SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Gramatyka kontrastywna polsko-niemiecka |
Kod przedmiotu | 09.3-WH-FGP-GKO |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Filologia germańska |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | niemiecki |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Gramatyka kontrastywna opisuje różnice i podobieństwa w budowie dwóch lub więcej języków. Porównań można dokonywać na płaszczyźnie całej gramatyki (całego systemu) lub tylko na wybranym fragmencie (podsystemie), np. porównując składnię, fleksję, fonetykę itd. W tym przypadku przedmiotem analizy będą określone podsystemy języka polskiego i niemieckiego. Uchwycone w trakcie analizy empirycznej przykłady różnic i podobieństw stanowią podstawę do formułowania wniosków uogólniających (reguł kontrastywnych), które kształtują świadomość językową i tym samym umożliwiają efektywną naukę i użycie języka w sytuacjach komunikacyjnych. Opis kontrastywny danych par językowych jest również nieodzowny przy opracowywaniu materiałów i podręczników do nauki języka obcego. Stosując profilaktykę najczęściej popełnianych błędów interferencyjnych zwraca się uwagę zarówno na różnice jak i podobieństwa w budowie języków.
Brak wymagań wstępnych.
Należy jednakże oczekiwać, że studenci mają podstawową wiedzę na temat budowy języka ojczystego wymaganą na poziomie maturalnym, potrafią rozróżniać części mowy i części zdania oraz znają podstawową terminologię językoznawczą w tym zakresie.
Punktem wyjścia analizy kontrastywnej jest przedstawienie przedmiotu gramatyki kontrastywnej i jej celów badawczych. Omówiona zostanie historia i stan obecny gramatyki kontrastywnej wraz z występującymi w tym obszarze metodami badań.
Studenci zapoznają się z praktycznymi metodami opisu językoznawczego wychodząc od pojęcia Tertium comparationis. Zajęcia będą skupiały się na zagadnieniach ekwiwalencji i interferencji z uwzględnieniem następujących tematów:
1) Kontrasty foniczne [m.in. interferencja i transferencja; kontrasty w zakresie akcentuacji i intonacji]
2) Kontrasty morfologiczne [kategorie gramatyczne, przypadki rzeczowników, rodzaj gramatyczny, określoność/nieokreśloność rzeczowników, czasownik, przymiotnik]
3) Przyszłość wyrażana czasem teraźniejszym
4) Kontrasty składniowe [m.in. orzeczenie w zdaniu oznajmującym, rama zdaniowa, miejsce czasownika w zdaniu pytającym, miejsce orzeczenia w zdaniu podrzędnym]
5) Kontrasty leksykalne [rodzaje ekwiwalencji, kontrasty idiomatyczne, fałszywi przyjaciele]
6) Interferencja pragmalingwistyczna - różnice kulturowe pomiędzy rodzimymi użytkownikami języka polskiego i niemieckiego – spojrzenie przez pryzmat języka
Analiza tekstów źródłowych i przykładów reprezentatywnych dla danego zjawiska podsystemu językowego w celu odkrywania podobieństw (abstrahowanie) i formułowania reguł (uogólnianie) w procesie indukcji i dedukcji. Poza tym: prezentacja wybranych zagadnień z zakresu gramatyki kontrastywnej w formie krótkich opracowań popartych przykładami (PowerPoint).
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Udział w zajęciach, poprawna prezentacja kontrastywnej analizy zdania, części mowy lub wzorca komunikacji językowej oraz zaliczenie w formie ustnej lub pisemnej kluczowych treści przerabianego materiału pod koniec semestru,
Brak uwag
Zmodyfikowane przez dr hab. Jarochna Dąbrowska-Burkhardt, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 12-06-2020 14:42)