SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Historia filozofii współczesnej |
Kod przedmiotu | 08.1-WH-CDFP-HFW-S16 |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Coaching i doradztwo filozoficzne |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 6 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie |
Wykłady: przedstawienie rozwoju współczesnej filozofii anglosaskiej, francuskiej i niemieckiej. Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów ze współczesną myślą europejską, obejmującą okres od połowy XIX w. po koniec XX w. Ukazany zostanie zarówno jej kontekst racjonalny, jak i irracjonalny. Uczestnikom zajęć, analizującym teksty źródłowe, przybliżona zostanie problematyka ujęta w klamrę zagadnień i kierunków, podejmowana przez filozofów tego czasu.
Zaliczony kurs z historii filozofii starożytnej, średniowiecznej i nowożytnej
Wykłady skupiają się na przedstawieniu XIX-wiecznych nurtów intelektualnych: pozytywizmu, marksizmu i filozofii życia oraz ich wpływu na powstanie kierunków filozofii XX wieku. Problematyka ćwiczeń uszeregowana została chronologicznie, a jej zakres wyznaczają m.in. takie pola tematyczne: fenomenologia, pragmatyzm, filozofia życia, marksizm, egzystencjalizm, personalizm, strukturalizm, filozofia spotkania, postmodernizm.
Wykład informacyjny, wykład problemowy, wykład analityczny, pogadanka, praca z książką, wykład konwersatoryjny
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady: test egzaminacyjny z progami punktowymi, słuchanie ze zrozumieniem
Ćwiczenia: test końcowy, referat, konspekt, obecność i aktywny udział w zajęciach, sumienne opracowanie materiałów do ćwiczeń, stosowanie się do poleceń prowadzącego zajęcia
1. W. Mackiewicz, Filozofia współczesna w zarysie, Warszawa 1994.
2. A.J. Ayer, Filozofia w XX wieku, Warszawa 1997.
3. J. Lechte, Panorama współczesnej myśli humanistycznej, Warszawa 1999.
1. K. Marks, Praca wyobcowana, [w:] idem, Rękopisy ekonomiczno-filozoficzne z 1844 r., przeł. K. Jażdżewski, Warszawa 1958.
2. S. Kierkegaard, Bojaźń i drżenie, przeł. J. Iwaszkiewicz, Warszawa 1982.
3. F. Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra, przeł. W. Berent, Poznań 2000.
4. A. Schopenhauer, Świat jako wola i przedstawienie tom 1, (§ 1-4, 7, 9-10), przeł. J. Garewicz, Warszawa 1994.
5. E. Cassirer, Esej o człowieku (rozdz. I, II), przeł. A. Staniewska, Warszawa 1998.
6. W. Dilthey, O powstaniu hermeneutyki [w:], idem, Pisma estetyczne, przeł. K. Krzemieniowa, Warszawa 1982.
7. L. Szestow, Skrępowany Parmenides, [w:] idem, Ateny i Jerozolima, przeł. C. Wodziński, Warszawa 1988.
8. E. Husserl, Idea fenomenologii (Dyspozycja wykładów, rozdz. I - IV), przeł. J. Sidorek, Warszawa 1990.
9. J.-P. Sartre, Egzystencjalizm jest humanizmem, przeł. J. Krajewski, Warszawa 1998.
10. E. Mounier, Co to jest personalizm?, przeł. A. Turowiczowa, Kraków 1960.
11. M. Foucault, Przedmowa do Słów i rzeczy, [w:] idem, Filozofia. Historia. Polityka: Wybór pism, przeł. D. Leszczyński, Warszawa-Wrocław 2000.
12. C. Lévi-Strauss, Antropologia strukturalna (fragmenty), przeł. K. Pomian, Warszawa 2000.
13. J. Derrida, Kres człowieka, [w:] idem, Pismo filozofii, przeł. B. Banasiak, Warszawa 1993.
14. H. Bergson, Ewolucja twórcza, przeł. F. Znaniecki, Warszawa 1957.
15. W. James, Pragmatyzm, przeł. M. Szczubiałka, Warszawa 1998.
Zmodyfikowane przez dr Dariusz Sagan (ostatnia modyfikacja: 22-04-2021 15:17)