SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Rysunek odręczny II - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Rysunek odręczny II
Kod przedmiotu 02.1-WI-ArchP-ROII-S20
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Architektura
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Małgorzata Czerniawska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 45 3 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

1. Poszerzenie oraz ugruntowanie wiedzy o rysunku na przykładzie prac wybitnych malarzy i architektów.

2. Pobudzanie oraz rozwijanie wyobraźni plastycznej, przestrzennej i kompozycyjnej czerpiącej z wiedzy o budowie formy.

3. Ugruntowanie umiejętności posługiwania się rysunkiem jako środkiem artystycznego wyrazu, w oparciu o znajomość budowy formy, przestrzeni, a także kompozycji oraz perspektywy.

4. Ugruntowanie umiejętności posługiwania się różnymi rodzajami rysunku w zależności od sytuacji np. syntetyczny szkic koncepcyjny, lub światłocieniowe studium z natury, uwydatniające elementy detalu, czy formy wykreowane z wyobraźni oraz rozwijanie umiejętności budowania nastroju przy pomocy światłocienia - z uwzględnieniem różnorodności faktur i materii.

5. Rozwijanie umiejętności prezentowania własnych interpretacji kompozycji ustawionych w pracowni oraz plenerowych szkiców architektury, a także ugruntowanie potrzeby oraz umiejętności dyskusji i swobodnego dzielenia się wrażeniami na temat własnej pracy twórczej, a także prac swoich kolegów.

Wymagania wstępne

Formalne:

Uzyskanie pozytywnej oceny z przedmiotu: Rysunek Odręczny I

Nieformalne:

Umiejętność prawidłowej interpretacji zadania z uwzględnieniem kierunków, proporcji, perspektywy oraz wzajemnych relacji form w obserwowanym zjawisku.

Umiejętność zaobserwowania różnic w natężeniu światła oraz rodzajów materii na różnorodnych powierzchniach.

Znajomość szkiców i rysunków wybitnych malarzy i architektów.

Zakres tematyczny

Program laboratorium:

1. Na podstawie zaproponowanego układu różnych form (pracownia) dokonać własnej interpretacji tej kompozycji w dwóch ekspresjach: statycznej i dynamicznej, stosując różne rodzaje środków plastycznej wypowiedzi - akcentując wybrane elementy tego układu, podkreślające charakter danego opracowania.

2. Znaleźć w plenerze obiekty architektury (współczesnej/zabytkowej) i sporządzić dokumentację fotograficzną pod kątem opracowywanego problemu, akcentując charakter tych obiektów (pejzaż otwarty/otoczenie miejskie) oraz kontekst (kulturowy i przyrodniczy), w którym funkcjonują wybrane obiekty. Zobrazować badane zjawisko w serii szkiców (syntetycznych/analitycznych), a następnie dokonać interpretacji wybranego szkicu na dużym formacie (rysunek studyjny) biorąc pod uwagę zmianę skali oraz środków wyrazu (rysunek linearny/rysunek walorowy) - z umiejętnym zaakcentowaniem architektonicznego detalu.

3. Na podstawie zaproponowanego układu różnych form (pracownia) dokonać własnej interpretacji tej kompozycji, dodając z wyobraźni elementy podkreślające lub zmieniające charakter danego układu - uwzględniając przestrzeń, proporcje oraz perspektywę, a także kontrasty wynikające z różnic w natężeniu światła i cienia oraz różnorodności faktur i materii.

Metody kształcenia

Metody podające:

1. Zaprezentowanie rysunków wybitnych twórców - pracownia

2. Tematyczne wystawy w uczelnianej Galerii Sztuki

Metody poszukujące:

1. Studium z natury

2. Szkice w plenerze

3. Rysunek z wyobraźni

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Student ma obowiązek dostarczyć oryginały wszystkich prac semestralnych, wykonanych w ramach pracowni na zaliczenie przedmiotu

1. Poszerzył oraz ugruntował wiedzę o rysunku na przykładzie prac wybitnych malarzy i architektów.

2. Rozwinął wyobraźnię plastyczną, przestrzenną i kompozycyjną czerpiąc z wiedzy o budowie formy.

3. Na podstawie zaproponowanego układu różnych form (pracownia), dokonał własnej interpretacji tej kompozycji w dwóch ekspresjach: statycznej i dynamicznej, stosując różne rodzaje środków plastycznej wypowiedzi - akcentując wybrane elementy tego układu, podkreślające charakter danego opracowania.

4. Znalazł w plenerze obiekty architektury (współczesnej/zabytkowej), sporządził dokumentację fotograficzną pod kątem opracowywanego problemu, akcentując ich charakter (pejzaż otwarty/otoczenie miejskie) oraz kontekst (kulturowy i przyrodniczy), w którym funkcjonują wybrane obiekty, a następnie zobrazował badane zjawisko w serii szkiców (syntetycznych/analitycznych).

5. Dokonał interpretacji wybranego szkicu na dużym formacie (rysunek studyjny) - biorąc pod uwagę zmianę skali oraz środków wyrazu (rysunek linearny/rysunek walorowy) - z umiejętnym zaakcentowaniem architektonicznego detalu.

6. Na podstawie zaproponowanego układu różnych form (pracownia) dokonał własnej interpretacji tej kompozycji, dodając z wyobraźni elementy podkreślające lub zmieniające charakter danego układu - uwzględniając przestrzeń, proporcje oraz perspektywę, a także kontrasty wynikające z różnic w natężeniu światła i cienia oraz różnorodności faktur i materii.

7. Potrafił zaprezentować i przekonać do własnej interpretacji kompozycji ustawionej w pracowni oraz architektury rysowanej w plenerze, a także pogłębił umiejętność zarówno dyskusji, jak i swobodnego dzielenia się wrażeniami na temat własnej pracy twórczej oraz prac swoich kolegów.

Literatura podstawowa

1. A. Białkiewicz, Rola rysunku w warsztacie architekta, Politechnika Krakowska, Kraków 2004

2. O. Czerner, Polskie współczesne rysunki architektoniczne, SARP Kraków, 1989

3. L. Maluga, Autonomiczne rysunki architektoniczne, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2006

4.  N. Bingham, 100 lat rysunku architektonicznego, Laurence King Publishing Ltd. London, 2013

5. J. Bruzda, Szkice architektoniczne, A-7, PK, Kraków 1993

6. 4. H. Reed, O pochodzeniu formy w sztuce, PIW, Warszawa 1973

 

Literatura uzupełniająca

1. Czas Kultury - pismo społeczno-kulturalne, dwumiesięcznik

2. Artluk - magazyn o sztuce współczesnej, kwartalnik

3. Szum - magazyn o sztuce współczesnej, kwartalnik

4. Culture.pl - portal poświęcony polskiej kulturze

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. arch. Alicja Maciejko (ostatnia modyfikacja: 10-06-2021 11:12)