SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Analiza dyskursu publicznego - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Analiza dyskursu publicznego
Kod przedmiotu 09.3-WH-DiksD-ADP-S17
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. Magdalena Steciąg
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wiedza: zapoznanie studenta z teorią dyskursu i metodologią jego analizy (ze szczególnym uwzględnieniem lingwistycznej analizy dyskursu), przedstawienie najważniejszych uwarunkowań, mechanizmów, strategii, a także problemów współczesnej debaty publicznej oraz możliwości ich rozwiązywania na gruncie dyskursu.

Umiejętności: podnoszenie świadomości językowej, rozwijanie kompetencji dyskursywnej, czyli umiejętności posługiwania się językiem jako wyrazicielem i kreatorem postaw, dostrzegania, tworzenia i rozumienia wypowiedzi o różnym zabarwieniu ideologicznym.

Kompetencje: uwrażliwienie studenta na problem poprawności politycznej w języku i poszanowania wielości postaw dyskursywnych, znaczenia etyki słowa w dyskursie publicznym jako warunku jakość życia społecznego.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

  1. Co to jest dyskurs – przedmiot analizy dyskursu.
  2. Kształt zmediatyzowanej debaty publicznej a wielość dyskursów.
  3. Zaburzenia dyskursu – bariery i pomosty w debacie publicznej.
  4. Kompetencja dyskursywna jako warunek efektywnego udziału w życiu publicznym.
  5. Lingwistyczna analiza dyskursu: metaforyka, gramatyka, wartościowanie. 
  6. Uczestnicy dyskursu: podmioty, tożsamości i role społeczne.
  7. Ramowanie dyskursu – ramy interpretacyjne i scenariusze komunikacyjne w dyskursie publicznym.
  8. Między dyskursami – łańcuchy intertekstualne i gatunkowe w debacie publicznej.
  9. Znaki w akcji, czyli o multimodalności dyskursu publicznego.

Metody kształcenia

Metody: wykład problemowy, dyskusja, studia przypadków.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ocena aktywności na zajęciach i udziału w dyskusji, ocena umiejętności krytycznej analizy tekstów źródłowych, prezentacja „studium przypadku” – analizy dyskursu na aktualny temat w debacie publicznej.

Literatura podstawowa

Bariery i pomosty w komunikacji językowej Polaków, red. J. Bartmiński, U. Majer-Baranowska, Lublin 2005.

Czyżewski M., Kowalski S., Piotrowski A., Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, Kraków 1997 (lub 2010).

Jak analizować dyskurs? Perspektywy dydaktyczne, red. W. Czachur, A. Kulczyńska, Ł. Kumięga, Kraków 2016.

Steciąg M., Naturalizacja - ideologia - dialektyka, czyli co ujawnia krytyczna analiza dyskursu, w: Komunikacyjne aspekty badania języka, red. M. Hawrysz, M. Uździcka, Zielona Góra 2013.

Literatura uzupełniająca

Fairclough N., Language and Power, London – New York 1989.

Kloch Z., Odmiany dyskursu. Semiotyka życia publicznego w Polsce po 1989 roku, Wrocław 2006.

Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, red. A. Duszak, N. Fairclogh, Kraków 2008.

Steciąg M. Dyskurs ekologiczny w debacie publicznej, Zielona Góra 2012.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 06-05-2021 12:50)