1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2020/2021
4. Kulturoznawstwo - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Wiedza o teatrze i dramacie

Wygeneruj PDF dla tej strony

Wiedza o teatrze i dramacie - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów ze specyfiką teatru jako dyscypliny sztuki oraz dramatu jako gatunku związanego z literaturą i teatrem.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

brak

Zakres tematyczny

Wykład:

1. Teatr jako sytuacja ludzka i jako sztuka (teatr jako poznanie i jako obrzęd, choreia, misteria delfickie, dionizyjskie, orfickie, ekstaza i oczyszczenie, epopteia, zaplecze przedmiotowe i architektoniczne – symbolika budowli.)

2. Konstytuowanie się formy literackiej dramatu (rola aktora, różne formy literackie u źródeł teatru, paradygmaty kompozycji i postaciowania).

3. Teatr misteryjny (źródła, mystērion, sacramentum, symbolika przestrzeni gry –mansjony, scena symultaniczna, symbolika czasu gry, kalwarie, misteria kalwaryjskie, nowoczesne nawiązania w Polsce – Kazimierz Dejmek, Konrad Swinarski, Tadeusz Kantor – happeningi, kontynuacje).

4. Eksperymentowanie relacjami aktor-widz (Wielka Reforma Teatru, Juliusz Osterwa, Tadeusz Kantor, Jerzy Grotowski, trening aktorski a „akt całkowity”.)

5. Shakespeare, francuski klasycyzm  - geneza i dwa paradygmaty aktorstwa.

6. Opera – renesansowa geneza, rozwój gatunków i kanoniczne przykłady dzieł oraz współczesne eksperymenty inscenizacyjne.

7. Plastyka w teatrze (widowisko, iluzyjność inscenizacji, Wielka Reforma Teatru na Zachodzie i w Rosji, Antonin Artuad, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Wasyl Kandinsky, Józef Szajna, Leszek Mądzik, polskie doświadczenia w scenografii, nowa estetyka – laser).

 

Ćwiczenia:

1. Znak w teatrze.

2. Typy znaków teatralnych.

3. Autonomiczność sztuki widowiskowej.

4. Literacka i teatralna koncepcja dramatu.

5.Teatr a inne dyscypliny i gatunki sztuki.

6. Dramat a inne dyscypliny i gatunki sztuki.

7. Arystotelesowska koncepcja dramatu.

8. Problemy analizy spektaklu.

9. Relacje aktor – widz w kontekście teorii komunikacji.

10. Performatywny charakter sztuki teatru a kontekst społeczny.

Metody kształcenia

wykład syntetyczny, opisowy, analityczny, problemowy; dyskusja, krytyczna praca z tekstem źródłowym, analiza i interpretacja audiowizualnych rejestracji spektakli

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Kolokwium, weryfikacja przygotowania do zajęć,  krytyczne notatki z zadanych na ćwiczenia lektur, samodzielna praca pisemna/prezentacja, uczestniczenie w dyskusjach i kreatywny udział w pracach analitycznych grupy

Literatura podstawowa

 

1. K. Braun, Wielka Reforma Teatru w Europie, Wrocław 1984.

2. M. Czrenle, Szajna, Gdańsk 1974.

3. Nicole, Dzieje teatru, przeł. A. Dębnicki, Warszawa 1974.

4. Nicole, Dzieje dramatu, przeł. A. Dębnicki, Warszawa 1980.

5. Z. Raszewski, Krótka historia teatru polskiego, Warszawa 1977.

6. M. Semil, E. Wysińska, Słownik współczesnego teatru, Warszawa 1980.

7. K. Smużniak, Teatr milczenia, Zielona Góra 2005.

(każdorazowo aktualizowana przez prowadzącego w związku z dramaturgią przebiegu ćwiczeń)

 

Literatura uzupełniająca

1.     Burkot S., Tadeusz Różewicz, Warszawa 1987.

2.     Braun K., Tadeusz Różewicz. Języki teatru, Wrocław 1989.

3.     Gębala S., Teatr Różewicza, Warszawa 1978.

4.     Pleśniarowicz K., Kantor: artysta końca wieku, Wrocław 1997.

5.     Sinko T., Zarys literatury greckiej, Warszawa 1959.

6.     Starnawski J., „Antygona” Sofoklesa, Warszawa 1983.

Uwagi

brak

Zmodyfikowane przez dr Dariusz Sagan (ostatnia modyfikacja: 15-06-2020 22:15)