Celem zajęć jest nabycie przez studentów wiedzy na temat specyfiki coachingu na tle innych działań rozwojowych, a także wprowadzenie w coachingowy styl zarządzania. Studenci nabędą praktyczne umiejętności stosowania podstawowych narzędzi w pracy z klientem. Nacisk położony zostanie na wyrobienie w nich zdolności odpowiedzialnego wykonywania profesji coacha.
Wymagania wstępne
–
Zakres tematyczny
Definicje i rodzaje coachingu. Filozoficzne i psychologiczne zaplecze coachingu. Coaching a inne formy rozwoju potencjału twórczego człowieka.
Teorie uczenia się osób dorosłych.
Specyfika komunikacji coachingowej. Podstawowa terminologia dotycząca procesu coachingu. Główne kompetencje coacha. Inteligencja emocjonalna.
Zjawiska nieświadome istotne w relacji coachingowej – rozpoznawanie i sposoby radzenia sobie z nimi. Ogólne zasady praktyki coachingowej. Kodeks etyczny coacha.
Co-active coaching. Pozycje słuchania J. Enrighta.
Coaching jako jeden ze stylów zarządzania.
Warsztat sesji coachingowej.
Metody kształcenia
praca indywidualna i w parach, „burza mózgów”, warsztat grupowy, dyskusja moderowana
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
zaliczenie z oceną na podstawie uczestnictwa w zajęciach, prowadzenia koaktywnej sesji coachingowej, aktywnego udziału w warsztacie grupowym, pracy indywidualnej i w parach oraz w dyskusjach; przygotowanie projektu
Literatura podstawowa
Bavister S., Vickers A., Coaching, tłum. M. Kowalczyk, Gliwice 2007.
Bennewicz M., Coaching, czyli Restauracja osobowości, Warszawa 2013.
Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków, (red.) M. Sidor-Rządkowska, Kraków 2009.
Enright J., Pozycje słuchania terapeutycznego, „Nowiny Psychologiczne” 1985, nr 3.
Gallwey T. W., Tenis. Wewnętrzna gra, tłum. R. Madejczyk, Pszczyna 2006.
Kućka J. i in., Moc coachingu. Poznaj narzędzia rozwijające umiejętności i kompetencje osobiste, Gliwice 2013, wyd. 2.
McLeod A., Mistrz coachingu. Podręcznik dla menedżerów, HR-owców i trenerów, tłum. M. Witkowska, Gliwice 2008.
Rogers J., Coaching. Podstawy umiejętności, tłum. K. Konarowska, D. Porażka, Gdańsk 2013.
Rzycka O., Niezwykła moc zadawania pytań w zarządzaniu ludźmi, Warszawa 2010.
Spencer J., Kto zabrał mój Ser?, tłum. A. Kurpiewski, Warszawa 2014.
Literatura uzupełniająca
Coaching doskonały. Przewodnik profesjonalny, (red.) J. Passmore, tłum. B. Grabska-Siwek, G. Siwek, Warszawa 2012.
Gordon Th., Wychowanie bez porażek szefów, liderów, przywódców, tłum. A. Makowska, Warszawa 2000, wyd. 2.
Kimsey-House H. i in., Coaching koaktywny. Zmiany w biznesie, zmiany w życiu, tłum. M. Piechnik-Potęga, Warszawa 2014, wyd. 2.
Law H., Ireland S., Hussain Z., Psychologia coachingu, tłum. G. Skoczylas, Warszawa 2010.
Life Coaching. Relacje w równowadze, (red.) K. Ramirez-Cyzio, Warszawa 2010.
Uwagi
Podstawy coachingu - to pierwsze ścisle praktyczne zajęcia kierunkowe, podczas których studenci nie tylko nabywają wiedzy i określonych kompetencji, ale też mają okazję sami wejść w proces i wdrażać pewne zmiany we własnym życiu. Okresem optymalnym na to jest przerwa ok. dwóch tygodni.
Zmodyfikowane przez dr Dariusz Sagan (ostatnia modyfikacja: 18-07-2020 04:43)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
