1. Celem merytorycznym zajęć jest przybliżenie Studentom kanonicznych i charakterystycznych obiektów, konstrukcji, technologii oraz planów architektonicznych i urbanistycznych w obrębie poszczególnych epok stylowych od przełomu XIX/ XX w. do początków XXI wieku, z uwzględnieniem najważniejszych nurtów i kierunków w sztukach plastycznych oraz ich wpływu na przemiany zachodzące w architekturze i nowoczesnym designie.
2. W sensie dydaktycznym Uczestnicy zajęć powinni zdobyć umiejętność rozpoznawania i przybliżonego datowania obiektów prezentowanych na zajęciach i podobnych, na podstawie asocjacji dotyczących cech formalnych, np. konstrukcji, kompozycji i detalu architektonicznego oraz dekoracji wystroju wnętrz, a także prawidłowego posługiwania się terminologią fachową związaną z historią architektury współczesnej. Wykład służyć także kształtowaniu umiejętności wykorzystania wiedzy o formach architektury i designu jako inspiracji twórczej oraz pozyskiwania informacji z literatury polskiej i zagranicznej, źródeł multimedialnych i konserwatorskich, a także zdolności porównywania obiektów wyciągania wniosków, formułowania własnych opinii oraz prezentacji własnych opracowań.
3. W zakresie kompetencji personalnych i społecznych zajęcia mają na celu uświadomienie Studentowi społecznej roli architekta/ projektanta i jego misji jako „organizatora społecznej wyobraźni”,a także potrzeby ustawicznego pogłębiania wiedzy o architekturze, w tym na podstawie bezpośredniego kontaktu z obiektami i śledzenia procesów ich konserwacji, rewitalizacji i adaptacji do nowych funkcji.
Wymagania wstępne
Formalne: zaliczenie przedmiotów: Historia architektury powszechnej, Historia architektury polskiej.
Nieformalne: znajomość najważniejszych zagadnień z zakresu historii XX wieku.
Zakres tematyczny
Układ chronologiczno-problemowy
Ramowy układ problemowy wykładu kursowego:
prezentacja kanonu dzieł architektury od czasów historyzmów do pocz. XXI wieku, z uwględnieniem wystroju wnętrz
podstawowe pojęcia z zakresu terminologii architektonicznej (np. konstrukcja stalowa i żelbetowa, standaryzacja, funkcjonalizm, ergonomia, ekologizm, architektura wernakularna, style narodowe/ narodowy .....romantyzm, brutalizm, architektura postindustrialna, rewitalizacja,rekonstrukcja, adaptacja) oraz np. mural, mozaika, witraż, relief, sgraffito
typy budowli świeckich i sakralnych (np. muzeum, dworzec, szpital, PKiN, lotnisko, architektura efemeryczna)
typy założeń architektoniczno-urbanistycznych (np. osiedle modernistyczne, miasto-ogród, architektura szeregowa, l’Unité d’ Habitation)
Ramowy program chronologiczny cyklu wykładów
neostyle/ powtórzenie i uzupełnienie
nurt inżynieryjny przełomu XIX i XX wieku, szkoła chicagowska
secesyjna organiczna i geometryczna (w tym Warsztaty Wiedeńskie)
ekspresjonizm w architekturze i designie (Deutsches Werkbund, Gläserne Kette)
czeski kubizm, futuryzm i art déco w architekturze i designie
wczesny modernizm (Deutscher Werkbund, Bauhaus)
styl międzynarodowy (neoplastycyzm, puryzm, konstruktywizm radziecki, Finlandia, Praesens, CIAM)
monumentalizm/ architektura totalitarna we Włoszech, Niemczech, ZSRR i krajach tzw. Bloku Wschodniego
kontynuacje i upadek funkcjonalizmu (Ameryka Łacińska i Europa)
postmodernizm i jego odmiany
high-tech
dekonstruktywizm
neomodernizm
architektura wirtualna, biomorficzna/ ekologizm i efemeryczna
architektura wernakularna i rozwój zrównoważony
Metody kształcenia
METODY PODAJĄCE:
Forma wykładu – zmienna: konwersacyjny połączony z prezentacją power point i pokazem filmów, panoramicznych fotografii, animacji i innych źródeł multimedialnych oraz, wybiórczo, dokumentacji konserwatorskiej.
..METODY POSZUKUJĄCE:
Praktyczne zadanie uzupełniające rozdane na wstępnych zajęciach wraz z instrukcją do przygotowania i wzorem bibliograficznym oraz wzorem opisu reprodukcji, respektującym prawa autorskie.Studenci indywidualnie w odniesieniu do wstępnej, skondensowanej, wersji wykładu w formie prezentacji power point, otrzymanej od Wykładowcy wraz z podstawową literaturą przedmiotową, przez cały semestr sporządzają prace rysunkowe/graficzne/ plany/ szkice porównawcze/ ew. własne projekty i włączają je do prezentacji multimedialnych z własnym komentarzem oraz podpisanymi reprodukcjami oraz najważniejszymi pojęciami ....przedstawiającymi szerszy kontekst
(opatrzononymi określeniem źródeł ilustracji i bibliografią) jest ono składową oceny finalnej.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Zasady ustalania oceny: zaliczenie na ocenę (ZO)
Ocena osiągnięcia efektu kształcenia w kategorii: wiedza, umiejętności
i kompetencje społeczne jest wynikiem uzyskania pozytywnej odpowiedzi na krótkie ustrukturyzowane pytania sprawdzające z progami punktowymi:
50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst
61% - 70% dst+
71% - 80% db
81% - 90% db+
91% - 100% bdb.
Obecność studenta na wykładach jest obowiązkowa.
Ocena uwzględnia także frekwencję i czynny udział w zajęciach, w tym przygotowanie prezentacji/referatu/opracowań graficznych itd.)
Sposób i tryb uzupełniania zaległości powstałych wskutek nieobecności studenta na zajęciach - konieczność nadrobienia zakresu opuszczonych zajęć poprzez udział w konsultacjach w trakcie danego semestru (dopuszczalna ilość nieobecności – 2).
Literatura podstawowa
Ballenstedt J., Architektura. Historia i teoria, Warszawa 2000.
Banham R.: Rewolucja w architekturze, Warszawa 1972
Gossel P. Leuthauser G., Architektura XX wieku, Warszawa 2006.
Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996.
Kotula A., Krakowski P., Architektura współczesna, Kraków 1967.
Le Corbusier (Jeanneret Charles-Édouard) W stronę architektury, Seria Wyd. Fundamenty, Warszawa 2015.
Loos A., Ornament i zbrodnia. Eseje wybrane, Seria Wyd. Fundamenty, Warszawa 2013.
Miłobędzki A., Zarys dziejów architektury w Polsce, Warszawa 1988.
Norberg-Schultz Ch., Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1990.
Nuttgens P.: Dzieje architektury, Warszawa 2001.
Pevsner N., Historia architektury europejskiej, t. 2, Warszawa 1980.
Pevsner N.: Pionierzy współczesności, Warszawa 1978.
Tietz J., Historia architektury XX wieku, Warszawa 2001.
Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2006.
Rasmussen S.E., Odczuwanie architektury (Om at opleve arkitektur), Warszawa 1999.
Rybczyński W., Jak działa architektura. Przybornik humanisty, Kraków 2014.
Zumthor P., Myślenie architekturą (Thinking Architecture), Warszawa 2012.
Żórawski J., Wybór pism estetycznych, Kraków 2008.
Materialy archiwalne i konserwatorskie po indywidualnej konsultacji będą zaproponowane w ramach zajęć
Literatura uzupełniająca
Baumgarth C., Futuryzm, Warszawa 1978
Biegański P., U źródeł architektury współczesnej, Warszawa 1972.
Błaszczyk D., Juliusz Żórawski Przerwane dzieło modernizmu, Warszawa 2010.
Ghirardo D., Architektura po modernizmie, Toruń -Wrocław 1999.
Hansen O., Zobaczyć świat, Warszawa 2005.
Jencks C.,Le Corbusier - tragizm współczesnej architektury, Warszawa 1982
Le Corbusier (Jeanneret Charles-Édouard), Kiedy katedry były białe: podróż do kraju ludzi nieśmiałych, Seria Wyd. Fundamenty, Warszawa 2012.
Lorentz S., Rottermund A., Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984.
Naylor G., Bauhaus, Warszawa 1978
Olszewski A., Dzieje sztuki polskiej 1890 - 1980, Warszawa 1988.
Olszewski A., Nowa forma w architekturze polskiej 1900 - 1925, Wrocław 1967.
Overy P., De Stijl, Warszawa 1979
Stefański K., Architektura XIX wieku na ziemiach polskich, Warszawa 2005.
Szafer T., Współczesna architektura polska, Warszawa 1988.
Wisłocka I., Awangardowa architektura polska 1918 - 1939, Warszawa 1968.
Włodarczyk M., Architektura lat 60 - tych w Krakowie, Kraków 2006.
Włodarczyk A. M., Prawdy i kłamstwa architektury, Białystok 2009.
Winskowski P.: Modernizm przebudowany. Inspiracje techniką w architekturze u progu XXI wieku, Kraków 2000
Wujek J., Mity i utopie architektury XX wieku, Warszawa 1986
Zachwatowicz J. (red.), Budownictwo i architektura w Polsce 1945 - 1966, Warszawa 1968.
Periodyki tematyczne: Architektura-Murator, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, Architektura i Biznes, Archivolta
Materiały archiwalne i konserwatorskie po indywidualnej konsultacji będą zaproponowane w ramach zajęć.
Uwagi
sala z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w sprzęt audiowizualny i internet oraz tablice do pisania i prezentowania posterów;
najlepsze referaty/ prezentacje, zawierające m.in. autorskie rysunki Studentów, przekazane zostaną Komisji planującej wystawę zbiorową w Galerii Architektury i Sztuki Uniwersytetu Zielonogórskiego;
mogą one stać się przedmiotem konkursu ogólnowydziałowego (dyplomy za I, II, III miejsce oraz wyróżnienia, zaświadczenia).
Zmodyfikowane przez dr inż. arch. Justyna Kleszcz (ostatnia modyfikacja: 30-04-2020 15:05)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
