Zapoznanie studentów z zagadnieniami dotyczącymi wspomagania instytucjonalnego i pozainstytucjonalnego (formami opieki i wsparcia) dorosłych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w różnych sferach ich funkcjonowania (rodzinnej, społecznej, zawodowej) . Uzyskanie wiedzy nt, zasad i norm prawnych i etycznych obowiązujących w ww.sferze.Poznanie praktycznych implikacji w zakresie wsparcia osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Zachęcenie do wdrażania działań innowacyjnych w obszarze wsparcia (instytucjonalnego i pozainstytucjonalnego) dorosłych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Wymagania wstępne
Wiedza z zakresu pedagogiki specjalnej w szczególności - zagadnień dot. autyzmu.
Zakres tematyczny
Wykłady:
Osoby z niepełnosprawnością w polityce społecznej państwa (zakres działań różnych podmiotów( na szczeblu centralnym, regionalnym, lokalnym), podstawowe zobowiązania, cele)
Ramy prawne powoływania i funkcjonowania instytucji wspierających osoby z niepełnosprawnością (w tym osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu) w różnych sferach życia (Karta Praw Dla Osób Autystycznych, Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych, Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, Ustawa o pomocy społecznej, Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego)
Specyficzne potrzeby dorosłych osób z autyzmem a system wsparcia osób z niepełnosprawnością (instytucje opiekuńcze i alternatywne formy życia w Polsce i innych państwach: środowiskowe domy samopomocy, domy pomocy społecznej, mieszkalnictwo chronione, nowe modele wsparcia dla osób z autyzmem).
Programy wsparcia (przykładowe) realizowane w Polsce i innych państwach (ukierunkowane na realizację potrzeb i społecznego uczestnictwa życia dorosłych osób z autyzmem (np. projekt "WIOSKA ŻYCIA", program kompleksowego wsparcia dla rodzin "Za życiem")
Wybrane problemy dorosłych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu dot. sfery wsparcia (instytucjonalnego i pozainstytucjonalnego): problem ciągłości rehabilitacji, problem przemocy w kontekście formalnych i nieformalnych relacji opiekuńczych, problem marginalizacji i wykluczenia społecznego ww. grupy osób i ich rodzin)
Ćwiczenia:
Instytucje opieki zdrowotnej i rehabilitacji medycznej (NFZ, wydziały zdrowia urzędów administracji publicznej wszystkich szczebli, publiczne i niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, zakłady opiekuńczo-lecznicze)
Instytucje zabezpieczenia społecznego w zakresie orzecznictwa (ZUS, KRUS, sektorowe zakłady ubezpieczeń społecznych MON i MSW, powiatowe centra pomocy rodzinie)
Instytucje opieki i pomocy społecznej (powiatowe centra pomocy rodzinie, miejskie i gminne ośrodki pomocy społecznej, domy pomocy społecznej, mieszkania chronione, organizacje trzeciego sektora)
Instytucje aktywizacji zawodowej (PFRON, powiatowe urzędy pracy, zakłady aktywizacji zawodowej, warsztaty terapii zajęciowej, ośrodki szkoleń zawodowych, szkoły zawodowe, szkoły wyższe, organizacje trzeciego sektora)
Instytucje rynku pracy (PFRON, powiatowe urzędy pracy, organizacje pracodawców, zakłady pracy chronionej, spółdzielnie inwalidów i przedsiębiorstwa społeczne - centra integracji społecznej, kluby integracji społecznej)
Dorośli ze spektrum autyzmu a instytucje oświaty (szkoły publiczne i niepubliczne, szkoły specjalne, szkoły wyższe, ośrodki szkolno-wychowawcze, ośrodki poradnictwa psychologicznego i pedagogicznego).
Metody kształcenia
Wykład konwencjonalny, problemowy z prezentacją multimedialną, dyskusja, praca w grupach, projekt - prezentacja wybranej formy i instytucji wsparcia
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Wykłady
Egzamin z całości materiału w formie testu składającego się z pytań zamkniętych i otwartych z progami punktowymi (60% maksymalnej liczby punktów – ocena dost., 70% dst+; 80% db; 90% db+; 100% bdb) lub w formie ustnej – wybór studenta.
Ćwiczenia
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena indywidualnej aktywności w toku zajęć (na każdych ćwiczeniach), ocena prezentacji określonego zagadnienia programowego – praca grupowa, kolokwium z treści zrealizowanych na ćwiczeniach (progi punktowe jw.). Podstawą zaliczenia ćwiczeń będzie średnia arytmetyczna wszystkich ocen.
Ocena końcowa
Ocena końcowa – średnia arytmetyczna ocen cząstkowych z ćwiczeń i wykładów.
Literatura podstawowa
Autyzm w Europie. Systemy opieki nad osobami z autyzmem w krajach Unii Europejskiej, Fundacja SYNAPSIS, Warszawa 2002.
Buława-Hałasz J., Rehabilitacja społeczna i zawodowa dorosłych osób autystycznych, Kraków 2017.
Frith U. (red.), Autyzm i zespół Aspergera, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
Gąciarz B., Kubicki P., Rudnicki S ., System instytucjonalnego wsparcia osób niepełnosprawnych w Polsce – diagnoza, Kraków 2014.
Kawula S., Czynniki i sieć wsparcia społecznego w życiu człowieka, Toruń 2001.
Kołaczek B., Męcina J., Podstawowe i specyficzne formy pomocy i rozwiązania instytucjonalne na rzecz osób niepełnosprawnych w wybranych krajach Unii Europejskiej (w:): Balcerzak-Paradowska B. (red.), Sytuacja osób niepełnosprawnych w Polsce, Raport, Warszawa 2002.
Kawczyńska-Butrym Z., Niepełnosprawność – specyfika pomocy społecznej, Katowice 1998.
Randall P., Parker J., Autyzm. Jak pomóc rodzinie, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2001.
Sytuacja dorosłych osób z autyzmem. Raport 2004, Fundacja SYNAPSIS, Warszawa 2004.
Victor G., Zagadka autyzmu, w: Kruk – Lasocka J. (red.), Z problematyki autyzmu, Prace Pedagogiczne CIV, Wrocław 1994.
Literatura uzupełniająca
Brągiel J., Badora S .,Formy opieki, wychowania i wsparcia w zreformowanym systemie pomocy społecznej, Opole 2005.
Caplan, G. , System oparcia. W: W. Widłak (red.). Pomoc nieprofesjonalna i grupy wzajemnej pomocy. Warszawa,1987.
Holecki T., Wsparcie osoby niepełnosprawnej przez ogniwa samorządu terytorialnego , „Polityka społeczna” nr 4, 2001.
Kromolicka B., "Z pomocą człowiekowi. Wsparcie i opieka w sytuacji nieuleczalnej choroby", Toruń 2012.
Pisula E., Pomoc rodzicom autystycznych dzieci, w: Gałkowski T., Kossewska J. (red.), Autyzm wyzwaniem naszych czasów, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2001.
Romen A., Autyzm, Wydawnictwo Granit, Gdańsk 1996
Ryksza A., Gmaj K., Autyzm w orzecznictwie o niepełnosprawności – wnioski z badań w województwie mazowieckim. Raport 2006, Fundacja Synapsie, Warszawa 2006.
Rzedziecka K.D., Kobylańska A. (red.), Dorosłość, niepełnosprawność, czas współczesny. Na pograniczu pedagogiki specjalnej, Kraków 2003.
Żuraw, H., Udział osób niepełnosprawnych w życiu społecznym, Warszawa 2008.
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. ICD – 10, Warszawa 2008.
Uwagi
Pełniejszy wykaz literatury oraz wykaz obowiązujących aktualnie aktów prawnych dot. ww. zagadnień otrzymuje student na pierwszych zajęciach.
Zmodyfikowane przez dr Helena Ochonczenko (ostatnia modyfikacja: 20-04-2020 16:41)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
