Uwrażliwienie na problemy osób cierpiących z powodu zaburzeń będących przedmiotem zainteresowania psychopatologii.
Wyposażenie studentów w wiedzę na temat zasad udzielania wsparcia osobom cierpiącym na zaburzenia psychiczne.
Dostarczenie wiedzy o zdrowiu i zaburzeniach psychicznych, która znajduje zastosowanie w praktyce klinicznej.
Rozwinięcie umiejętności wykorzystania wiedzy z zakresu psychopatologii do różnicowania zdrowia od zaburzeń psychicznych.
Kształtowanie umiejętności zastosowania wiedzy z zakresu psychopatologii w pracy terapeutycznej.
Kształtowanie umiejętności wyjaśniania zjawisk z zakresu psychopatologii przy pomocy wiedzy z różnych dziedzin psychologii.
Kształtowanie umiejętności krytycznego stosowania koncepcji o różnych rodowodach teoretycznych.
mi z zakresu psychopatologii , pogłębienie i zrozumienie mechanizmów psychologicznych warunkujących powstanie zaburzeń psychicznych, poszerzenie wiedzy i umiejętności z zakresu interwencji i pomocy.
Wymagania wstępne
Student powinien posiadać wiedzę, umiejętności i kompetencje wynikające z zaliczenia podstawowych przedmiotów obligatoryjnych obejmujących wiedzę z zakresu psychologii ogólnej i rozwojowej.
Zakres tematyczny
Koncepcje normy i patologii a klasyfikacje zaburzeń psychicznych. Wskaźniki zaburzeń.
Przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych – model biopsychospołeczny
Psychopatologia ogólna: zaburzenia prostych i złożonych czynności psychicznych. Klasyfikacje i objawy zaburzeń procesów poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych.
Psychopatologia szczegółowa: zaburzenia lękowe.
Reakcja na stres i zaburzenia stresu pourazowego (PTSD)
Psychopatologia szczegółowa: Schizofrenia, zaburzenia psychotyczne, zespoły urojeniowe.
Psychopatologia szczegółowa: Zaburzenia osobowości – klasyfikacja, typologia. Dysfunkcjonalność zachowań w różnych typach zaburzonej osobowości .
Psychopatologia szczegółowa: Zaburzenia związane z nadużywaniem substancji i uzależnienia behawioralne.
Psychopatologia szczegółowa: Zaburzenia jedzenia
Psychopatologia rozwoju. Prawidłowości rozwoju a powstawanie zaburzeń u dzieci i młodzieży. Rola więzi z podstawowym opiekunem.
Specyfika zaburzeń u dzieci i młodzieży: zaburzenia neurorozwojowe, zaburzenia zachowania.
Metody kształcenia
mini- wykłady, dyskusja, praca w grupach, praca z podręcznikiem, prezentacje multimedialne, studium przypadku, analiza indywidualnych studiów klinicznych.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Kolokwium i/lub ocena prezentacji (pracy pisemnej), aktywność na zajęciach. Warunkiem zaliczenia kolokwium jest uzyskanie co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi. Punktacja: 60% - dost. (3.0), 65% - dost. plus (3,5), 70% - dobry (4.0), 80% - dobry plus (4,5), pow. 80% - bardzo dobry (5.0).
Prezentację/pracę pisemną ocenia się według następujących kryteriów: bardzo dobry – wypowiedź wyczerpująca, zgodna z programem, swobodne operowanie faktami i dostrzeganie związków między nimi, wykazując jednocześnie własne przemyślenia i ocenyØ dobry – wypowiedź zasadniczo poprawna, zawiera większość wymaganych treści, poprawna pod względem terminologii, brak błędów merytorycznych, nie wyczerpuje zagadnienia w sposób bardzo dobry, dostateczny – student zna najważniejsze fakty, umie je zinterpretować, występują nieliczne błędy merytoryczne Ø niedostateczny-brak odpowiedzi na większość pytań, braki w wiadomościach koniecznych, błędy merytoryczne
Literatura podstawowa
Cierpiałkowska, L. (2007) Psychopatologia. Warszawa: Scholar.
Grzegorzewska I., Cierpiałkowska L., Borkowska A. (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. PWN
Cierpiałkowska L., Sęk H. (2016). Psychologia kliniczna, PWN.
Literatura uzupełniająca
Cierpiałkowska L. GrzegorzewskaI. (2016). Dzieci alkoholików w perspektywie rozwojowej i klinicznej. UAM
Grzegorzewska I. Ciepriałkowska L. (2018). Uzależnienia behawioralne. PWN
Birchwood, M., Jackson, C. (2004) Schizofrenia: Gdańsk GWP.
Frith, U. (2008) Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.
Gazzaniga, M.S. (2013). Istota człowieczeństwa. Co sprawia, że jesteśmy wyjątkowi. Sopot: Smak Słowa.
Hammen, C. (2004) Depresja. Gdańsk: GWP.
Rachman, S. (2005). Zaburzenia lękowe. Gdańsk: GWP.
Reinecke, M.,A., Clark, D.A. red. (2005) Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce. Gdańsk: GWP.
Rowan, J., Cooper, M. (2008) Jekyll i Hyde. Wielorakie Ja we współczesnym świecie. Gdańsk: GWP.
Sacks, O. (2008). Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem. Poznań: Zysk i S-ka.
Sacks, O. (2008). Antropolog na Marsie. Poznań: Zysk i S-ka.
Walsh, K., Darby, D. (2008) Neuropsychologia kliniczna Walsha. Gdańsk: GWP.
Cierpiałkowska L. Soroko E. (2017). Zaburzenia osobowości w perspektywie klinicznej i rozwojowej. UAM
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 05-05-2020 17:18)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.