SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Kinezyterapia - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Kinezyterapia
Kod przedmiotu 12.6-WL-FIZJO-KIN
Wydział Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu
Kierunek Fizjoterapia
Profil praktyczny
Rodzaj studiów jednolite magisterskie
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 10 0,67 - - Zaliczenie na ocenę
Zajęcia praktyczne 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

  1. Przygotowanie teoretyczne i wyuczenie praktyczne studenta umiejętności diagnostycznych w zakresie wykonywania badań oraz testów niezbędnych dla doboru środków kinezyterapii.
  2. Zapoznanie z funkcjonowaniem układu nerwowego w sterowaniu narządem ruchu, zapoznanie studentów z pojęciem kompensacji i możliwościami, jakie ona stwarza w kinezyterapii – nauka ruchu.
  3. Wykształcenie umiejętności dobierania i wykonywania/stosowania ćwiczeń leczniczych, metod i technik kinezyterapeutycznych adekwatnie do stanu funkcjonalnego pacjenta.
  4. Wypracowanie umiejętności opisu i interpretacji teoretycznych podstaw techniki i metodyki usprawniania leczniczego, także z wykorzystaniem specjalistycznej aparatury i sprzętu.

Wymagania wstępne

Student powinien posiadać wiedzę z zakresu fizjoterapii ogólnej, biologii medycznej, anatomii prawidłowej, fizjologii, kinezjologii oraz wiedzę i umiejętności z zakresu Kinezyterapii z semestru 2-go

 

Zakres tematyczny

Wykłady:

Synergia – definicja, rodzaje synergii – bezwzględna, względna (agonistyczna, antagonistyczna), rodzaje ćwiczeń synergistycznych i ich zastosowanie w kinezyterapii.

Wybrane zagadnienia reedukacji nerwowo–mięśniowej; reedukacja: definicja, filozofia PNF, rodzaje reedukacji (prosta i złożona) w oparciu o założenia koncepcji PNF, rola proprioreceptorów w reedukacji oraz sumowania się bodźców, podstawowe wzorce.

Zasady prawidłowego chodu oraz wie, analizy, ocena chodu z uwzględnieniem poszczególnych faz i determinantów/wskaźników chodu prawidłowego. Rodzaje chodów patologicznych, ich przyczyny. Zasady nauki/reedukacji chodu.

Sposoby wykorzystania kinezyterapii w procesie terapeutycznym, usystematyzowanie technik wykonywania ćwiczeń leczniczych zgodnie z systematyką. Omówienie istoty ćwiczeń domowych w procesie rehabilitacji.

Biofeedback – zastosowanie w rehabilitacji, zasady ćwiczeń z wykorzystaniem biofeedbacku.

Zajęcia praktyczne:

Dobór i przeprowadzenie odpowiednio do stanu funkcjonalnego pacjenta ćwiczeń i technik z zakresu kinezyterapii, w oparciu o wyniki przeprowadzonej oceny funkcjonalnej z dostrzeżeniem i skorygowaniem popełniane przez pacjenta błędów w czasie wykonywania zleconych ćwiczeń kinezyterapeutycznych; dobór i przeprowadzenie, w oparciu o systematykę ćwiczeń stosowanych w kinezyterapii (ćwiczenia bierne – ćwiczenia bierne właściwe, ćwiczenia czynne – czynne izometryczne, czynne wspomagane, czynne w odciążeniu, czynne w odciążeniu z oporem, czynne wolne, czynne wolne z oporem oraz ćwiczenia specjalne – ćwiczenia czynno–bierne, synergistyczne, oddechowe, ogólnousprawniające, koordynacyjne, równoważne, rozluźniające, w wodzie, gimnastykę poranną); przeprowadzenie właściwego pokazu i instruktażu wraz z stopniowaniem poziomu trudności stosowanych ćwiczeń kinezyterapeutycznych;

Ćwiczenia w łańcuchu otwartym i zamkniętym oraz właściwy dobór oporu do ćwiczeń, wykorzystując odpowiedni rodzaj skurczu mięśniowego i pracy mięśniowej;

Testy funkcjonalne i kliniczne mięśni – właściwy dobór w zależności od stanu funkcjonalnego pacjenta i przeprowadzenie ćwiczeń stosowanych w kinezyterapii indywidualnej i w odpowiednio dobranych grupach;

Poizometryczna relaksacja mięśni, stretching, autoterapia; student potrafi przeprowadzić zabiegi poizometrycznej relaksacji mięśni;

Metody kształcenia

Wykład z elementami dyskusji.

Prezentacja multimedialna z elementami dyskusji.

Zadania - ćwiczenia praktyczne - analiza diagnostyczna, zastosowanie technik kinezyterapeutycznych.

Studium przypadku - analiza wybranych zespołów klinicznych.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zajęć przewidzianych do realizacji przedmiotu w ramach programu zajęć jest podstawą do ich zaliczenia.

Zaliczenie wykładów: w formie pisemnej (pytania otwarte i/lub test jednokrotnego wyboru). Uzyskanie 60% punktów możliwych do zdobycia jest warunkiem zaliczenia wykładów.

Odsetek prawidłowych odpowiedzi zostanie  przeliczony na stopnie wg skali:

94-100% = 5,0

85-93% = 4,5

76-84% = 4,0

68-75% = 3,5

60-67% = 3,0

0-59% = 2,0

W przypadku braku uzyskania zaliczenia – poprawa w formie odpowiedzi ustnej lub pisemnej.

Zaliczenie zajęć praktycznych i klinicznych: kolokwium w formie pisemnej; praktyczne efekty uczenia się sprawdzane są poprzez obserwację studenta i bieżącą kontrolę w trakcie zajęć oraz przez wykonanie zadanych podczas kolokwium procedur terapeutycznych.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.
Nieobecności - dopuszcza się 1 usprawiedliwioną nieobecność, którą Student jest zobowiązany odrobić z inną grupą lub w godzinach konsultacyjnych u prowadzącego zajęcia. Godziny konsultacyjne są podane do wiadomości studentów z początkiem roku akademickiego.

Regulacje dotyczące warunków zaliczenia odpowiadają warunkom zaliczania bezpośredniego, z zastrzeżeniem możliwości wprowadzenia zmian w przypadku konieczności przejścia na zaliczanie zdalne w czasie regulaminowym, przed rozpoczęciem sesji.

Literatura podstawowa

  1. Fiodorenko-Dumas Ż. Kinezyterapia w praktyce fizjoterapeuty. Wrocław, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, 2009
  2. Buckup K.; Testy kliniczne w badaniach kości, stawów i mięśni. PZWL Warszawa, 2002
  3. Rosławski A., Skolimowski T.; Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. PZWL warszawa, 2003

Literatura uzupełniająca

  1. Śliwiński Z. (red.), Wielka fizjoterapia (t. 1., 2., 3.), Wrocław: Elsevier Urban & Partner, cop. 2014.
  2. Evejenth O., Gloeck Ch.; Lokalizacja objawów w obrębie kręgosłupa i kończyn. Wyd. Rolewski, 2002
  3. Petty N. (red.); Neuromusculoskeletar Examination and Assessment. A handbook for therapists. Fourth Edition. Churchill Livingstone Elsevier 2011
  4. O’Sullivan S, B., Schmitz T.J., Fulk G.,D.; Physical Rehabilitation. Sixth edition. F.A. Davis Company

Uwagi

Program opracowała: dr hab. Marzena Wiernicka


Zmodyfikowane przez dr hab. n. med. Magdalena Gibas-Dorna, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 19-04-2022 21:15)