjologii mowy. Problem autyzmu w literaturze, etiologia. Spektrum zaburzeń o typie autyzmu (autyzm atypowy, z Aspergera, Retta, SPD). Wczesne symptomy zaburzeń komunikacji u dzieci. Dynamika zmian u dzieci z wczesnym i późnym rozwojem autyzmu. Cechy odróżniające autyzm od zaburzeń o typie dysfazji. Surdologopedia – wyjaśnienie terminu. Metody diagnozy słuchu. Najnowsze ustalenia dotyczące terminologii stosowane w przypadkach zaburzeń słuchu. Wyjaśnienie pojęć: pole mowy, rezerwa ślimakowa, skotomaty. Czynniki kształtowania i rozwoju mowy dziecka z uszkodzonym narządem słuchu.

Konwersatoria

Zasady diagnozy i terapii logopedycznej osób z niepełnosprawnością intelektualną:

1. Pacjenci z oligofazją – metody diagnostyczne.
2. Rehabilitacja neurolingwistyczna – etapy i poszczególne metody
3. . Najnowsze trendy w terapiach neurolingwistycznych pacjentów z oligofazją.
4. Kompleksowy zarys terapeutyczny pacjentów z oligofazją.

Zasady diagnozy i terapii logopedycznej osób ze spektrum autyzmu

1. Diagnoza deficytów poznawczych w autyzmie. Metody terapii: dobór metod w zależności od wieku, komunikacji werbalnej, pozawerbalnej, poziomu inteligencji, ciężkości zaburzeń; stymulacja rozwoju mowy werbalnej; metody wspomagające (metoda holdingu, metoda Weroniki Sherborn, metoda Knilów, AAC, SI, stymulacja taktylna i wzrokowa).
2. Test rozwoju reakcji słuchowych od pierwszego miesiąca życia do siódmego roku życia.

Zasady diagnozy i terapii surdologopedycznej

1. Kwestionariusz badania surdologopedycznego D. Emiluty-Rozyi. Cele terapii surdologopedycznej.
2. Omówienie rozwoju dziecka od pierwszego miesiąca do trzydziestego miesiąca życia oraz możliwości jego wspomagania.
3. Potrzeby edukacyjne dziecka z uszkodzonym słuchem w zależności od stopnia ubytku słuchu.
4. Założenia organizacyjne klasy integracyjnej.
5. Jak pomóc uczniowi z uszkodzonym słuchem w szkole masowej?
6. Terapia surdologopedyczna: metoda całościowa S. Schmid-Giovannimi, metoda fonogestów K. Krakowiak, metoda macierzyńska A. van Udena, metoda alternatywna J. Cieszczyńskiej.
7. Komunikacja totalna.
8. Język migowy.
9. Wychowanie słuchowe.
10. Rehabilitacja osób z implantami.

Metody kształcenia

Wykłady – wykład tradycyjny.

Laboratoria – metoda projektu, praca z książką, metoda przypadków, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, burza mózgów.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Laboratoria

Na ocenę z laboratorium składają się wyniki osiągnięte na kolokwiach oraz ocena z projektu 

Wykłady

Egzamin złożony z dwóch części pisemnej i ustnej; warunkiem przystąpienia do części ustnej jest uzyskanie 30% punktów z części pisemnej. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z konwersatorium.

Ocena końcowa

Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z laboratorium (50%) i z egzaminu (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z laboratorium i egzaminu.

Literatura podstawowa

1. Emiluta-Rozya D., Wymowa dzieci niedosłyszących, [w:] Głuchota a język, red. S. Grabias, Lublin 1994.
2. Gałkowski T., Zaburzenia słuchu, [w: ] Diagnoza i terapia zaburzeń mowy, red. T. Gałkowski, Z. Tarkowski Z., T. Zalewski, Lublin 1993.
3. Jaklewicz H., Autyzm wczesnodziecięcy: diagnoza, przebieg, leczenie, Gdańsk 1993.
4. Kruk-Lasocka J., Autyzm, nie autyzm, Wrocław 2001.
5. Listy o wychowaniu dziecka z wadą słuchu: poradnik dla rodziców dzieci najmłodszych (z. 1-10), Warszawa 1995.
6. Skórzyńska M., Programy wczesnej interwencji O. Lovaasa i S. Greenspana w terapii małego dziecka z autyzmem, [w:] Dziecko z zaburzeniami rozwoju: konteksty diagnostyczne i terapeutyczne, red. B. Cytowska, B. Wilczura, Kraków 2006.
7. Pąchalska M., Neuropsychologia kliniczna, T. I-II, Warszawa 2007.
8. Pisula E., Autyzm u dzieci: diagnoza, klasyfikacja, etiologia, Warszawa 2000.
9. Tarkowski Z., Mowa osób upośledzonych umysłowo i jej zaburzenia, [w:] Podstawy neurologopedii, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Opole 2005.

Literatura uzupełniająca

1. Krakowiak K., Fonogesty: gesty wspomagające odczytanie wypowiedzi z ust, poradnik dla logopedów, nauczycieli i rodziców dzieci niesłyszących, Lublin 1986.
2. Löwe A., Rozwijanie słuchu w zabawie, Warszawa 1983.
3. Minczakiewicz E.M., Bawidła – katalog zabawek dla dzieci niepełnosprawnych ruchowo i umysłowo, Kraków 1996.
4. Schopler E., Lansing M., Ćwiczenia edukacyjne dla dzieci autystycznych, Gdańsk 1994.
5. Stecko E., Zaburzenia mowy: wczesne rozpoznawanie i postępowanie logopedyczne, Warszawa 1994.
6. Styczek I., Logopedia, Warszawa 1981.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 01-11-2019 18:26)