SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Krajoznawstwo - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Krajoznawstwo
Kod przedmiotu 04.4-WZS-TiRP-K
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Turystyka i rekreacja
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Paweł Czechowski
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Laboratorium 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Umiejętność definiowania pojęć: krajoznawstwo, obiekt krajoznawczy, centrum krajoznawcze, zespół krajoznawczy, Inwentaryzacja Krajoznawcza Polski;

Umiejętność wskazania źródeł wiedzy krajoznawczej;

Wiedza nt. historii i rozwoju stowarzyszeń o charakterze krajoznawczym;

Wiedza nt. historii oraz rozwoju prasy krajoznawczej;

Wiedza nt. metod oraz form uprawiania krajoznawstwa;

Znajomość rodzajów krajobrazów naturalnych, występujących w Polsce;

Wiedza nt. ochrony dóbr oraz walorów krajoznawczych;

Znajomość oraz umiejętność zlokalizowania obszarów chronionych w Polsce.

Wymagania wstępne

Ogólna wiedza o kraju, zawarta w programach szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły średniej.

 

Zakres tematyczny

Wykłady:

  1. Istota i znaczenie krajoznawstwa. Krajoznawstwo a nauka.
  2. Funkcje społeczno-kulturowe działalności krajoznawczej.
  3. Działalność krajoznawcza jako narzędzie edukacji.
  4. Krajoznawstwo w Polsce – rys dziejów: kronikarstwo, początki muzealnictwa, wyprawy krajoznawcze, Towarzystwo Tatrzańskie, Polskie Towarzystwo Krajoznawcze.
  5. Polskie krajoznawstwo po II wojnie światowej: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze – struktura i działalność, ewolucja.
  6. Sposoby i środki upowszechniania krajoznawstwa: informacja krajoznawcza, kanały i narzędzia przekazu informacji krajoznawczej, odznaki krajoznawcze.
  7. Regionalizm krajoznawczy.
  8. Metody i formy uprzystępniania walorów krajoznawczych – interpretacja dziedzictwa.

Ćwiczenia/Laboratoria:

  1. Krajoznawstwo a turystyka.
  2. Organizatorzy i promotorzy krajoznawstwa: działalność oddolna i zinstytucjonalizowana,  np. Narodowy Instytut Dziedzictwa.
  3. Walory krajoznawcze i ich systematyka.
  4. Podstawy Inwentaryzacji Krajoznawczej Polski: przedmiot inwentaryzacji, grupy rodzajowe, zakres, kartoteki, proces klasyfikacji.
  5. Pozyskiwanie danych krajoznawczych. Informacja krajoznawcza.
  6. Stan obecny i problemy ochrony dóbr i walorów krajoznawczych.
  7. Klasyfikacja typologiczna krajobrazów naturalnych w Polsce.
  8. Obszary chronione w Polsce.
  9. Obiekty na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości UNESCO w Polsce. Pomniki historii. Rezerwaty biosfery.
  10. Archiwa. Zbieractwo i kolekcjonerstwo.
  11. Muzea:  klasyfikacja muzeów,  muzealne wydarzenia cykliczne.
  12. Odznaki krajoznawcze i ich rola w popularyzowaniu krajoznawstwa.
  13. Konkursy wiedzy o Polsce i regionie najbliższym. Questy krajoznawcze.
  14. Identyfikacja i interpretacja dziedzictwa krajoznawczego wybranej „małej ojczyzny”.

Metody kształcenia

  • Wykład, dyskusja, praca z książką;
  • Klasyczna metoda problemowa.
  • Metoda realizacji zadań.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

  • Zaliczenie na ocenę na podstawie oceny z ćwiczeń/laboratorium. Ocena zadań wykonywanych na zajęciach.
  • Wykłady kończą się egzaminem. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi.

Literatura podstawowa

  1. Kruczek Zygmunt, Kurek Artur, Nowacki Marek, Krajoznawstwo. Zarys teorii i metodyki, Kraków 2003, Wydawnictwo „Proksenia”;
  2. Bieńczyk G. Krajoznawstwo i jego związki z turystyką. Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2003.
  3. Mazur E., Leksykon turystyki i krajoznawstwa; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2000

Literatura uzupełniająca

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Agnieszka Gandecka (ostatnia modyfikacja: 14-06-2021 09:28)