1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2021/2022
4. Dziennikarstwo i komunikacja społeczna - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Podstawy retoryki i erystyki

Wygeneruj PDF dla tej strony

Podstawy retoryki i erystyki - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Wiedza: Celem zajęć jest zapoznanie studentów z retoryką rozumianą jako sztuka skutecznego komunikowania publicznego.

Umiejętności: Celem zajęć jest kształtowanie świadomości o roli języka jako narzędzia o szczególnym oddziaływaniu na ludzkie emocje, myśli, oceny, zachowania i działania oraz kształcenie umiejętności skutecznego perswazyjnie, a więc poprawnego i pięknego mówienia, spójnego komponowania wypowiedzi z uwzględnieniem do kogo i po co się mówi.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

brak

Zakres tematyczny

1. Retoryka jako nauka. Retoryka w badaniach nad mediami.
2. Media jako organizator komunikacji społecznej – związki z retoryką.
3. Etapy przygotowywania mowy: inventio, dispositio, elocutio, memoria, actio (w tym: pozawerbalne środki perswazyjne).
4. Propaganda, reklama, debata publiczna. 
5. Retoryka a erystyka. Chwyty erystyczne w debacie publicznej i sposoby obrony przed nimi.

Metody kształcenia

Pogadanka, dyskusja problemowa, praca w grupach, praca z tekstem (w tym z tekstem audiowizualnym).

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Obecność na zajęciach, aktywność na zajęciach, małe formy wypowiedzi (ustne i pisemne), odpowiedź ustna, wygłoszenie mowy (projekt), sprawdzian wiedzy.

Literatura podstawowa

Ćwiczenia z retoryki, red. M. Barłowska, A. Budzyńska-Daca, M. Załęska,  Warszawa 2012.

Kochan M., Pojedynek na słowa – techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków 2005.

Korolko M., Sztuka retoryki, przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990.

Lewiński P., Retoryka reklamy, Wrocław 1999

Lichański J.Z., Retoryka. Historia, teoria, praktyka, t.1, 2, Warszawa 2007.

Pisarek W., Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002.

Schopenhauer A., Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 1993.

Tokarz M., Argumentacja, perswazja, manipulacja – wykłady z teorii komunikacji, Gdańsk 2006.

Szymanek K., Sztuka argumentacji, Warszawa 2001.

Retoryka, red. M. Barłowska, A. Budzyńska-Data, P. Wilczek, Warszawa 2009.

Literatura uzupełniająca

Bauer Z., Dziennikarstwo wobec nowych mediów, Kraków 2009

Borg J., Perswazja. Sztuka wpływania na ludzi, przeł. Radosław Madejski, Warszawa 2006.

Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2005

Dajewski W., Śladami wielkich mówców, Kraków 1970.

Dobek-Ostrowska B. , Komunikowanie publiczne i polityczne, Warszawa 2006

Goban-Klas T., Komunikowanie i media masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2008.

Hawrysz M., Formy komunikacji agonistycznej, [w:] taż, Polemiczna twórczość Marcina Czechowica w perspektywie genologii lingwistycznej, Zielona Góra 2012.

Kochan M., Slogany w reklamie i polityce, Warszawa 2003.

Komunikacja niewerbalna. Postawa, mimika, gest, Wrocław 1996.

Montana-Czarnawska, Współczesny sofista, czyli nowe chwyty erystyczne, Warszawa 1995.

Mrozowski M., Między manipulacją a poznaniem. Człowiek w świecie mediów, Warszawa 1991.

Perelman Ch., Imperium retoryki: retoryka i argumentacja; przeł. M. Chomicz, Warszawa 2002.

Szczęsna E., Poetyka mediów. Polisemiczność, digitalizacja, reklama, Warszawa2007

Witkowskja-Maksimczuk B., Elementy retoryki i erystyki w przykładach, Warszawa 2014.

Ziomek J., Retoryka opisowa, Wrocław, Warszawa 2000.

Uwagi

brak

Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 13-05-2021 12:29)