1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2020/2021
4. Dziennikarstwo i komunikacja społeczna - pierwszego stopnia
5. Teoria komunikacji społecznej i medialnej

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teoria komunikacji społecznej i medialnej - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Wiedza: zdobycie szczegółowej wiedzy o komunikowaniu ze szczególnym uwzględnieniem komunikacji społecznej i medialnej. Poznanie terminologii z zakresu nauki o komunikowaniu społecznym i medialnym.

Umiejętności: Zdobycie umiejętności analizy komunikacyjnej wypowiedzi medialnych. Zdobycie umiejętności analizy wypowiedzi w uwarunkowaniu medialnym i społecznym.

Kompetencja: Zdobycie świadomości poglądów z zakresu komunikowania społecznego i medialnego. Zrozumienie roli języka w przekazie medialnym i społecznym. Ukształtowanie świadomości odpowiedzialności za przekazy medialne i społeczne.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

brak

Zakres tematyczny

ĆWICZENIA

Konflikty i bariery w komunikacji. Milczenie i przemilczanie komunikacyjne. Męskie i kobiece style komunikacji. Komunikacja z chorymi i osobami z niepełnosprawnością. Relacje komunikacyjne w bliskich związkach. Grupy i ich komunikacyjne zależności. Mediatyzacja życia. Komunikowanie masowe. Systemy komunikowania organizacyjnego i masowego. Komunikowanie publiczne i polityczne. Społeczeństwo informacyjne.

WYKŁAD:

Język jako narzędzie komunikowania. Komunikowanie i komunikowanie się – komunikacja jako tworzenie wspólnoty. Społeczne i historyczne uwarunkowania współczesnej komunikacji językowej. Poziomy komunikowania społecznego. Relacje nadawczo-odbiorcze w przekazie medialnym i społecznym. Tożsamość a komunikowanie. Najważniejsze teorie i schematy komunikacyjne. Wpływ techniki na sposoby komunikowania. Komunikowanie medialne w kontekście materialnym i społecznym.

Metody kształcenia

Wykład informujący, wykład problemowy, opis uzasadniający, rozmowa nauczająca, analiza tekstów źródłowych, analiza przypadku.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

udział w wykładzie, ocena przygotowania do dyskusji na ćwiczeniach, praca pisemna, zdanie egzaminu

Literatura podstawowa

1. Baran J., Mikrut A. (red.), Umiejętności komunikacyjne osób z niepełnosprawnością: teoria, diagnoza, wspomaganie, Kraków 2007.
2. M. Bugajski, Język w komunikowaniu, Warszawa 2006.
3. B. Dobek-Ostrowska (red.), Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, Wrocław 2001.
4. B. Dobek–Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 2004.
5. T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 2004.
6. M. Golka, Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne, Warszawa 2008.
7. Majewska M., Słowo też jest lekiem, czyli o komunikacji lekarza z pacjentem, „Zeszyty Prasoznawcze”, 2015, T. 58, nr 2 (222), s. 224-237.
8. D. McQuail, Teoria komunikowania masowego, przeł. M. Bucholc, A. Szulżycka, Warszawa 2007.
9. S. P. Morreale, S. P. Spitzberg, J. K. Barge, Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, Warszawa 2011.

Literatura uzupełniająca

1. B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007.
2. T. Globan-Klas, Cywilizacja medialna, Warszawa 2005 (tu: Glokalizacja, czyli globalne z lokalnym, s. 174-210).
3. E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, przekł. Olga i Wojciech Kubińscy oraz Magdalena Kacmajor, Gdańsk 2003.
4. Norma a komunikacja, pod red. M. Bugajskiego i M. Steciąg, Wrocław 2009.
5. Świadomość w komunikowaniu, pod red. M. Bugajskiego i M. Steciąg, Zielona Góra 2012.
6. Tożsamość w komunikowaniu, pod red. M. Bugajskiego i M. Steciąg, Zielona Góra 2014.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 20-11-2020 12:18)