SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

PDW: Sztuka dyskusji i debaty - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu PDW: Sztuka dyskusji i debaty
Kod przedmiotu 09.0-WH-FiPlD-FP-A-2-Ć-S14_genYIZK6
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Filologia polska
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. zw. dr hab. Stanisław Borawski
  • dr hab. Iwona Pałucka-Czerniak, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów ze specyfiką dyskusji i debaty jako przejawów współczesnej komunikacji publicznej. Kształtowanie umiejętności krytycznej analizy współczesnych debat medialnych, radiowych i internetowych pod kątem realizacji celów perswazyjnych. Obserwacja i analiza mowy ciała, argumentacji, grzeczności językowej oraz skuteczności komunikatu w określonym kontekście komunikacyjnym. Praktyczna analiza chwytów erystycznych, stosowanych w debacie publicznej. Trening umiejętności argumentacyjnych w dyskusji.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Współczesne gatunki komunikacji społecznej: dyskusja i debata. Dyskurs publiczny – charakterystyka, typy, przekształcenia. Specyfika adresata i odbiorcy w komunikacji publicznej, elitarność a masowość w komunikacji. Sposoby przekonywania: techniki argumentacyjne, pozajęzykowe środki komunikatywne, aspekty mowy ciała.

Metody kształcenia

Ćwiczenia, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Aktywny udział w zajęciach, zaliczenie ćwiczeń na tekstach, test.

Literatura podstawowa

Chantal St-H., Dyskusja bez kłótni, z fr. przeł. Elżbieta Derelkowska, Warszawa 2005.

Grzelka M., O kształcie debaty publicznej (casus intelektualisty), „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” 17 (37), s. 41-52.

Kampka A., Debata społeczna. Zmiany społecznych norm komunikacji, Warszawa 2014.

Miżejewski M., Wolność mediów a odpowiedzialność za słowo w debacie publicznej, „Studia Socialia Cracoviensia 6” 1 (10), s. 181-195.

Perelman Ch., Imperium retoryki, Warszawa 2004.

Pstrąg J., Werbalne i niewerbalne techniki i strategie konwersacyjnego oponowania na materiale debat telewizyjnych, Universitas, Kraków 2004.

Literatura uzupełniająca

Bugajski M., Odbiorca i adresat w procesie komunikacji, [w:] tenże, Językoznawstwo normatywne, s. 435-451.

Cichobłaziński L., Techniki negocjacji i mediacji, Częstochowa 2008

Cieślak R., Retoryka ciała w dyskursie publicznym, Toruń 2008.

Dobrowolski Z., Debata publiczna jako instrument usprawniania zarządzania organizacjami publicznymi, „Studia Lubuskie” 9 (2013), s. 127-142.

Kozioł R., Forum Debaty Publicznej, „ Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica” XIII (2014), s. 201-219.

Nęcki Z., Komunikowanie interpersonalne, Wrocław 1991.

Paduczewa J., Presupozycje a inne typy informacji zdaniowej nie wyrażonej explicite, „Przegląd Humanistyczny” nr 6, 1987, s. 93-107.

Pisarkowa K., O komunikatywnej funkcji przemilczenia, „Zeszyty Prasoznawcze” R. XXVII, 1986, nr 1.

Retoryka wizerunku medialnego, red. A. Budzyńska-Daca, A. Kampka, K. Molek-Kozakowska, Warszawa 2016.

Szymanek K., Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2004.

Walas T., Zawiązany język. O kłopotach z dyskursem publicznym, [w:] Retoryka dziś. Teoria i praktyka, pod red. R. Przybylskiej i W. Przyczyny, Kraków 2001, s. 121-135.

Zbróg Z., Zbróg P., Językowe i pozajęzykowe nośniki reprezentacji społecznych w dyskursie publicznym, „Respectus Philologicus” 31 (36/2017), s. 70-81.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 30-10-2020 12:19)