SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Teatroterapia w dramaterapii |
Kod przedmiotu | 03.9-WP-ARTEP-TDRAM |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Arteterapia |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 45 | 3 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Poznanie założeń i funkcji teatru terapeutycznego, kluczowych metod i technik teatralnych użytych w rozwojowym i w klinicznym aspekcie pracy terapeutycznej. Wzmocnienie kompetencji studentów w obszarze samodzielnego doboru, prowadzenia i omawiania właściwych ćwiczeń i gier teatralnych oraz technik dramowych zgodnie z celami teatroterapii. Wykazanie użyteczności oddziaływań teatroterapii zorientowanej rozwojowo w pracy z dziećmi i dorosłymi osobami z niepełnosprawnością fizyczną, sensoryczną i intelektualną we wspomaganiu rozwoju osobistego i społecznego funkcjonowania.
Wiedza z zakresu przedmiotu: wprowadzenie do pedagogiki specjalnej
Nazewnictwo form teatroterapii Główne źródła teatroterapii. Teoria komunikacji a teatroterapia. Klienci teatroterapii. Warsztatowe umiejętności pracy technikami teatralnymi i dramowymi.. Metody pracy z aktorem w podejściu opartym na pamięci emocjonalnej i na teorii dystansu. Metody pracy z grupą. Elementy procesu terapeutycznego w modelu Mdt. Budowa partytury, kompozycja spektaklu w teatrze terapeutycznym. Zadanie aktorskie – jego struktura. Transformacyjnie zorientowana praca aktora nad sobą w procesie terapii. Znaczenie wyboru przestrzeni gry i środków wyrazu. Procesy terapeutyczne w pracy nad spektaklem. Opis pracy teatroterapeutycznej poprzez analizę materiałów wytworzonych podczas działań grupy.
metoda sytuacyjna, warsztatowa , praca z tekstem, praca nad rolą, dyskusja problemowa.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Aktywność na zajęciach dotyczy wybranego przez studenta problemu uczestnika teatroterapii związanego z trudnościami w funkcjonowaniu w przestrzeni: edukacja, komunikacja społeczna, relacje interpersonalne, rozwój osobisty – kwestie dyskutowane na zajęciach (metody kształcenia: praca indywidualna, praca z tekstem, metoda sytuacyjna, )
Ocena uwzględnia:
· opis problemów składających się na tzw. sytuację trudną i podejmowania na tej podstawie odpowiednich decyzji (o charakterze prospektywny) .w zakresie wskazania potencjalnych strategii oddziaływań terapeutycznych .z wykorzystaniem metod teatralnych
Skala ocen za sprawdzian ustny: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);
Sprawdzian praktyczny umiejętności – opracowanie i prezentacja w czasie ćwiczeń zagadnień, problemów przewidzianych w programie przedmiotu (metody kształcenia: praca zespołowa i w grupach, dyskusja problemowa, praca nad rolą )
narzędzie weryfikacji: poprawne wykonywanie czynności podczas budowania (składających się na) spektaklu warsztatowego w wybranej konwencji scenicznej. Prezentacja i interpretacja podjętego zadania aktorskiego i jego wymiaru terapeutycznego w procesie gry.
Skala ocen za aktywność podczas pracy nad przygotowaniem spektaklu warsztatowego : ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);
Warunkiem uzyskania zaliczenia jest udział w procesie budowania spektaklu warsztatowego jako wyniku pozytywnej oceny aktywności na zajęciach
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen uwzględniająca ocenę za aktywności w planowaniu i realizacji działań podczas prac nad spektaklem oraz ocena prezentacji ustnych podczas ćwicze
Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 06-05-2020 08:44)